III CNP 42/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-01-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CNP 42/09
POSTANOWIENIE
Dnia 28 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski
w sprawie z wniosku wierzyciela M.K.
o ogłoszenie upadłości "P" sp. z o.o. ,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 października 2009 r.,
na skutek skargi upadłej "P." sp. z o.o.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w K.
z dnia 20 lutego 2008 r., sygn. akt [...],
I. odrzuca skargę.
II. nakazuje wypłacić radcy prawnemu W.M. z kasy Sądu
Okręgowego w K. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset)
zł. powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług,
tytułem nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej
upadłemu z urzędu.
2
Uzasadnienie
Skarżący wskazał, że jego zdaniem, prawomocne postanowienie Sądu
Okręgowego w K. z dnia 20 lutego 2008 r. jest sprzeczne z art. 13 ust. 1 i 2, art. 31
Prawa upadłościowego i naprawczego oraz art. 233 w zw. z art. 378 § 1 k.p.c.
Treść skargi prowadzi do wniosku, że podstawą jej konstrukcji jest zanegowanie
poczynionych przez Sąd ustaleń, co jest niedopuszczalne z mocy wyraźnego
zakazu ustanowionego w art. 4244
zdanie drugie k.p.c. Dlatego skarga podlegała
odrzuceniu, jako niedopuszczalna (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
Postanowienie o przyznaniu kosztów uzasadniają § 15 w zw. z § 10 pkt 5
i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb
Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349, ze zm.). Sąd Najwyższy uznał,
że autorowi skargi należy się wynagrodzenie, mimo jej odrzucenia, gdyż sporządził
skargę na wyraźne życzenie mocodawcy i to w sytuacji, kiedy poprzednio
wyznaczona radca odmówiła sporządzenia takiej skargi, nie znajdując podstaw do
jej wniesienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 28 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski
w sprawie z wniosku wierzyciela M.K.
o ogłoszenie upadłości "P" sp. z o.o. ,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 października 2009 r.,
na skutek skargi upadłej "P." sp. z o.o.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w K.
z dnia 20 lutego 2008 r., sygn. akt [...],
I. odrzuca skargę.
II. nakazuje wypłacić radcy prawnemu W.M. z kasy Sądu
Okręgowego w K. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset)
zł. powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług,
tytułem nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej
upadłemu z urzędu.
2
Uzasadnienie
Skarżący wskazał, że jego zdaniem, prawomocne postanowienie Sądu
Okręgowego w K. z dnia 20 lutego 2008 r. jest sprzeczne z art. 13 ust. 1 i 2, art. 31
Prawa upadłościowego i naprawczego oraz art. 233 w zw. z art. 378 § 1 k.p.c.
Treść skargi prowadzi do wniosku, że podstawą jej konstrukcji jest zanegowanie
poczynionych przez Sąd ustaleń, co jest niedopuszczalne z mocy wyraźnego
zakazu ustanowionego w art. 4244
zdanie drugie k.p.c. Dlatego skarga podlegała
odrzuceniu, jako niedopuszczalna (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
Postanowienie o przyznaniu kosztów uzasadniają § 15 w zw. z § 10 pkt 5
i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb
Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349, ze zm.). Sąd Najwyższy uznał,
że autorowi skargi należy się wynagrodzenie, mimo jej odrzucenia, gdyż sporządził
skargę na wyraźne życzenie mocodawcy i to w sytuacji, kiedy poprzednio
wyznaczona radca odmówiła sporządzenia takiej skargi, nie znajdując podstaw do
jej wniesienia.