II CNP 93/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-08-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 93/09
POSTANOWIENIE
Dnia 25 lutego 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 lutego 2010 r.,
skargi R. K. i E. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Rejonowego w O. z dnia 29 września 2006 r., sygn. akt I Co (…), wydanego w sprawie
egzekucyjnej wierzyciela Fundacji K.(…) w K.
przeciwko dłużnikom J. K. i B. K.
o egzekucję z nieruchomości,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
R. K. i E. K. wnieśli skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem postanowienia
Sądu Rejonowego w O. z dnia 29 września 2006 r. wydanego w toku postępowania
egzekucyjnego prowadzonego z nieruchomości dłużnika, w części stwierdzającej
wygaśnięcie bliżej opisanej w nim, wpisanej do księgi wieczystej służebności mieszkania
przysługującej skarżącym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zaskarżone postanowienie wydane zostało na podstawie art. 1035 k.p.c. Jest ono
w istocie planem podziału sumy uzyskanej przez egzekucję z nieruchomości, m.in.
wymieniającym prawa ujawnione przez wpis w księdze wieczystej, które wygasły wskutek
przysądzenia własności (art. 1024 § 1 pkt 5 k.p.c.). Zarzuty przeciwko temu planowi
podziału wnieśli skarżący. Zarzuty E. K. zostały odrzucone. Po rozpoznaniu zarzutów R.
K. Sąd Rejonowy w O. postanowieniem z dnia 8 marca 2007 r. plan podziału zatwierdził.
Zażalenie na to postanowienie nie zostało wniesione, wobec czego postanowienie to
uprawomocniło się.
2
Z przedstawionych okoliczności wynika, że od zaskarżonego postanowienia nie
przysługuje skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Postanowienie to, wydane przez sąd pierwszej instancji, nie jest bowiem orzeczeniem
prawomocnym w rozumieniu art. 4241
§ 2 k.p.c., od którego na podstawie tego przepisu
przysługuje skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Wobec wniesienia zarzutów przeciwko temu postanowieniu jako planowi podziału sumy
uzyskanej z egzekucji – stanowiących szczególny środek prawny, kwalifikowany jako
środek zaskarżenia – i wydaniu w wyniku rozpoznania tych zarzutów przez Sąd Rejonowy
w O. postanowienia z dnia 8 marca 2007 r., zatwierdzającego plan podziału, to tym
postanowieniem prawomocnie stwierdzono wygaśnięcie służebności mieszkania
przysługującej skarżącym. To postanowienie może być zaskarżone skargą o stwierdzenie
niezgodności z prawem (art. 4241
§ 2 k.p.c.).
Wobec powyższego skargę należało odrzucić (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 25 lutego 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 lutego 2010 r.,
skargi R. K. i E. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Rejonowego w O. z dnia 29 września 2006 r., sygn. akt I Co (…), wydanego w sprawie
egzekucyjnej wierzyciela Fundacji K.(…) w K.
przeciwko dłużnikom J. K. i B. K.
o egzekucję z nieruchomości,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
R. K. i E. K. wnieśli skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem postanowienia
Sądu Rejonowego w O. z dnia 29 września 2006 r. wydanego w toku postępowania
egzekucyjnego prowadzonego z nieruchomości dłużnika, w części stwierdzającej
wygaśnięcie bliżej opisanej w nim, wpisanej do księgi wieczystej służebności mieszkania
przysługującej skarżącym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zaskarżone postanowienie wydane zostało na podstawie art. 1035 k.p.c. Jest ono
w istocie planem podziału sumy uzyskanej przez egzekucję z nieruchomości, m.in.
wymieniającym prawa ujawnione przez wpis w księdze wieczystej, które wygasły wskutek
przysądzenia własności (art. 1024 § 1 pkt 5 k.p.c.). Zarzuty przeciwko temu planowi
podziału wnieśli skarżący. Zarzuty E. K. zostały odrzucone. Po rozpoznaniu zarzutów R.
K. Sąd Rejonowy w O. postanowieniem z dnia 8 marca 2007 r. plan podziału zatwierdził.
Zażalenie na to postanowienie nie zostało wniesione, wobec czego postanowienie to
uprawomocniło się.
2
Z przedstawionych okoliczności wynika, że od zaskarżonego postanowienia nie
przysługuje skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Postanowienie to, wydane przez sąd pierwszej instancji, nie jest bowiem orzeczeniem
prawomocnym w rozumieniu art. 4241
§ 2 k.p.c., od którego na podstawie tego przepisu
przysługuje skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Wobec wniesienia zarzutów przeciwko temu postanowieniu jako planowi podziału sumy
uzyskanej z egzekucji – stanowiących szczególny środek prawny, kwalifikowany jako
środek zaskarżenia – i wydaniu w wyniku rozpoznania tych zarzutów przez Sąd Rejonowy
w O. postanowienia z dnia 8 marca 2007 r., zatwierdzającego plan podziału, to tym
postanowieniem prawomocnie stwierdzono wygaśnięcie służebności mieszkania
przysługującej skarżącym. To postanowienie może być zaskarżone skargą o stwierdzenie
niezgodności z prawem (art. 4241
§ 2 k.p.c.).
Wobec powyższego skargę należało odrzucić (art. 4248
§ 1 k.p.c.).