V CZ 32/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-09-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 32/10
POSTANOWIENIE
Dnia 20 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Antoni Górski
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku A. S.
przy uczestnictwie T. S.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 maja 2010 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienia Sądu Okręgowego w L. z dnia 3 marca
2010 r. oraz z dnia 9 marca 2010 r., sygn. akt II Ca (...) [WSC (…)],
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 9 marca 2010 r. Sąd Okręgowy w L. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawczyni jako niedopuszczalną (art. 3986
§ 2 k.p.c. w związku z art.
13 § 2 k.p.c. oraz art. 5191
§ 2 k.p.c.). Ustalił mianowicie, że wartość przedmiotu
zaskarżenia kasacyjnego wynosi 37.561,14 zł, a w sprawach o podział majątku
dorobkowego nie może być niższa niż 150.000 zł.
W zażaleniu wnioskodawczyni zarzuciła, że wartość przedmiotu zaskarżenia
wynosi w rzeczywistości 311.563,36 zł i taką wielkość wskazała w skardze kasacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne.
2
W apelacji wnioskodawczyni zaskarżyła postanowienie Sądu Rejonowego
o podziale majątku wspólnego tylko w części orzekającej o dopłacie w wysokości
38.860,74 zł i kwota ta stanowiła niewątpliwie wartość zaskarżenia apelacyjnego, ponad
którą nie może wykraczać wartość zaskarżenia kasacyjnego. Ta z kolei była jeszcze
niższa, ponieważ Sąd Okręgowy uwzględnił częściowo apelację wnioskodawczyni,
obniżając zasądzoną od niej spłatę do kwoty 37.561,14 zł. Zasadnie więc Sąd
Okręgowy określił wartość zaskarżenia kasacyjnego w rozmiarze 37.561,14 zł.
Zażalenie nie zawiera żadnych argumentów, które by mogły podważyć trafne
stanowisko Sądu II instancji. Należało je w konsekwencji oddalić (art. 39814
k.p.c. w
związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 20 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Antoni Górski
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku A. S.
przy uczestnictwie T. S.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 maja 2010 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienia Sądu Okręgowego w L. z dnia 3 marca
2010 r. oraz z dnia 9 marca 2010 r., sygn. akt II Ca (...) [WSC (…)],
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 9 marca 2010 r. Sąd Okręgowy w L. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawczyni jako niedopuszczalną (art. 3986
§ 2 k.p.c. w związku z art.
13 § 2 k.p.c. oraz art. 5191
§ 2 k.p.c.). Ustalił mianowicie, że wartość przedmiotu
zaskarżenia kasacyjnego wynosi 37.561,14 zł, a w sprawach o podział majątku
dorobkowego nie może być niższa niż 150.000 zł.
W zażaleniu wnioskodawczyni zarzuciła, że wartość przedmiotu zaskarżenia
wynosi w rzeczywistości 311.563,36 zł i taką wielkość wskazała w skardze kasacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne.
2
W apelacji wnioskodawczyni zaskarżyła postanowienie Sądu Rejonowego
o podziale majątku wspólnego tylko w części orzekającej o dopłacie w wysokości
38.860,74 zł i kwota ta stanowiła niewątpliwie wartość zaskarżenia apelacyjnego, ponad
którą nie może wykraczać wartość zaskarżenia kasacyjnego. Ta z kolei była jeszcze
niższa, ponieważ Sąd Okręgowy uwzględnił częściowo apelację wnioskodawczyni,
obniżając zasądzoną od niej spłatę do kwoty 37.561,14 zł. Zasadnie więc Sąd
Okręgowy określił wartość zaskarżenia kasacyjnego w rozmiarze 37.561,14 zł.
Zażalenie nie zawiera żadnych argumentów, które by mogły podważyć trafne
stanowisko Sądu II instancji. Należało je w konsekwencji oddalić (art. 39814
k.p.c. w
związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).