IV CNP 43/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-10-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 43/10
POSTANOWIENIE
Dnia 23 lipca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie ze skargi wnioskodawcy
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w T. z dnia 11 grudnia 2008 r., sygn. akt XI Ns (…)
z wniosku B. S.
przy uczestnictwie Gminy Miasta T. i Prowincji Zgromadzenia (…) w W.
o stwierdzenie nabycia spadku po S. K.
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 lipca 2010 r.,
odrzuca skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w T. z dnia 11 grudnia 2008 r. sygn. akt XI Ns
(…).
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2008 r. Sąd Rejonowy w T. stwierdził, że
spadek po S. K., zmarłym dnia 16 lutego 2006 r., na podstawie ustawy nabyła w całości
Gmina Miasta T. Apelacja wnioskodawcy B. S. od tego postanowienia została
odrzucona postanowieniem Sądu Okręgowego w T. z dnia 31 marca 2009 r., a
następnie po odmowie przywrócenia terminu do wniesienia apelacji, postanowieniem z
dnia 10 czerwca 2009 r. Wniesioną od tego postanowienia skargę kasacyjną również
odrzucono, a Sąd Najwyższy oddalił zażalenie wnioskodawcy postanowieniem z dnia 17
2
grudnia 2009 r. Apelacja Gminy T. została oddalona postanowieniem Sądu Okręgowego
w T. z dnia 3 lipca 2009 r.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w T. z dnia 11 grudnia 2008 r. Bronisław Szpyt wskazał, że doszło do
naruszenia art. 199 § 1 pkt 3 w związku z art. 379 pkt 2 k.p.c. i nieważności
postępowania przez nieodrzucenie drugiego wniosku o stwierdzenie nabycia spadku w
sytuacji, gdy pierwszy z nich w sprawie XI Ns (…) nie został załatwiony. Powołał się na
to, że poniósł szkodę materialną w postaci wniesienia opłat sądowych od różnych pism,
wniosków i zażaleń oraz moralną, polegającą na wyrządzeniu mu krzywdy na skutek
bezpodstawnego oddalania lub odrzucania wnoszonych środków odwoławczych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje, stosownie do art. 4241
§ 1 k.p.c., od prawomocnego orzeczenia sądu
drugiej instancji. W wyjątkowych jedynie wypadkach, przewidzianych art. 4241
§ 2 k.p.c.,
gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku
prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela dopuszczona
została możliwość wniesienia skargi od prawomocnego orzeczenia sądu pierwszej
instancji.
Na istnienie powołanych wyjątkowych wypadków nie wskazuje uzasadnienie
skargi, a zatem do oceny jej dopuszczalności zastosowanie ma zasada wyrażona w
przywołanym już art. 4241
§ 1 k.p.c.
Ponadto podkreślenia wymaga, że kwestionowane postanowienie było
przedmiotem kontroli przez Sąd Odwoławczy, jak też istniała możliwość zmiany lub
uchylenia go w drodze przysługujących skarżącemu środków prawnych.
Z uwagi na to, że skarżone postanowienie nie należy do wymienionej kategorii
orzeczeń Sąd Najwyższy, w oparciu o art. 4248
§ 2 k.p.c., odrzucił skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem tego orzeczenia.
POSTANOWIENIE
Dnia 23 lipca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie ze skargi wnioskodawcy
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w T. z dnia 11 grudnia 2008 r., sygn. akt XI Ns (…)
z wniosku B. S.
przy uczestnictwie Gminy Miasta T. i Prowincji Zgromadzenia (…) w W.
o stwierdzenie nabycia spadku po S. K.
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 lipca 2010 r.,
odrzuca skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w T. z dnia 11 grudnia 2008 r. sygn. akt XI Ns
(…).
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2008 r. Sąd Rejonowy w T. stwierdził, że
spadek po S. K., zmarłym dnia 16 lutego 2006 r., na podstawie ustawy nabyła w całości
Gmina Miasta T. Apelacja wnioskodawcy B. S. od tego postanowienia została
odrzucona postanowieniem Sądu Okręgowego w T. z dnia 31 marca 2009 r., a
następnie po odmowie przywrócenia terminu do wniesienia apelacji, postanowieniem z
dnia 10 czerwca 2009 r. Wniesioną od tego postanowienia skargę kasacyjną również
odrzucono, a Sąd Najwyższy oddalił zażalenie wnioskodawcy postanowieniem z dnia 17
2
grudnia 2009 r. Apelacja Gminy T. została oddalona postanowieniem Sądu Okręgowego
w T. z dnia 3 lipca 2009 r.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w T. z dnia 11 grudnia 2008 r. Bronisław Szpyt wskazał, że doszło do
naruszenia art. 199 § 1 pkt 3 w związku z art. 379 pkt 2 k.p.c. i nieważności
postępowania przez nieodrzucenie drugiego wniosku o stwierdzenie nabycia spadku w
sytuacji, gdy pierwszy z nich w sprawie XI Ns (…) nie został załatwiony. Powołał się na
to, że poniósł szkodę materialną w postaci wniesienia opłat sądowych od różnych pism,
wniosków i zażaleń oraz moralną, polegającą na wyrządzeniu mu krzywdy na skutek
bezpodstawnego oddalania lub odrzucania wnoszonych środków odwoławczych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje, stosownie do art. 4241
§ 1 k.p.c., od prawomocnego orzeczenia sądu
drugiej instancji. W wyjątkowych jedynie wypadkach, przewidzianych art. 4241
§ 2 k.p.c.,
gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku
prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela dopuszczona
została możliwość wniesienia skargi od prawomocnego orzeczenia sądu pierwszej
instancji.
Na istnienie powołanych wyjątkowych wypadków nie wskazuje uzasadnienie
skargi, a zatem do oceny jej dopuszczalności zastosowanie ma zasada wyrażona w
przywołanym już art. 4241
§ 1 k.p.c.
Ponadto podkreślenia wymaga, że kwestionowane postanowienie było
przedmiotem kontroli przez Sąd Odwoławczy, jak też istniała możliwość zmiany lub
uchylenia go w drodze przysługujących skarżącemu środków prawnych.
Z uwagi na to, że skarżone postanowienie nie należy do wymienionej kategorii
orzeczeń Sąd Najwyższy, w oparciu o art. 4248
§ 2 k.p.c., odrzucił skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem tego orzeczenia.