I CNP 19/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-10-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CNP 19/10
POSTANOWIENIE
Dnia 21 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie skargi J. J. o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego postanowienia pkt 2 Sądu Okręgowego w W.
z dnia 9 kwietnia 2009 r., sygn. V Cz (…), oraz prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w W. z dnia 9 kwietnia 2009 r., sygn. V Cz (…), wydanych w sprawie z
powództwa J. J.
przeciwko Skarbowi Państwa – Ministrowi Sprawiedliwości
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 października 2010 r.,
odrzuca skargę i nie obciąża skarżącego kosztami postępowania.
Uzasadnienie
W dniu 25 września 2010 r. wskutek wejścia w życie ustawy z dnia 22 lipca 2010
r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo
upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 155, poz. 1037) zmienił się stan prawny w
zakresie dotyczącym skargi na niezgodność z prawem prawomocnego orzeczenia.
Według art. 4241
k.p.c. w nowym brzmieniu można żądać stwierdzenia niezgodności z
prawem jedynie prawomocnego wyroku kończącego postępowanie w sprawie. Jeżeli
chodzi o inne prawomocne orzeczenia – na które skarga o stwierdzenie niezgodności z
prawem nie przysługuje – odszkodowania z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie
takiego orzeczenia niezgodnie prawem można, w myśl art. 4241b
k.p.c., domagać się
2
bez uprzedniego stwierdzenia niezgodności orzeczenia z prawem w postępowaniu ze
skargi.
W wymienionej ustawie nowelizującej Kodeks postępowania cywilnego brak
przepisu nakazującego stosowanie dotychczasowych przepisów do skarg wniesionych
przed zmianą stanu prawnego.
Dlatego skarga J. J. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnych
postanowień Sądu Okręgowego w W. z dnia 9 kwietnia 2009 r. w przedmiocie
zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia pełnomocnika z urzędu, choć
wniesiona w dniu 23 grudnia 2009 r., podlegała jako obecnie już niedopuszczalna
odrzuceniu (art. 4248
§1 k.p.c.).
Podstawę nieuwzględnienia wniosku Skarbu Państwa o zasądzenie kosztów
postępowania stanowił art. 102 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 21 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie skargi J. J. o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego postanowienia pkt 2 Sądu Okręgowego w W.
z dnia 9 kwietnia 2009 r., sygn. V Cz (…), oraz prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w W. z dnia 9 kwietnia 2009 r., sygn. V Cz (…), wydanych w sprawie z
powództwa J. J.
przeciwko Skarbowi Państwa – Ministrowi Sprawiedliwości
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 października 2010 r.,
odrzuca skargę i nie obciąża skarżącego kosztami postępowania.
Uzasadnienie
W dniu 25 września 2010 r. wskutek wejścia w życie ustawy z dnia 22 lipca 2010
r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo
upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 155, poz. 1037) zmienił się stan prawny w
zakresie dotyczącym skargi na niezgodność z prawem prawomocnego orzeczenia.
Według art. 4241
k.p.c. w nowym brzmieniu można żądać stwierdzenia niezgodności z
prawem jedynie prawomocnego wyroku kończącego postępowanie w sprawie. Jeżeli
chodzi o inne prawomocne orzeczenia – na które skarga o stwierdzenie niezgodności z
prawem nie przysługuje – odszkodowania z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie
takiego orzeczenia niezgodnie prawem można, w myśl art. 4241b
k.p.c., domagać się
2
bez uprzedniego stwierdzenia niezgodności orzeczenia z prawem w postępowaniu ze
skargi.
W wymienionej ustawie nowelizującej Kodeks postępowania cywilnego brak
przepisu nakazującego stosowanie dotychczasowych przepisów do skarg wniesionych
przed zmianą stanu prawnego.
Dlatego skarga J. J. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnych
postanowień Sądu Okręgowego w W. z dnia 9 kwietnia 2009 r. w przedmiocie
zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia pełnomocnika z urzędu, choć
wniesiona w dniu 23 grudnia 2009 r., podlegała jako obecnie już niedopuszczalna
odrzuceniu (art. 4248
§1 k.p.c.).
Podstawę nieuwzględnienia wniosku Skarbu Państwa o zasądzenie kosztów
postępowania stanowił art. 102 k.p.c.