I CZ 28/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-09-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 28/10
POSTANOWIENIE
Dnia 19 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
SSA Jan Futro
w sprawie ze skargi P. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w W.
z dnia 7 września 2001 r., sygn. akt VI RC (…) wydanego w sprawie z powództwa małol.
P. L. reprezentowanego
przez matkę J. L. obecnie G.
przeciwko Z. L. obecnie P. S.
o alimenty,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 19 maja 2010 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w W.
z dnia 22 września 2009 r., sygn. akt V RC (…),
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 września 2009 r. Sąd Rejonowy w W. odrzucił skargę
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia tego Sądu ze
względu na niezachowanie przymusu adwokacko-radcowskiego obowiązującego w
postępowaniu przed Sądem Najwyższym.
Pozwany P. S. złożył w dniu 12 października 2009 r. sporządzone osobiście
zażalenie na to postanowienie.
2
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych.
Wniesione osobiście przez pozwanego zażalenie należało więc uznać za
niedopuszczalne.
W tej sytuacji należało orzec, jak w sentencji (art. 373 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 19 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
SSA Jan Futro
w sprawie ze skargi P. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w W.
z dnia 7 września 2001 r., sygn. akt VI RC (…) wydanego w sprawie z powództwa małol.
P. L. reprezentowanego
przez matkę J. L. obecnie G.
przeciwko Z. L. obecnie P. S.
o alimenty,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 19 maja 2010 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w W.
z dnia 22 września 2009 r., sygn. akt V RC (…),
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 września 2009 r. Sąd Rejonowy w W. odrzucił skargę
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia tego Sądu ze
względu na niezachowanie przymusu adwokacko-radcowskiego obowiązującego w
postępowaniu przed Sądem Najwyższym.
Pozwany P. S. złożył w dniu 12 października 2009 r. sporządzone osobiście
zażalenie na to postanowienie.
2
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych.
Wniesione osobiście przez pozwanego zażalenie należało więc uznać za
niedopuszczalne.
W tej sytuacji należało orzec, jak w sentencji (art. 373 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.).