III CZ 41/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 41/09
POSTANOWIENIE
Dnia 22 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa S.F.
przeciwko P. S.A.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 października 2009 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 10 czerwca 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 10 czerwca 2009 r. odrzucił
skargę kasacyjną powoda S.F. od wyroku tego Sądu z dnia 8 stycznia 2009 r., jako
wniesioną po terminie.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd ten wskazał, że wyrok wraz
z uzasadnieniem został doręczony pełnomocnikowi powoda, ustanowionemu dla
niego z urzędu w postępowaniu przed Sądem l i II instancji, w dniu 18 lutego
2009 r., zatem termin do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął z dniem 18 kwietnia
2009 r. Kolejny pełnomocnik z urzędu ustanowiony do sporządzenia i wniesienia
skargi kasacyjnej wniósł zaś skargę kasacyjną w dniu 25 maja 2009 r.
W zażaleniu na to postanowienie powód podniósł zarzut naruszenie art. 3985
§ 1 k.p.c. i wniósł o jego uchylenie. W ocenie skarżącego, bieg dwumiesięcznego
terminu wskazanego w art. 3985
§ 1 k.p.c. rozpoczął się nie w dacie otrzymania
wyroku wraz z uzasadnieniem przez poprzedniego pełnomocnika powoda,
a dopiero od dnia 31 marca 2009 r. tj. od dnia, w którym nowo wyznaczony
pełnomocnik powziął wiadomość, że w imieniu powoda ma sporządzić i wnieść
skargę kasacyjną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3985
§ 1 k.p.c., bieg terminu do wniesienia skargi kasacyjnej
rozpoczyna się od doręczenia orzeczenia sądu drugiej instancji z uzasadnieniem
stronie, która żądała doręczenia. Termin ten biegnie niezależnie od tego, czy strona
była w postępowaniu zastępowana przez adwokata lub radcę prawnego, czy też
musi dopiero udzielić mu pełnomocnictwa lub wystąpić o jego ustanowienie przez
sąd. Zgłoszony w czasie biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wniosek
strony o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu nie przerywa, ani nie
powoduje przedłużenia tego terminu. Bez wpływu na bieg terminu do wniesienia
skargi kasacyjnej pozostaje fakt ustanowienia przez sąd adwokata lub radcy
prawnego po upływie dwumiesięcznego terminu określonego w art. 3985
§ 1 k.p.c.
(postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 26 listopada 1975 r., III PR 117/75,
3
OSNCP 1976, nr 7-8. poz. 177, z dnia 4 grudnia 1997 r., III CZ 90/97, niepubl,
z dnia 15 kwietnia 1997 r., II CZ 35/97, OSNC 1997. nr 10, poz. 151, z dnia
21 kwietnia 1997 r., II CZ 38/97, OSNC 1997, nr 10, poz. 152, z dnia 9 sierpnia
2000 r., l CKN 747/00, niepubl.).
Prawidłowe więc przyjął Sąd Okręgowy, iż termin do wniesienia skargi
kasacyjnej upłynął dla powoda w dniu 18 kwietnia 2009 r.
Strona uprawniona do ubiegania się o ustanowienie pełnomocnika
i zamierzająca za jego pośrednictwem zaskarżyć wyrok sądu drugiej instancji
powinna wystąpić niezwłocznie z takim wnioskiem. Wniosek powinien być
rozpoznany przez sąd bez zwłoki; w taki sam sposób powinny również działać
organy samorządu adwokackiego lub radcowskiego. Ustanowiony przez sąd
pełnomocnik powinien podjąć z należytą starannością zawodową czynności, jakie
w określonym stanie sprawy są niezbędne do prawidłowego, a więc także
terminowego zastąpienia strony. Jeżeli jednak mimo to pozostały okres biegnącego
terminu do wniesienia skargi okaże się niewystarczający w stopniu prowadzącym
do jego uchybienia, może on ubiegać się o przywrócenie tego terminu
(postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 kwietnia 1997 r., II CZ 38/97).
W przedmiotowej sprawie powód wystąpił z wnioskiem o ustanowienie dla
niego adwokata do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej w dniu 2 marca
2009 r. Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 10 marca 2009 r. ustanowił
adwokata, który wyznaczony został w osobie adwokat A.R, przez Okręgową Radę
Adwokacką zarządzeniem z dnia 23 marca 2009 r., której zostano ono doręczone
jeszcze przed upływem terminu do wniesienia skargi, bo w dniu 31 marca 2009 r.
Jak z powyższego wynika skarga kasacyjna wniesiona została przez tego
pełnomocnika po upływie ustawowego terminu i z tej przyczyny trafnie została
przez Sąd Okręgowy odrzucona.
Błędny jest pogląd skarżącego, na którym został oparty zarzut zażalenia, że
termin do wniesienia skargi kasacyjnej przez powoda rozpoczął bieg od doręczenia
temu adwokatowi zawiadomienia o ustanowieniu go adwokatem dla powoda.
Wyrażony przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 lutego 2009 r., III CZP 117/08
(OSNC 2009, nr 7-8, poz. 91) pogląd, do którego odwołuje się skarżący, iż
4
przyczyna uchybienia terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej przez
pełnomocnika ustanowionego przez sąd ustaje w czasie, w którym ma on
możliwość jej wniesienia, nie później jednak niż z upływem dwóch miesięcy od dnia
zawiadomienia go o ustanowieniu pełnomocnikiem, nie może mieć zastosowania
w niniejszej sprawie. Nie dotyczy on bowiem terminu biegnącego do wniesienia
skargi kasacyjnej, lecz rozważanej w postępowaniu o przywrócenie terminu do
wniesienia skargi kasacyjnej przyczyny uchybienia terminowi do jej wniesienia
i początku biegu terminu do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie tego terminu,
co nie jest przedmiotem niniejszego postępowania.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia (art. 39814
w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 22 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa S.F.
przeciwko P. S.A.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 października 2009 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 10 czerwca 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 10 czerwca 2009 r. odrzucił
skargę kasacyjną powoda S.F. od wyroku tego Sądu z dnia 8 stycznia 2009 r., jako
wniesioną po terminie.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd ten wskazał, że wyrok wraz
z uzasadnieniem został doręczony pełnomocnikowi powoda, ustanowionemu dla
niego z urzędu w postępowaniu przed Sądem l i II instancji, w dniu 18 lutego
2009 r., zatem termin do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął z dniem 18 kwietnia
2009 r. Kolejny pełnomocnik z urzędu ustanowiony do sporządzenia i wniesienia
skargi kasacyjnej wniósł zaś skargę kasacyjną w dniu 25 maja 2009 r.
W zażaleniu na to postanowienie powód podniósł zarzut naruszenie art. 3985
§ 1 k.p.c. i wniósł o jego uchylenie. W ocenie skarżącego, bieg dwumiesięcznego
terminu wskazanego w art. 3985
§ 1 k.p.c. rozpoczął się nie w dacie otrzymania
wyroku wraz z uzasadnieniem przez poprzedniego pełnomocnika powoda,
a dopiero od dnia 31 marca 2009 r. tj. od dnia, w którym nowo wyznaczony
pełnomocnik powziął wiadomość, że w imieniu powoda ma sporządzić i wnieść
skargę kasacyjną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3985
§ 1 k.p.c., bieg terminu do wniesienia skargi kasacyjnej
rozpoczyna się od doręczenia orzeczenia sądu drugiej instancji z uzasadnieniem
stronie, która żądała doręczenia. Termin ten biegnie niezależnie od tego, czy strona
była w postępowaniu zastępowana przez adwokata lub radcę prawnego, czy też
musi dopiero udzielić mu pełnomocnictwa lub wystąpić o jego ustanowienie przez
sąd. Zgłoszony w czasie biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wniosek
strony o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu nie przerywa, ani nie
powoduje przedłużenia tego terminu. Bez wpływu na bieg terminu do wniesienia
skargi kasacyjnej pozostaje fakt ustanowienia przez sąd adwokata lub radcy
prawnego po upływie dwumiesięcznego terminu określonego w art. 3985
§ 1 k.p.c.
(postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 26 listopada 1975 r., III PR 117/75,
3
OSNCP 1976, nr 7-8. poz. 177, z dnia 4 grudnia 1997 r., III CZ 90/97, niepubl,
z dnia 15 kwietnia 1997 r., II CZ 35/97, OSNC 1997. nr 10, poz. 151, z dnia
21 kwietnia 1997 r., II CZ 38/97, OSNC 1997, nr 10, poz. 152, z dnia 9 sierpnia
2000 r., l CKN 747/00, niepubl.).
Prawidłowe więc przyjął Sąd Okręgowy, iż termin do wniesienia skargi
kasacyjnej upłynął dla powoda w dniu 18 kwietnia 2009 r.
Strona uprawniona do ubiegania się o ustanowienie pełnomocnika
i zamierzająca za jego pośrednictwem zaskarżyć wyrok sądu drugiej instancji
powinna wystąpić niezwłocznie z takim wnioskiem. Wniosek powinien być
rozpoznany przez sąd bez zwłoki; w taki sam sposób powinny również działać
organy samorządu adwokackiego lub radcowskiego. Ustanowiony przez sąd
pełnomocnik powinien podjąć z należytą starannością zawodową czynności, jakie
w określonym stanie sprawy są niezbędne do prawidłowego, a więc także
terminowego zastąpienia strony. Jeżeli jednak mimo to pozostały okres biegnącego
terminu do wniesienia skargi okaże się niewystarczający w stopniu prowadzącym
do jego uchybienia, może on ubiegać się o przywrócenie tego terminu
(postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 kwietnia 1997 r., II CZ 38/97).
W przedmiotowej sprawie powód wystąpił z wnioskiem o ustanowienie dla
niego adwokata do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej w dniu 2 marca
2009 r. Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 10 marca 2009 r. ustanowił
adwokata, który wyznaczony został w osobie adwokat A.R, przez Okręgową Radę
Adwokacką zarządzeniem z dnia 23 marca 2009 r., której zostano ono doręczone
jeszcze przed upływem terminu do wniesienia skargi, bo w dniu 31 marca 2009 r.
Jak z powyższego wynika skarga kasacyjna wniesiona została przez tego
pełnomocnika po upływie ustawowego terminu i z tej przyczyny trafnie została
przez Sąd Okręgowy odrzucona.
Błędny jest pogląd skarżącego, na którym został oparty zarzut zażalenia, że
termin do wniesienia skargi kasacyjnej przez powoda rozpoczął bieg od doręczenia
temu adwokatowi zawiadomienia o ustanowieniu go adwokatem dla powoda.
Wyrażony przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 lutego 2009 r., III CZP 117/08
(OSNC 2009, nr 7-8, poz. 91) pogląd, do którego odwołuje się skarżący, iż
4
przyczyna uchybienia terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej przez
pełnomocnika ustanowionego przez sąd ustaje w czasie, w którym ma on
możliwość jej wniesienia, nie później jednak niż z upływem dwóch miesięcy od dnia
zawiadomienia go o ustanowieniu pełnomocnikiem, nie może mieć zastosowania
w niniejszej sprawie. Nie dotyczy on bowiem terminu biegnącego do wniesienia
skargi kasacyjnej, lecz rozważanej w postępowaniu o przywrócenie terminu do
wniesienia skargi kasacyjnej przyczyny uchybienia terminowi do jej wniesienia
i początku biegu terminu do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie tego terminu,
co nie jest przedmiotem niniejszego postępowania.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia (art. 39814
w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c.).