II CNP 31/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:07-11-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 31/09
POSTANOWIENIE
Dnia 8 lipca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 8 lipca 2009 r.
skargi T. C.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w M.
z dnia 25 czerwca 2008 r.,
wydanego w sprawie z wniosku T. C.
przy uczestnictwie Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w M.
o nakazanie wypisania ze szpitala,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia T. C. wnosił o stwierdzenie niezgodności z prawem postanowienia
Sądu Rejonowego w M. z dnia 25 czerwca 2008 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Przepis ten
dotyczy również postępowania wszczętego skargą o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia. Skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia sporządzona została osobiście przez
skarżącego, który nie wykazał, że należy do osób wymienionych w art. 871
§ 2
k.p.c.
Na marginesie trzeba zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c.
skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej instancji kończącego
postępowanie w sprawie, a zaskarżono postanowienie Sądu pierwszej instancji,
w przedmiocie dopuszczenia dowodu z opinii biegłego lekarza psychiatry, które
nie kończy postępowania w sprawie.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
md
POSTANOWIENIE
Dnia 8 lipca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 8 lipca 2009 r.
skargi T. C.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w M.
z dnia 25 czerwca 2008 r.,
wydanego w sprawie z wniosku T. C.
przy uczestnictwie Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w M.
o nakazanie wypisania ze szpitala,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia T. C. wnosił o stwierdzenie niezgodności z prawem postanowienia
Sądu Rejonowego w M. z dnia 25 czerwca 2008 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Przepis ten
dotyczy również postępowania wszczętego skargą o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia. Skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia sporządzona została osobiście przez
skarżącego, który nie wykazał, że należy do osób wymienionych w art. 871
§ 2
k.p.c.
Na marginesie trzeba zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c.
skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej instancji kończącego
postępowanie w sprawie, a zaskarżono postanowienie Sądu pierwszej instancji,
w przedmiocie dopuszczenia dowodu z opinii biegłego lekarza psychiatry, które
nie kończy postępowania w sprawie.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
md