Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 77/09
POSTANOWIENIE
Dnia 9 grudnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSA Barbara Trębska
w sprawie z wniosku Z.R.
przy uczestnictwie B.R.
o podział majątku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 grudnia 2009 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w B.
z dnia 5 sierpnia 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie i zasądza od uczestniczki postępowania na
rzecz wnioskodawcy kwotę 600 (sześćset) zł tytułem kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
W sprawie o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej
między małżonkami, Sąd Okręgowy w B. postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2009
r., na podstawie art. 5191
§ 2 k.p.c., odrzucił skargę kasacyjną uczestniczki
postępowania B.R.
Sąd Okręgowy w uzasadnieniu stwierdził, że uczestniczka postępowania
zaskarżyła orzeczenie Sądu I instancji wskazując wartość przedmiotu zaskarżenia
na kwotę 89.525 zł i mimo, iż apelację w pewnym zakresie wygrała, to w skardze
kasacyjnej wartość przedmiotu zaskarżenia określiła na kwotę 218.523 zł.
W oparciu o określony w skardze kasacyjnej zakres zaskarżenia i na podstawie
sformułowanych zarzutów Sąd Okręgowy przyjął, że skarżąca – pomimo
zaskarżenia orzeczenia Sądu II w całości – w istocie zakwestionowała
rozstrzygnięcie dotyczące zasądzonej od niej spłaty oraz jej wysokość, a także
ustaloną przez Sąd wysokość udziału, w jakim każdy z byłych małżonków
przyczynił się do powstania majątku wspólnego. Suma tych żądań określająca
faktyczną wartość przedmiotu zaskarżenia nie przekracza kwoty 150.000 złotych,
lecz jest od niej znacznie niższa.
Zaskarżając w całości zażaleniem postanowienie o odrzuceniu skargi
kasacyjnej, uczestniczka postępowania zarzuciła obrazę art. 5192
§ 2 k.p.c. przez
jego nieprawidłowe zastosowanie, polegające na przyjęciu, że wartością
przedmiotu zaskarżenia w niniejszej sprawie jest jedynie wartość żądania
uczestniczki, a nie wartość całego majątku podlegającego podziałowi.
W uzasadnieniu wskazała, że jej żądanie obejmuje, co prawda, obniżenie kwoty
zasądzonej na rzecz wnioskodawcy spłaty, jednak żądanie nie ogranicza się do
kwestionowania wysokości spłaty, przedmiotem skargi kasacyjnej jest przede
wszystkim przyjęta zasada podziału czyli cały majątek byłych małżonków.
Wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia i przedstawienie skargi
kasacyjnej wraz z aktami sprawy Sądowi Najwyższemu.
3
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Uczestniczka kwestionowała w apelacji prawidłowość postanowienie Sądu
Rejonowego w części oddalające jej żądanie ustalenia nierównych udziałów
w majątku wspólnym oraz w części dotyczącej ustalenia wysokości nakładów z jej
majątku odrębnego na majątek wspólny małżonków, a w konsekwencji także
wysokość należnej wnioskodawcy spłaty. Wartość przedmiotu zaskarżenia określiła
na kwotę 89.525 zł.
Sąd Okręgowy w częściowym uwzględnieniu apelacji zmienił zaskarżone nią
postanowienie przez ustalenie, że uczestniczka przyczyniła się do powstania
majątku wspólnego w 60 %, a wnioskodawca w 40% oraz obniżył zasądzoną
od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy spłatę z kwoty 93.791,87 do kwoty
77.947,20 zł.
W skardze kasacyjnej uczestniczka podtrzymując wcześniejsze zarzuty
wnosiła o zamianę zaskarżonego orzeczenia przez ustalenie udziałów w wysokości
odpowiednio 80% i 20% i obniżenie wysokości spłaty należnej wnioskodawcy do
kwoty 23.465,60 zł.
Wartość przedmiotu zaskarżenia kasacyjnego w przypadku zaskarżenia
postanowienia, na podstawie którego sąd dokonał podziału majątku wspólnego
wyznacza wartość konkretnego interesu (roszczenia, żądania) lub składnika
majątkowego, którego dotyczy skarga kasacyjna i co do zasady nie może
przekraczać wartości udziału uczestnika postępowania wnoszącego skargę.
W stanie przedmiotowej sprawy wynosi ona więc 53.481,60 zł, co jak trafnie
przyjął Sąd Okręgowy kwalifikuje skargę kasacyjną jako niedopuszczalną z uwagi
na treść art. 5191
§ 2 k.p.c.
Z tych względów zażalenie podlegało oddaleniu stosownie do art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na
podstawie art. 520 § 3 w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.