Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 19/10
POSTANOWIENIE
Dnia 17 czerwca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dariusz Dończyk
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z wniosku wierzyciela S. sp. z o.o. w T.
przy uczestnictwie dłużników E. C. i M. C.
o egzekucję z nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 17 czerwca 2010 r.,
zażalenia dłużników na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 16 grudnia 2009 r.,
oddala zażalenie; zasądza od dłużników na rzecz wierzyciela
kwotę 137 (sto trzydzieści siedem) zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2009 r., Sąd Okręgowy oddalił zażalenie
dłużników na postanowienie Sądu Rejonowego, w którym oddalono wniosek tychże
dłużników o zawieszenie postępowania egzekucyjnego (k. 49 akt sprawy).
Jednocześnie postanowieniem z dnia 16 grudnia 2009 r. (w pkt II) zasądzono
solidarnie od dłużników na rzecz wierzyciela kwotę 817 zł tytułem kosztów procesu.
W zażaleniu dłużników na to postanowienie w części dotyczącej zasądzenia
kosztów procesu dłużnicy podnosili naruszenie art. 102 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1
k.p.c. i w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. oraz naruszenie art. 316 § 1 k.p.c. w zw. z art. 361
k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. i w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Skarżący stwierdzali, że
ponieśli szkodę w bardzo znaczącym zakresie, ponieważ wydano orzeczenie, na
podstawie którego jest ściągana od nich wierzytelność, co nastąpiło w wyniku
przestępstwa. Obecnie toczy się sprawa o wznowienie postępowania
zakończonego wyrokiem, na podstawie którego nastąpiło zasądzenie od nich
wierzytelności wynikającej z wystawionego weksla. Dłużniczka jest obecnie po
wylewie, jest zniedołężniała, nie była w stanie samodzielnie podjąć stosownej
obrony; mąż opiekuje się nią i nie zaskarżył w terminie nakazu zapłaty, wydanym
w postępowaniu nakazowym.
Sąd Najwyższy zważył co, następuje:
Wbrew stanowisku skarżących, nie sposób przyjąć, że samo złożenie skargi
o wznowienie postępowania, zakończonego prawomocnym orzeczeniem wydanym
na podstawie weksla i tym samym wszczęcie postępowania wywołanego
wniesieniem tej skargi, stanowić może „wypadek szczególnie uzasadniony”
w rozumieniu art. 102 k.p.c., mający przemawiać za nieobciążaniem dłużników
kosztami postępowania. Zaskarżone (w pkt II) postanowienie z dnia 16 grudnia
2009 r. zapadło zresztą w rezultacie złożenia wniosku dłużników o zawieszenie
toczącego się przeciwko nim postępowania egzekucyjnego (k. 15 i n. akt sprawy).
3
W aktach sprawy brak odpowiednich dowodów (dokumentów) mogących
świadczyć o stanie zdrowia jednego z dłużników (dłużniczki) i ewentualnym wpływie
tego stanu rzeczy na sytuację majątkową i osobistą obojga egzekwowanych
dłużników. Informacja o aktualnym stanie zdrowia dłużniczki M. C. znajduje się
dopiero w treści rozpatrywanego obecnie zażalenia. W związku z tym nie sposób
zarzucać Sądowi Okręgowemu, że - rozstrzygając o kosztach postępowania (w pkt
II zaskarżonego postanowienia) - nie wziął pod uwagę „szczególnych okoliczności”
przewidzianych w art. 102 k.p.c. i eksponowanych obecnie przez skarżących
w treści zażalenia.
W tej sytuacji należało oddalić zażalenie dłużników jako nieuzasadnione
(art. 3941
§ 3 k.p.c. w. zw. z art. 39814
k.p.c.). W ocenie Sądu Najwyższego, także
w postępowaniu zażaleniowym nie wykazano okoliczności szczególnych, które
pozwalałyby zwolnić dłużników od kosztów postępowania zażaleniowego (art. 102
k.p.c). O kosztach tych orzeczono zatem przy uwzględnieniu art. 98 k.p.c, art. 108
§ 1 k.p.c. i §§ 6 i 12 rozporządzenia MS z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat
za czynności radców prawnych (...) (Dz.U. nr 163, poz. 1349 ze zm.).