Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CSK 361/09
POSTANOWIENIE
Dnia 23 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z wniosku M.S.
przy uczestnictwie Gminy Miasta Z.
o stwierdzenie nabycia spadku,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 października 2009 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawczyni
od postanowienia Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 26 lutego 2009 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 26 lutego 2009 r. Sąd Okręgowy
w Ł. oddalił apelację wnioskodawczyni M.S. wniesioną od postanowienia Sądu
Rejonowego w Z. z dnia 17 grudnia 2008 r., którym stwierdzono nabycie spadku po
K.P. przez Gminę Miasto Z.
W skardze kasacyjnej od postanowienia Sądu odwoławczego, opartej
jedynie na podstawie naruszenia przepisu art. 233 § 1 k.p.c., wnioskodawczyni
zarzuciła „dokonanie dowolnej a nie swobodnej oceny materiału dowodowego
zgromadzonego w sprawie poprzez brak wszechstronnego rozważenia materiału
dowodowego, polegające na odmowie dania wiary świadkom A.P. i K.C., w sytuacji
gdy zeznania te są spójne i wzajemnie się pokrywają i znajdują potwierdzenie w
pozostałej części materiału dowodowego” (...). W uzasadnieniu podstawy skargi,
które sprowadza się do polemiki z ocena dowodów i ustaleniami faktycznymi
dokonanymi w sprawie, wnioskodawczyni starała się wykazać, że Sąd odwoławczy
doszedł do nieprawidłowego wniosku, iż spadkodawca nie sporządził
testamentu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wbrew wyraźnemu zakazowi wynikającemu z treści art. 3983
§ 3 k.p.c.
skarga kasacyjna została oparta na zarzutach dotyczących oceny dowodów
oraz poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych. Sposób sformułowania
podstawy skargi oraz jej uzasadnienie wyraźnie wskazują, że celem skargi
była niedopuszczalna próba podważenia ustalonego w sprawie stanu faktycznego
stanowiącego podstawę orzekania przez Sąd drugiej instancji. Podniesienie
w skardze zarzutów, o których mowa w art. 3983
§ 3 k.p.c. oznacza, że została
ona oparta na podstawie, której ustawa nie przewiduje. Ponieważ w sprawie
podstawą skargi kasacyjnej skarżąca uczyniła wyłącznie tego rodzaju zarzuty,
skarga musiała zostać uznana za środek niedopuszczalny (por. np. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2005 r., III CSK 13/05, OSNC 2006, nr 4,
poz. 76).
3
Z omówionych przyczyn Sąd Najwyższy skargę kasacyjną odrzucił
na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.