III SW 77/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie z dnia 15 lipca 2010 r.
III SW 77/10
Używanie przez wnoszącego protest szczególnie obraźliwego i prowoka-
cyjnego języka stanowi nadużycie konstytucyjnego prawa do wniesienia prote-
stu przeciwko ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, co czyni
protest niedopuszczalnym.
Przewodniczący SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca), Sędziowie SN: Halina
Kiryło, Jolanta Strusińska-Żukowska.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 lipca
2010 r. sprawy z protestu wyborczego Mieczysława W. przeciwko ważności wyborów
prezydenckich, przy udziale: 1) Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej,
2) Prokuratora Generalnego
p o s t a n o w i ł:
pozostawić protest bez dalszego biegu.
U z a s a d n i e n i e
Mieczysław W. w piśmie z dnia 7 lipca 2010 r., nazwanym „protest wyborczy i
skarga w trybie art. 63 Konstytucji RP” [...].
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 129 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, wyborcy przy-
sługuje prawo zgłoszenia do Sądu Najwyższego protestu przeciwko ważności wybo-
ru Prezydenta Rzeczypospolitej na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 wrze-
śnia 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 73 ust. 3
tej ustawy, wnoszący protest powinien sformułować w nim zarzuty oraz przedstawić
lub wskazać dowody, na których opiera swoje zarzuty. Przedmiotem zarzutów na
2
podstawie art. 72 ust. 1 ustawy może być jedynie naruszenie przepisów tej ustawy
lub dopuszczenie się przestępstwa przeciwko wyborom, jeżeli to naruszenie lub
przestępstwo miało wpływ na wynik wyborów.
Ze stanowisk Państwowej Komisji Wyborczej i Prokuratora Generalnego wy-
nika, że w niniejszym proteście wyborczym Mieczysław W. kwestionuje, iż „w skład
Okręgowej Komisji Wyborczej nr 302 B. weszli przedstawiciele sądownictwa’” oraz że
poddał w wątpliwość „kwalifikacje moralne członków obwodowych komisji wybor-
czych w B.”.
Sąd Najwyższy jest zdania, że używanie przez wnoszącego protest szczegól-
nie obraźliwego i prowokacyjnego języka, odnoszącego się do sędziów-domniema-
nych lub rzeczywistych członków obwodowych komisji wyborczych, rządu oraz są-
dów i Sądu Najwyższego może stanowić nadużycie konstytucyjnego prawa do wnie-
sienia protestu przeciwko ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
Do odrzucenia skargi na tej podstawie określenia i sformułowania zawarte w prote-
ście muszą wykraczać poza granice normalnej i uzasadnionej krytyki, jak ma to miej-
sce w niniejszej sprawie. Używanie w proteście wyborczym sformułowań takich jak w
niniejszym piśmie jest oczywiście sprzeczne z celem konstytucyjnego prawa do zgło-
szenia protestu przeciwko ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i
stanowi nadużycie prawa do protestu. Z tego tylko względu niniejszy „protest” jest
niedopuszczalny.
Biorąc powyższe pod rozwagę Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji.
========================================
III SW 77/10
Używanie przez wnoszącego protest szczególnie obraźliwego i prowoka-
cyjnego języka stanowi nadużycie konstytucyjnego prawa do wniesienia prote-
stu przeciwko ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, co czyni
protest niedopuszczalnym.
Przewodniczący SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca), Sędziowie SN: Halina
Kiryło, Jolanta Strusińska-Żukowska.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 lipca
2010 r. sprawy z protestu wyborczego Mieczysława W. przeciwko ważności wyborów
prezydenckich, przy udziale: 1) Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej,
2) Prokuratora Generalnego
p o s t a n o w i ł:
pozostawić protest bez dalszego biegu.
U z a s a d n i e n i e
Mieczysław W. w piśmie z dnia 7 lipca 2010 r., nazwanym „protest wyborczy i
skarga w trybie art. 63 Konstytucji RP” [...].
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 129 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, wyborcy przy-
sługuje prawo zgłoszenia do Sądu Najwyższego protestu przeciwko ważności wybo-
ru Prezydenta Rzeczypospolitej na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 wrze-
śnia 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 73 ust. 3
tej ustawy, wnoszący protest powinien sformułować w nim zarzuty oraz przedstawić
lub wskazać dowody, na których opiera swoje zarzuty. Przedmiotem zarzutów na
2
podstawie art. 72 ust. 1 ustawy może być jedynie naruszenie przepisów tej ustawy
lub dopuszczenie się przestępstwa przeciwko wyborom, jeżeli to naruszenie lub
przestępstwo miało wpływ na wynik wyborów.
Ze stanowisk Państwowej Komisji Wyborczej i Prokuratora Generalnego wy-
nika, że w niniejszym proteście wyborczym Mieczysław W. kwestionuje, iż „w skład
Okręgowej Komisji Wyborczej nr 302 B. weszli przedstawiciele sądownictwa’” oraz że
poddał w wątpliwość „kwalifikacje moralne członków obwodowych komisji wybor-
czych w B.”.
Sąd Najwyższy jest zdania, że używanie przez wnoszącego protest szczegól-
nie obraźliwego i prowokacyjnego języka, odnoszącego się do sędziów-domniema-
nych lub rzeczywistych członków obwodowych komisji wyborczych, rządu oraz są-
dów i Sądu Najwyższego może stanowić nadużycie konstytucyjnego prawa do wnie-
sienia protestu przeciwko ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
Do odrzucenia skargi na tej podstawie określenia i sformułowania zawarte w prote-
ście muszą wykraczać poza granice normalnej i uzasadnionej krytyki, jak ma to miej-
sce w niniejszej sprawie. Używanie w proteście wyborczym sformułowań takich jak w
niniejszym piśmie jest oczywiście sprzeczne z celem konstytucyjnego prawa do zgło-
szenia protestu przeciwko ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i
stanowi nadużycie prawa do protestu. Z tego tylko względu niniejszy „protest” jest
niedopuszczalny.
Biorąc powyższe pod rozwagę Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji.
========================================