III CNP 31/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-01-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CNP 31/09
POSTANOWIENIE
Dnia 29 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie z powództwa K.W. i T.G.
przeciwko M.K., A.K. i K.K.
o wydanie i zakazanie naruszeń,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 29 października 2009 r.,
na skutek skargi powodów
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 21 kwietnia 2008 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
W związku ze skargą powodów K.W. i T.G. o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego orzeczenia od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 21
kwietnia 2008 r. należy podnieść, co następuje.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powinna zawierać: 1) oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze
wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub w części, 2) przytoczenie jej
podstaw oraz ich uzasadnienie, 3) wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne, 4) uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy, 5) wykazanie,
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie
było i nie jest możliwe, a ponadto – gdy skargę wniesiono stosując art. 4241
§ 2 –
że występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi oraz 6) wniosek
o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem.
Poprzednio wniesiona od tego samego orzeczenia skarga została odrzucona
przez Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 10 grudnia 2008 r., z uwagi na nie
spełnienie wymogów określonych w art. 4245
§ 1 pkt 1 i 3 k.p.c. Ponownie
wniesiona skarga spełnia wymóg oznaczenia orzeczenia, od którego jest
wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub w części.. Nadal
jednak nie spełnia wymagania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. W skardze
nie przytoczono przepisów, z którymi zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, sam
zaś zarzut naruszenia wskazanych przepisów nie oznacza jeszcze, że skarżący
uznaje orzeczenie za niezgodne z tymi przepisami.
Zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie wyjaśniano, że rygory określone
w art. 4245
§ 1 pkt 2 i 3 k.p.c. stanowią takie wymagania konstrukcyjne skargi
o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem, które przez
ustawodawcę zostały wyraźnie oddzielone. Jest tak dlatego, że nie wszystkie wady
postępowania poprzedzającego wydanie skarżonego orzeczenia, wytykane
w ramach obu podstaw, powodują niezgodność orzeczenia z prawem, a jeśli tak się
3
dzieje, to przepisy wskazane jako naruszone w ramach podstaw nie muszą być –
i często nie są – tożsame z przepisami, z którymi zaskarżone orzeczenie jest
niezgodne (por. Kodeks postępowania cywilnego – Komentarz pod red.
T. Erecińskiego, Lexis Nexis 2007, tom drugi, str. 325-326).
Ponadto, skarga wymaga uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody.
Wymaga to przedstawienia wywodu, z którego wynika, że źródłem szkody jest
właśnie zaskarżone orzeczenie, a nie inne zdarzenie, oraz przedstawienia
dowodów bądź co najmniej ich surogatów dla uprawdopodobnienia jej wysokości.
Skarżący ograniczyli się do stwierdzenia, że zapłacili za całą nieruchomość,
a pozostała im część o 166 m2
mniejsza od zakupionej, wskazali orientacyjną cenę
1 m2
nieruchomości budowlanej w Z. dodając, że wartość pozostałej części
nieruchomości uległa obniżeniu.
Z tego względu, orzeczono jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 29 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie z powództwa K.W. i T.G.
przeciwko M.K., A.K. i K.K.
o wydanie i zakazanie naruszeń,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 29 października 2009 r.,
na skutek skargi powodów
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 21 kwietnia 2008 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
W związku ze skargą powodów K.W. i T.G. o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego orzeczenia od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 21
kwietnia 2008 r. należy podnieść, co następuje.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powinna zawierać: 1) oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze
wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub w części, 2) przytoczenie jej
podstaw oraz ich uzasadnienie, 3) wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne, 4) uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy, 5) wykazanie,
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie
było i nie jest możliwe, a ponadto – gdy skargę wniesiono stosując art. 4241
§ 2 –
że występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi oraz 6) wniosek
o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem.
Poprzednio wniesiona od tego samego orzeczenia skarga została odrzucona
przez Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 10 grudnia 2008 r., z uwagi na nie
spełnienie wymogów określonych w art. 4245
§ 1 pkt 1 i 3 k.p.c. Ponownie
wniesiona skarga spełnia wymóg oznaczenia orzeczenia, od którego jest
wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub w części.. Nadal
jednak nie spełnia wymagania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. W skardze
nie przytoczono przepisów, z którymi zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, sam
zaś zarzut naruszenia wskazanych przepisów nie oznacza jeszcze, że skarżący
uznaje orzeczenie za niezgodne z tymi przepisami.
Zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie wyjaśniano, że rygory określone
w art. 4245
§ 1 pkt 2 i 3 k.p.c. stanowią takie wymagania konstrukcyjne skargi
o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem, które przez
ustawodawcę zostały wyraźnie oddzielone. Jest tak dlatego, że nie wszystkie wady
postępowania poprzedzającego wydanie skarżonego orzeczenia, wytykane
w ramach obu podstaw, powodują niezgodność orzeczenia z prawem, a jeśli tak się
3
dzieje, to przepisy wskazane jako naruszone w ramach podstaw nie muszą być –
i często nie są – tożsame z przepisami, z którymi zaskarżone orzeczenie jest
niezgodne (por. Kodeks postępowania cywilnego – Komentarz pod red.
T. Erecińskiego, Lexis Nexis 2007, tom drugi, str. 325-326).
Ponadto, skarga wymaga uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody.
Wymaga to przedstawienia wywodu, z którego wynika, że źródłem szkody jest
właśnie zaskarżone orzeczenie, a nie inne zdarzenie, oraz przedstawienia
dowodów bądź co najmniej ich surogatów dla uprawdopodobnienia jej wysokości.
Skarżący ograniczyli się do stwierdzenia, że zapłacili za całą nieruchomość,
a pozostała im część o 166 m2
mniejsza od zakupionej, wskazali orientacyjną cenę
1 m2
nieruchomości budowlanej w Z. dodając, że wartość pozostałej części
nieruchomości uległa obniżeniu.
Z tego względu, orzeczono jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).