I CZ 48/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-12-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 48/09
POSTANOWIENIE
Dnia 23 września 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa B.W.
przeciwko T. S.A.
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 23 września 2009 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 1 grudnia 2008 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 1 grudnia 2008 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną powoda, wniesioną od wyroku tego Sądu z dnia 17 kwietnia 2008 r.
Odrzucenie kasacji nastąpiło z tej przyczyny, że w zakresie dochodzonych przez
powoda roszczeń niemajątkowych (niemajątkowych praw autorskich) skarga
kasacyjna nie została właściwie opłacona, ponadto powód – zgłaszając także
roszczenia majątkowe (autorskie i ze znaku towarowego) - wskazywał wartość
przedmiotu zaskarżenia na kwotę 10.000 zł. Wniesiona przez powoda opłata
(w wysokości 500 zł) jest niedostateczna w odniesieniu do tej kategorii roszczeń.
Jednocześnie skarga kasacyjna w zakresie tych roszczeń jest niedopuszczalna
ratione valoris w świetle art. 3982
§ 1 k.p.c.
W zażaleniu powoda zgłoszono zarzuty naruszenia art. 3986
§ 2 k.p.c., art.
3982
§ 1 k.p.c., art. 1302
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 35 § 1 ustawy o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 67, poz. 1398 ze zm. cyt. dalej jako – „u.k.s.”) i art.
328 § 2 k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c.
Skarżący wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Postanowieniem z dnia 16 lutego 2009 r. Sąd Apelacyjny odrzucił zażalenie
powoda na postanowienie tego Sądu z dnia 1 grudnia 2008 r. w części
odrzucającej skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 17 kwietnia
2008 r. odnośnie do roszczeń w zakresie niemajątkowych praw autorskich.
Odrzucenie to nastąpiło po złożeniu przez powoda pisma z dnia 29 stycznia 2009
r., w którym znalazło się oświadczenie, że „w sprawie dochodzone jest roszczenie z
praw majątkowych z zakresu prawa pracy i w tym zakresie zażalenie opłacone
zostało kwotą 100 zł”. W tej sytuacji zasadność zaskarżonego postanowienia z dnia
1 grudnia 2008 r. może być badana w zakresie dotyczącym jedynie roszczeń
majątkowych powoda.
3
Należy stwierdzić, że z treści uzasadnienia wyroków Sądu Okręgowego
i Sądu Apelacyjnego nie wynika to, że dochodzone przez powoda roszczenia
z zakresu majątkowych praw autorskich mogą być kwalifikowane jako roszczenia
z zakresu prawa pracy w rozumieniu art. 459 i n. k.p.c. Sąd Apelacyjny stwierdził
m.in. to, że na opracowywanie scenariuszy do programu [...] były zawierane osobne
umowy o dzieło zawierające oświadczenia w przedmiocie zbycia autorskich praw
majątkowych, a powód za wykonane dzieło otrzymał osobne wynagrodzenie poza
wynagrodzeniem pracowniczym. W tej sytuacji o dopuszczalności skargi kasacyjnej
w omawianym zakresie decydował wymóg sformułowany w art. 3982
§ 1 k.p.c.
(wartość przedmiotu zaskarżenia nie niższa niż 50.000 zł). W związku z tym, że w
skardze kasacyjnej wskazano wartość przedmiotu zaskarżenia w wysokości
10.000 zł, należało skargę kasacyjną (w zakresie roszczeń majątkowych) odrzucić
jako niedopuszczalną.
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie powoda jako
nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 23 września 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa B.W.
przeciwko T. S.A.
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 23 września 2009 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 1 grudnia 2008 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 1 grudnia 2008 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną powoda, wniesioną od wyroku tego Sądu z dnia 17 kwietnia 2008 r.
Odrzucenie kasacji nastąpiło z tej przyczyny, że w zakresie dochodzonych przez
powoda roszczeń niemajątkowych (niemajątkowych praw autorskich) skarga
kasacyjna nie została właściwie opłacona, ponadto powód – zgłaszając także
roszczenia majątkowe (autorskie i ze znaku towarowego) - wskazywał wartość
przedmiotu zaskarżenia na kwotę 10.000 zł. Wniesiona przez powoda opłata
(w wysokości 500 zł) jest niedostateczna w odniesieniu do tej kategorii roszczeń.
Jednocześnie skarga kasacyjna w zakresie tych roszczeń jest niedopuszczalna
ratione valoris w świetle art. 3982
§ 1 k.p.c.
W zażaleniu powoda zgłoszono zarzuty naruszenia art. 3986
§ 2 k.p.c., art.
3982
§ 1 k.p.c., art. 1302
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 35 § 1 ustawy o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 67, poz. 1398 ze zm. cyt. dalej jako – „u.k.s.”) i art.
328 § 2 k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c.
Skarżący wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Postanowieniem z dnia 16 lutego 2009 r. Sąd Apelacyjny odrzucił zażalenie
powoda na postanowienie tego Sądu z dnia 1 grudnia 2008 r. w części
odrzucającej skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 17 kwietnia
2008 r. odnośnie do roszczeń w zakresie niemajątkowych praw autorskich.
Odrzucenie to nastąpiło po złożeniu przez powoda pisma z dnia 29 stycznia 2009
r., w którym znalazło się oświadczenie, że „w sprawie dochodzone jest roszczenie z
praw majątkowych z zakresu prawa pracy i w tym zakresie zażalenie opłacone
zostało kwotą 100 zł”. W tej sytuacji zasadność zaskarżonego postanowienia z dnia
1 grudnia 2008 r. może być badana w zakresie dotyczącym jedynie roszczeń
majątkowych powoda.
3
Należy stwierdzić, że z treści uzasadnienia wyroków Sądu Okręgowego
i Sądu Apelacyjnego nie wynika to, że dochodzone przez powoda roszczenia
z zakresu majątkowych praw autorskich mogą być kwalifikowane jako roszczenia
z zakresu prawa pracy w rozumieniu art. 459 i n. k.p.c. Sąd Apelacyjny stwierdził
m.in. to, że na opracowywanie scenariuszy do programu [...] były zawierane osobne
umowy o dzieło zawierające oświadczenia w przedmiocie zbycia autorskich praw
majątkowych, a powód za wykonane dzieło otrzymał osobne wynagrodzenie poza
wynagrodzeniem pracowniczym. W tej sytuacji o dopuszczalności skargi kasacyjnej
w omawianym zakresie decydował wymóg sformułowany w art. 3982
§ 1 k.p.c.
(wartość przedmiotu zaskarżenia nie niższa niż 50.000 zł). W związku z tym, że w
skardze kasacyjnej wskazano wartość przedmiotu zaskarżenia w wysokości
10.000 zł, należało skargę kasacyjną (w zakresie roszczeń majątkowych) odrzucić
jako niedopuszczalną.
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie powoda jako
nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).