Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 30/10
POSTANOWIENIE
Dnia 24 czerwca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie ze skargi powoda
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 24 stycznia 2008 r., sygn. akt I ACa (…),
w sprawie z powództwa R. K.
przeciwko Gminie Miasta G.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 czerwca 2010 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 24 stycznia 2008 r. Sąd Apelacyjny zmienił wyrok Sądu
Okręgowego w G. z dnia 18 czerwca 2007 r. w ten sposób, że m. in. w miejsce
zasądzonej kwoty 114.651,75 zł z ustawowymi odsetkami od poszczególnych kwot
zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 68.143,27 zł z ustawowymi odsetkami od
kwoty 67.316,40 zł od dnia 13 maja 2005 r. do dnia zapłaty, a w pozostałym zakresie
powództwo oddalił.
Powód wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego.
Artykuł 4245
§ 1 k.p.c. wskazuje wymagania o charakterze konstrukcyjnym, jakie
musi spełniać skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
2
orzeczenia. Należy do nich m.in. przytoczenie podstaw skargi oraz ich uzasadnienie (pkt
2), wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (pkt 3).
W petitum skargi (pkt III) skarżący podniósł, że rozstrzygnięcie Sądu
Apelacyjnego jest niezgodne prawem, gdyż narusza przepisy prawa procesowego, tj.:
art. 278 § 1 k.p.c., art. 47914
§ 2 k.p.c., art. 322 k.p.c., art. 230 k.p.c. i wyjaśnił, na czym
polegało to naruszenie. Tym samym skarżący utożsamił dwa odrębne wymagania
konstrukcyjne, tj. wskazanie przepisu prawa, z którymi zaskarżone orzeczenie jest
niezgodne oraz podstawy skargi wraz z uzasadnieniem.
Ustawodawca wyraźnie oddzielił podstawy skargi (art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c.) od
przepisów, z którymi zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.).
Wskazane wymagania mają charakter samodzielny i niezależny od innych wymogów
przewidzianych w § 1. Przyjęcie takiego rozwiązania było zabiegiem w celowym i
uzasadnionym (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia 2006 r., III
CNP 23/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 140). Nie wszystkie wady postępowania
poprzedzającego wydanie skarżonego orzeczenia, wytykane w ramach obu podstaw,
powodują niezgodność orzeczenia z prawem, a jeśli tak się dzieje, to przepisy wskazane
jako naruszone w ramach podstaw nie muszą być - i często nie są - tożsame z
przepisami, z którymi zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 30 września 2008 r., III CNP 74/08, niepubl.).
Przytoczenie podstaw skargi i ich uzasadnienia polega najpierw na ogólnym
określeniu wytykanych naruszeń prawa materialnego lub przepisów postępowania,
następnie na wskazaniu przepisów, które zostały naruszone, a w końcu na wyjaśnieniu,
na czym naruszenie polegało. Natomiast prawidłowe spełnienie wymagania określonego
w art. art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. polega na wskazaniu konkretnego przepisu prawa, tj.
numeru artykułu (paragrafu, ustępu), oraz aktu prawnego z podaniem miejsca publikacji.
Przy tym samo odwołanie się przez skarżącego do podstaw skargi lub ich uzasadnienia
nie spełnia tego wymogu.
Braki w zakresie wymagań konstrukcyjnych nie podlegają uzupełnieniu, a skarga
nimi dotknięta jest odrzucana a limine (art. 4248
§ 1 k.p.c. ).
Z podanych względów, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy odrzucił
skargę.

IV CNP 30/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia