II CSK 228/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-10-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CSK 228/10
POSTANOWIENIE
Dnia 26 sierpnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa E. D.
przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej w S.
z udziałem interwenienta ubocznego po stronie pozwanej – Zakładu Ubezpieczeń Spółki
Akcyjnej Centrum Likwidacji Szkód Osobowych i Obsługi Rent Oddziału Okręgowego w
Ł.
o zadośćuczynienie, rentę oraz ustalenie ,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 sierpnia 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 21 grudnia 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Skarga powódki E. D. od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 21 grudnia 2009 r.
podlegała odrzuceniu z następujących przyczyn.
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 1 i 3 k.p.c. skarga kasacyjna powinna zawierać
oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono
zaskarżone w całości czy w części oraz wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę
orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany. Skarżący obowiązany
jest zatem precyzyjnie określić w skardze kasacyjnej, czy przedmiotem zaskarżenia jest
2
całe orzeczenie, czy jedynie jego część, a jeżeli część, to jaka oraz zamieścić ściśle
odpowiadający zakresowi zaskarżenia wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę
całości lub dokładnie oznaczonej części zaskarżonego orzeczenia.
Skarga kasacyjna powódki nie spełnia opisanych wyżej wymagań. Pełnomocnik
skarżącej ograniczając się do wskazania zaskarżonego orzeczenia i sformułowania
zarzutów nie określił, czy przedmiotem zaskarżenia jest całe orzeczenie, czy jedynie
jego część i ewentualnie jaka. Wnosząc zaś o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu
Apelacyjnego oraz poprzedzającego go wyroku Sądu Okręgowego i przekazanie sprawy
Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania nie wskazał zakresu żądanego
uchylenia. Również zgłoszony w drugiej kolejności wniosku o uchylenie zaskarżonego
wyroku i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez uwzględnienie powództwa w całości i
rozstrzygnięcie o kosztach również nie jest jednoznaczny.
Powódka po ostatecznym sprecyzowaniu powództwa domagała się bowiem
kwoty 500 000 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami ustawowymi, kwoty
103 228,68 zł tytułem skapitalizowanej renty na zwiększone potrzeby wraz z odsetkami,
renty na zwiększone potrzeby i utracone zarobki w kwocie po 800 zł miesięcznie oraz
ustalenia odpowiedzialności pozwanego na przyszłość. Powództwo o zadośćuczynienie,
skapitalizowaną rentę oraz rentę na zwiększone potrzeby oraz wyrównującą utracone
zarobki Sąd pierwszej instancji uwzględnił jedynie częściowo. Po rozpoznaniu sprawy
na skutek apelacji powódki pozwanego oraz interwenienta ubocznego Sąd Apelacyjny
obniżył kwotę zasądzonego zadośćuczynienia z 250 000 zł do 100 000 zł korygując
jednocześnie wysokość ustawowych odsetek. W skardze kasacyjnej wartość przedmiotu
zaskarżenia określono natomiast na kwotę 400 000 zł, którą można by ewentualnie
łączyć z nieuwzględnioną częścią roszczenia o zadośćuczynienie. Z przytoczonych w
skardze kasacyjnej zarzutów wynika jednak, że skarżąca nie zgadza się również z
rozstrzygnięciem o jej pozostałych żądaniach.
Z uwagi na powyższe niemożliwe jest określenie zarówno zakresu zaskarżenia,
jak i zakresu wniosku o uchylenie lub uchylenie i zmianę zaskarżonego wyroku.
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 3984
§ 1
pkt 1 i 3 k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 26 sierpnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa E. D.
przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej w S.
z udziałem interwenienta ubocznego po stronie pozwanej – Zakładu Ubezpieczeń Spółki
Akcyjnej Centrum Likwidacji Szkód Osobowych i Obsługi Rent Oddziału Okręgowego w
Ł.
o zadośćuczynienie, rentę oraz ustalenie ,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 sierpnia 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 21 grudnia 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Skarga powódki E. D. od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 21 grudnia 2009 r.
podlegała odrzuceniu z następujących przyczyn.
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 1 i 3 k.p.c. skarga kasacyjna powinna zawierać
oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono
zaskarżone w całości czy w części oraz wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę
orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany. Skarżący obowiązany
jest zatem precyzyjnie określić w skardze kasacyjnej, czy przedmiotem zaskarżenia jest
2
całe orzeczenie, czy jedynie jego część, a jeżeli część, to jaka oraz zamieścić ściśle
odpowiadający zakresowi zaskarżenia wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę
całości lub dokładnie oznaczonej części zaskarżonego orzeczenia.
Skarga kasacyjna powódki nie spełnia opisanych wyżej wymagań. Pełnomocnik
skarżącej ograniczając się do wskazania zaskarżonego orzeczenia i sformułowania
zarzutów nie określił, czy przedmiotem zaskarżenia jest całe orzeczenie, czy jedynie
jego część i ewentualnie jaka. Wnosząc zaś o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu
Apelacyjnego oraz poprzedzającego go wyroku Sądu Okręgowego i przekazanie sprawy
Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania nie wskazał zakresu żądanego
uchylenia. Również zgłoszony w drugiej kolejności wniosku o uchylenie zaskarżonego
wyroku i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez uwzględnienie powództwa w całości i
rozstrzygnięcie o kosztach również nie jest jednoznaczny.
Powódka po ostatecznym sprecyzowaniu powództwa domagała się bowiem
kwoty 500 000 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami ustawowymi, kwoty
103 228,68 zł tytułem skapitalizowanej renty na zwiększone potrzeby wraz z odsetkami,
renty na zwiększone potrzeby i utracone zarobki w kwocie po 800 zł miesięcznie oraz
ustalenia odpowiedzialności pozwanego na przyszłość. Powództwo o zadośćuczynienie,
skapitalizowaną rentę oraz rentę na zwiększone potrzeby oraz wyrównującą utracone
zarobki Sąd pierwszej instancji uwzględnił jedynie częściowo. Po rozpoznaniu sprawy
na skutek apelacji powódki pozwanego oraz interwenienta ubocznego Sąd Apelacyjny
obniżył kwotę zasądzonego zadośćuczynienia z 250 000 zł do 100 000 zł korygując
jednocześnie wysokość ustawowych odsetek. W skardze kasacyjnej wartość przedmiotu
zaskarżenia określono natomiast na kwotę 400 000 zł, którą można by ewentualnie
łączyć z nieuwzględnioną częścią roszczenia o zadośćuczynienie. Z przytoczonych w
skardze kasacyjnej zarzutów wynika jednak, że skarżąca nie zgadza się również z
rozstrzygnięciem o jej pozostałych żądaniach.
Z uwagi na powyższe niemożliwe jest określenie zarówno zakresu zaskarżenia,
jak i zakresu wniosku o uchylenie lub uchylenie i zmianę zaskarżonego wyroku.
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 3984
§ 1
pkt 1 i 3 k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.