Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 23/10
POSTANOWIENIE
Dnia 29 czerwca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący)
SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie egzekucyjnej z wniosku wierzycieli G. C. oraz „S.(...)” sp. z o.o. w T.
przeciwko dłużnikom A. C., J. C. i M. G.
o egzekucję z nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 czerwca 2010 r.,
zażalenia dłużników na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 3 lutego 2010 r., sygn. akt II Cz (…),
1. oddala zażalenie;
2. zasądza od dłużników na rzecz „S.(...)” sp. z o.o. w T. 120 (sto dwadzieścia)
złotych tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w K. w punkcie II postanowienia z dnia 3 lutego 2010 r. zasądził
solidarnie od dłużników na rzecz wierzyciela kwotę 77 złotych tytułem kosztów
postępowania zażaleniowego.
W zażaleniu na postanowienie Sądu Okręgowego pełnomocnik dłużników wniósł
o zmianę tego postanowienia przez odstąpienie od obciążania dłużników obowiązkiem
2
zwrotu wierzycielowi kosztów postępowania, zarzucając naruszenie art. 98 i 102 w
związku z art. 391 § 1 i art. 13 § 2 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Artykuł 102 k.p.c., w drodze wyjątku od zasady wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c.,
przewiduje, że w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony
przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Ustalenie,
czy w sprawie zachodzi „wypadek szczególnie uzasadniony”, zależy od swobodnej
oceny sądu. Ocena ta musi jednakże uwzględniać wszystkie okoliczności, które mogą
mieć wpływ na jej podjęcie. Zwolnienie od kosztów sądowych nie może automatycznie
pociągać za sobą konsekwencji w postaci przyjęcia, że zachodzi „wypadek szczególnie
uzasadniony”, pozwalający na zastosowanie art. 102 k.p.c. (zob. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 11 lutego 2010 r., I CZ 112/09, niepubl.). Nie bez znaczenia przy
dokonywaniu przez sąd wspomnianej oceny jest również okoliczność, w jakiej wysokości
mają być zasądzone koszty procesu od strony przegrywającej (w niniejszej sprawie jest
to kwota 77 złotych zasądzona solidarnie od pięciu dłużników).
Z przedstawionych powodów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w związku z
art. 3941
§ 3 k.p.c.).