IV CZ 63/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-10-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:W 9/94 III CZP 142/07
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 63/10
POSTANOWIENIE
Dnia 24 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku K. P., W. S. i W. P.
przy uczestnictwie J. F.
o zniesienie współwłasności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 września 2010 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w B. z dnia 21 maja 2010 r., sygn. akt II Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd drugiej instancji postanowieniem z dnia 21 maja 2010 r. odrzucił na
podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. nieopłaconą skargę kasacyjną uczestniczki postępowania,
wywodząc, że zwolnienie w całości od kosztów postępowania przed sądami
powszechnymi obu instancji nie obejmuje postępowania kasacyjnego. Tymczasem
pełnomocnik skarżącej nie opłacił skargi kasacyjnej, ani nie zawarł w niej wniosku o
zwolnienie od kosztów.
W zażaleniu na powyższe postanowienie uczestniczka postępowania wywodzi,
że ponieważ postępowanie w niniejszej sprawie zostało wszczęte 28 maja 2007 r., to w
2
sprawie tej nie ma zastosowania mająca moc zasady prawnej uchwała składu siedmiu
sędziów Sądu Najwyższego z dnia 5 czerwca 2008 r., III CZP 142/07 (OSNC
2008/11/122).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
W powołanej w zażaleniu uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z
dnia 5 czerwca 2008 r., III CZP 142/07 (OSNC 2008/11/122), mającej moc zasady
prawnej, stwierdzono, że dokonana w uchwale wykładnia ma zastosowanie na
przyszłość, od dnia jej podjęcia. Takie określenie zakresu związania w czasie zasadą
prawną jest konsekwencją możliwości ograniczenia wstecznego stosowania ustalonej
interpretacji przepisu, której dopuszczalność potwierdził Trybunał Konstytucyjny w
uchwale z dnia 7 marca 1995 r., sygn. akt W 9/94, OTK Zb. Urz. 1995 r., nr 1, poz. 20.
Zastosowanie przyjętej przez Sąd Najwyższy zasady prawnej od dnia jej podjęcia
oznacza, że znajduje ona zastosowanie do skarg kasacyjnych wniesionych poczynając
od dnia 5 czerwca 2008 r. Ponieważ bezspornym jest, że odrzucona z powodu
nieopłacenia skarga kasacyjna uczestniczki postępowania została wniesiona 20 maja
2010 r., a więc już niemal po dwóch latach od daty podjęcia uchwały Sądu Najwyższego
mającej moc zasady prawnej, przeto wyrażona uchwałą zasada prawna znajdowała w
tej sytuacji pełne zastosowanie, zważywszy na brak zamieszczenia w skardze
kasacyjnej wniosku o zwolnienie od kosztów.
Nieopłacona skarga kasacyjna zasadnie została więc odrzucona na podstawie
art. 3986
§ 2 k.p.c., a w konsekwencji zażalenie podlegało oddaleniu na podstawie art.
39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 24 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku K. P., W. S. i W. P.
przy uczestnictwie J. F.
o zniesienie współwłasności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 września 2010 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w B. z dnia 21 maja 2010 r., sygn. akt II Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd drugiej instancji postanowieniem z dnia 21 maja 2010 r. odrzucił na
podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. nieopłaconą skargę kasacyjną uczestniczki postępowania,
wywodząc, że zwolnienie w całości od kosztów postępowania przed sądami
powszechnymi obu instancji nie obejmuje postępowania kasacyjnego. Tymczasem
pełnomocnik skarżącej nie opłacił skargi kasacyjnej, ani nie zawarł w niej wniosku o
zwolnienie od kosztów.
W zażaleniu na powyższe postanowienie uczestniczka postępowania wywodzi,
że ponieważ postępowanie w niniejszej sprawie zostało wszczęte 28 maja 2007 r., to w
2
sprawie tej nie ma zastosowania mająca moc zasady prawnej uchwała składu siedmiu
sędziów Sądu Najwyższego z dnia 5 czerwca 2008 r., III CZP 142/07 (OSNC
2008/11/122).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
W powołanej w zażaleniu uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z
dnia 5 czerwca 2008 r., III CZP 142/07 (OSNC 2008/11/122), mającej moc zasady
prawnej, stwierdzono, że dokonana w uchwale wykładnia ma zastosowanie na
przyszłość, od dnia jej podjęcia. Takie określenie zakresu związania w czasie zasadą
prawną jest konsekwencją możliwości ograniczenia wstecznego stosowania ustalonej
interpretacji przepisu, której dopuszczalność potwierdził Trybunał Konstytucyjny w
uchwale z dnia 7 marca 1995 r., sygn. akt W 9/94, OTK Zb. Urz. 1995 r., nr 1, poz. 20.
Zastosowanie przyjętej przez Sąd Najwyższy zasady prawnej od dnia jej podjęcia
oznacza, że znajduje ona zastosowanie do skarg kasacyjnych wniesionych poczynając
od dnia 5 czerwca 2008 r. Ponieważ bezspornym jest, że odrzucona z powodu
nieopłacenia skarga kasacyjna uczestniczki postępowania została wniesiona 20 maja
2010 r., a więc już niemal po dwóch latach od daty podjęcia uchwały Sądu Najwyższego
mającej moc zasady prawnej, przeto wyrażona uchwałą zasada prawna znajdowała w
tej sytuacji pełne zastosowanie, zważywszy na brak zamieszczenia w skardze
kasacyjnej wniosku o zwolnienie od kosztów.
Nieopłacona skarga kasacyjna zasadnie została więc odrzucona na podstawie
art. 3986
§ 2 k.p.c., a w konsekwencji zażalenie podlegało oddaleniu na podstawie art.
39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.