II CSK 462/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-03-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CSK 462/09
POSTANOWIENIE
Dnia 10 grudnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa B.R. i J.R.
przeciwko A.R.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 grudnia 2009 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanej
od wyroku Sądu Okręgowego w Z.
z dnia 25 listopada 2008 r., sygn. akt [...],
1. odrzuca skargę
2. oddala wniosek strony powodowej o zasądzenie kosztów
postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
W związku ze skargą kasacyjną pozwanej A.R. od wyroku Sądu
Okręgowego z dnia 25 listopada 2005 r. należy zważyć, co następuje.
Określone w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. (w brzmieniu obowiązującym do 22
maja 2009 r.) wymaganie uzasadnienia w skardze kasacyjnej wniosku o przyjęcie
jej do rozpoznania zostaje spełnione, jeśli skarżący wykaże, że w sprawie
występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów
prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności
w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna
jest oczywiście uzasadniona. Cel wymagania przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3
k.p.c. (w brzmieniu obowiązującym do 22 maja 2009 r.) może być zatem osiągnięty
jedynie przez powołanie i uzasadnienie istnienia przesłanek o charakterze
publicznoprawnym, które będą mogły stanowić podstawę oceny skargi kasacyjnej
pod kątem przyjęcia jej do rozpoznania. Na tych jedynie przesłankach Sąd
Najwyższy może oprzeć rozstrzygnięcie w kwestii przyjęcia bądź odmowy przyjęcia
skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Skarżąca nie zawarła w skardze uzasadnienia wniosku o jej przyjęcie do
rozpoznania obejmującego argumenty świadczące o zasadności skargi
w rozumieniu art. 3989
§ 1 k.p.c. Pismem z dnia 14 lipca 2009 r. została wezwana
do uzupełnienia tego braku w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi.
W odpowiedzi na wezwanie skarżąca zamiast uzasadnienia wniosku o przyjęcie
skargi do rozpoznania przytoczyła jej podstawę kasacyjną. Należało zatem uznać,
że brak, do którego uzupełnienia strona została wezwana nie został uzupełniony.
Wobec powyższego, na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł
jak w sentencji.
Wniosek o zasądzenie kosztów postępowania zawarty w odpowiedzi na
skargę kasacyjną został oddalony. Strona powodowa ograniczyła się w odpowiedzi
do polemiki z zarzutami zawartymi w skardze kasacyjnej i wniosła o oddalenie
skargi, nie wskazała natomiast na braki skargi, nie dostrzegając natomiast braków
skargi, które doprowadziły do jej odrzucenia. Nie można było zatem odpowiedzi na
skargę uznać, jako złożoną w celu obrony praw strony powodowej.
POSTANOWIENIE
Dnia 10 grudnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa B.R. i J.R.
przeciwko A.R.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 grudnia 2009 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanej
od wyroku Sądu Okręgowego w Z.
z dnia 25 listopada 2008 r., sygn. akt [...],
1. odrzuca skargę
2. oddala wniosek strony powodowej o zasądzenie kosztów
postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
W związku ze skargą kasacyjną pozwanej A.R. od wyroku Sądu
Okręgowego z dnia 25 listopada 2005 r. należy zważyć, co następuje.
Określone w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. (w brzmieniu obowiązującym do 22
maja 2009 r.) wymaganie uzasadnienia w skardze kasacyjnej wniosku o przyjęcie
jej do rozpoznania zostaje spełnione, jeśli skarżący wykaże, że w sprawie
występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów
prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności
w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna
jest oczywiście uzasadniona. Cel wymagania przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3
k.p.c. (w brzmieniu obowiązującym do 22 maja 2009 r.) może być zatem osiągnięty
jedynie przez powołanie i uzasadnienie istnienia przesłanek o charakterze
publicznoprawnym, które będą mogły stanowić podstawę oceny skargi kasacyjnej
pod kątem przyjęcia jej do rozpoznania. Na tych jedynie przesłankach Sąd
Najwyższy może oprzeć rozstrzygnięcie w kwestii przyjęcia bądź odmowy przyjęcia
skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Skarżąca nie zawarła w skardze uzasadnienia wniosku o jej przyjęcie do
rozpoznania obejmującego argumenty świadczące o zasadności skargi
w rozumieniu art. 3989
§ 1 k.p.c. Pismem z dnia 14 lipca 2009 r. została wezwana
do uzupełnienia tego braku w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi.
W odpowiedzi na wezwanie skarżąca zamiast uzasadnienia wniosku o przyjęcie
skargi do rozpoznania przytoczyła jej podstawę kasacyjną. Należało zatem uznać,
że brak, do którego uzupełnienia strona została wezwana nie został uzupełniony.
Wobec powyższego, na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł
jak w sentencji.
Wniosek o zasądzenie kosztów postępowania zawarty w odpowiedzi na
skargę kasacyjną został oddalony. Strona powodowa ograniczyła się w odpowiedzi
do polemiki z zarzutami zawartymi w skardze kasacyjnej i wniosła o oddalenie
skargi, nie wskazała natomiast na braki skargi, nie dostrzegając natomiast braków
skargi, które doprowadziły do jej odrzucenia. Nie można było zatem odpowiedzi na
skargę uznać, jako złożoną w celu obrony praw strony powodowej.