V CNP 101/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-03-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 101/09
POSTANOWIENIE
Dnia 8 grudnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi R.F.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 7 maja 2009 r., sygn. akt [...]
w sprawie z powództwa P.F.
przeciwko R.F.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 grudnia 2009 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w W. wyrokiem z dnia 7 maja 2009 r., uwzględniając w
całości apelację powoda, uchylił w części zaskarżonej wyrok Sądu Okręgowego w
O. i przekazał w tym zakresie sprawę do ponownego rozpoznania.
W skardze z art. 4241
k.p.c. Powód domagał się stwierdzenia, że powyższy
wyrok jest niezgodny z prawem, gdyż został wydany w warunkach nieważności.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Po ogłoszeniu w dniu 9 kwietnia 2008 r. wyroku Trybunału Konstytucyjnego
z dnia 1 kwietnia 2008 r. SK 77/06 (Dz.U. Nr 59, poz. 367) można
zakwestionować skargą z art. 4241
k.p.c. również prawomocne orzeczenie
niekończące postępowanie w sprawie. Z uzasadnienia wyroku Trybunału wynika,
że przedmiotem rozważań były różnorodne sytuacje procesowe na tle wydawania
w toku postępowania sądowego postanowień incydentalnych, które mogły być
przyczyną powstania szkody. Pominięta natomiast została w uzasadnieniu
najważniejsza i najczęściej występująca sytuacja, w której sąd drugiej instancji
uchyla zaskarżony wyrok (postanowienie co do istoty sprawy) i przekazuje sprawę
do ponownego rozpoznania.
Niezależnie jednak od powyższych uwag, trzeba przyjąć, że skarga powoda
jest formalnie dopuszczalna, aczkolwiek wykazuje zupełną nieznajomość tej
instytucji. Zakwestionowany został w niej wyrok w całości uwzględniający apelację
powoda, nie mogący być źródłem jego szkody. Źródłem jej mógłby być –
ewentualnie – wyrok oddalający apelację skarżącego.
Skarga z art. 4241
k.p.c. aktualizuje się w sytuacji, gdy w następstwie
niezgodnego z prawem prawomocnego orzeczenia powstała szkoda w konkretnym
rozmiarze. Powód w wyniku wydania korzystnego dla niego wyroku Sądu
Apelacyjnego nie mógł ponieść jakiejkolwiek szkody; jego roszczenie rentowe
zostało „odblokowane” i stało się przedmiotem ponownego rozpoznania przez Sąd
Okręgowy.
3
Z przedstawionych przyczyn skarżący nie uprawdopodobnił istnienia szkody,
bo nie mógł jej uprawdopodobnić w istniejącej sytuacji procesowej, w której toczy
się postępowanie sądowe w zakresie objętym kwestionowanym wyrokiem i jego
wynik nie jest wiadomy.
Należało w konsekwencji odrzucić skargę (art. 4248
§ 1 k.p.c. w związku
z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 8 grudnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi R.F.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 7 maja 2009 r., sygn. akt [...]
w sprawie z powództwa P.F.
przeciwko R.F.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 grudnia 2009 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w W. wyrokiem z dnia 7 maja 2009 r., uwzględniając w
całości apelację powoda, uchylił w części zaskarżonej wyrok Sądu Okręgowego w
O. i przekazał w tym zakresie sprawę do ponownego rozpoznania.
W skardze z art. 4241
k.p.c. Powód domagał się stwierdzenia, że powyższy
wyrok jest niezgodny z prawem, gdyż został wydany w warunkach nieważności.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Po ogłoszeniu w dniu 9 kwietnia 2008 r. wyroku Trybunału Konstytucyjnego
z dnia 1 kwietnia 2008 r. SK 77/06 (Dz.U. Nr 59, poz. 367) można
zakwestionować skargą z art. 4241
k.p.c. również prawomocne orzeczenie
niekończące postępowanie w sprawie. Z uzasadnienia wyroku Trybunału wynika,
że przedmiotem rozważań były różnorodne sytuacje procesowe na tle wydawania
w toku postępowania sądowego postanowień incydentalnych, które mogły być
przyczyną powstania szkody. Pominięta natomiast została w uzasadnieniu
najważniejsza i najczęściej występująca sytuacja, w której sąd drugiej instancji
uchyla zaskarżony wyrok (postanowienie co do istoty sprawy) i przekazuje sprawę
do ponownego rozpoznania.
Niezależnie jednak od powyższych uwag, trzeba przyjąć, że skarga powoda
jest formalnie dopuszczalna, aczkolwiek wykazuje zupełną nieznajomość tej
instytucji. Zakwestionowany został w niej wyrok w całości uwzględniający apelację
powoda, nie mogący być źródłem jego szkody. Źródłem jej mógłby być –
ewentualnie – wyrok oddalający apelację skarżącego.
Skarga z art. 4241
k.p.c. aktualizuje się w sytuacji, gdy w następstwie
niezgodnego z prawem prawomocnego orzeczenia powstała szkoda w konkretnym
rozmiarze. Powód w wyniku wydania korzystnego dla niego wyroku Sądu
Apelacyjnego nie mógł ponieść jakiejkolwiek szkody; jego roszczenie rentowe
zostało „odblokowane” i stało się przedmiotem ponownego rozpoznania przez Sąd
Okręgowy.
3
Z przedstawionych przyczyn skarżący nie uprawdopodobnił istnienia szkody,
bo nie mógł jej uprawdopodobnić w istniejącej sytuacji procesowej, w której toczy
się postępowanie sądowe w zakresie objętym kwestionowanym wyrokiem i jego
wynik nie jest wiadomy.
Należało w konsekwencji odrzucić skargę (art. 4248
§ 1 k.p.c. w związku
z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).