III CNP 39/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-12-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:IV CNP 1/05 III CNP 25/06
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CNP 39/09
POSTANOWIENIE
Dnia 14 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa J. T.
przeciwko T. K. i in.,
o zakazanie przechodu i przejazdu oraz o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 października 2009 r.,
na skutek skargi powoda
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 4 grudnia 2007 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 4 grudnia 2007 r. Sąd Okręgowy w K. oddalił apelację
powoda J. T. oraz apelację pozwanych […] od wyroku Sądu Rejonowego w K. z
dnia 5 stycznia 2007 r.
Wyrok Sądu Okręgowego w K. powód J. T. zaskarżył skargą o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać – obok oznaczenia orzeczenia, od
którego została wniesiona, przytoczenia jej podstaw oraz ich uzasadnienia
i wniosku o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem, wykazania,
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych
nie było i nie jest możliwe oraz uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy – także
wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne.
Wymagania te mają charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione w sposób
kumulatywny, w związku z czym skarga niespełniająca któregokolwiek z nich
dotknięta jest tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla
usuwania braków formalnych i podlega odrzuceniu a limine.
Sąd Najwyższy wielokrotnie wyjaśniał, że art. 4245
§ 1 k.p.c. wyraźnie
odróżnia podstawy skargi od wskazania przepisu prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne, skarga musi zatem zawierać każdy z tych elementów
przedstawiony odrębnie (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 20 lipca
2005 r., IV CNP 1/05, niepubl., z dnia 27 lipca 2006 r., III CNP 25/06, niepubl.).
Jeżeli ten sam przepis stanowi jednocześnie podstawę skargi oraz przepis,
z którym orzeczenie jest niezgodne, to należy przedstawić oba te elementy
w sposób odrębny. Tymczasem w skardze powoda powołano podstawy, ale nie
wskazano przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne,
co przesądza, że skarga ta nie spełnia omawianego wymagania.
Z tych względów należało orzec, jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.
w związku art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.).
3
jz
POSTANOWIENIE
Dnia 14 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa J. T.
przeciwko T. K. i in.,
o zakazanie przechodu i przejazdu oraz o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 października 2009 r.,
na skutek skargi powoda
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 4 grudnia 2007 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 4 grudnia 2007 r. Sąd Okręgowy w K. oddalił apelację
powoda J. T. oraz apelację pozwanych […] od wyroku Sądu Rejonowego w K. z
dnia 5 stycznia 2007 r.
Wyrok Sądu Okręgowego w K. powód J. T. zaskarżył skargą o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać – obok oznaczenia orzeczenia, od
którego została wniesiona, przytoczenia jej podstaw oraz ich uzasadnienia
i wniosku o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem, wykazania,
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych
nie było i nie jest możliwe oraz uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy – także
wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne.
Wymagania te mają charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione w sposób
kumulatywny, w związku z czym skarga niespełniająca któregokolwiek z nich
dotknięta jest tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla
usuwania braków formalnych i podlega odrzuceniu a limine.
Sąd Najwyższy wielokrotnie wyjaśniał, że art. 4245
§ 1 k.p.c. wyraźnie
odróżnia podstawy skargi od wskazania przepisu prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne, skarga musi zatem zawierać każdy z tych elementów
przedstawiony odrębnie (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 20 lipca
2005 r., IV CNP 1/05, niepubl., z dnia 27 lipca 2006 r., III CNP 25/06, niepubl.).
Jeżeli ten sam przepis stanowi jednocześnie podstawę skargi oraz przepis,
z którym orzeczenie jest niezgodne, to należy przedstawić oba te elementy
w sposób odrębny. Tymczasem w skardze powoda powołano podstawy, ale nie
wskazano przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne,
co przesądza, że skarga ta nie spełnia omawianego wymagania.
Z tych względów należało orzec, jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.
w związku art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.).
3
jz