Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 69/10
POSTANOWIENIE
Dnia 27 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Antoni Górski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dariusz Dończyk
SSA Jan Kremer
w sprawie z powództwa M. G.
przeciwko D. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 27 października 2010
r.,
zażalenia powoda na wyrok Sądu Okręgowego w L. z dnia 22 kwietnia 2010 r., sygn. akt
II Ca (…),
1. umarza postępowanie w części dotyczącej żądania zasądzenia 597 zł zwrotu
opłaty od apelacji,
2. odrzuca zażalenie w części dotyczącej kosztów postępowania przed sądem
I-ej instancji,
3. oddala zażalenie w pozostałym zakresie.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2010 r. Sąd Okręgowy w L. zmienił wyrok Sądu
Rejonowego w J. z dnia 4 lutego 2010 r., w ten sposób, że zasądził od pozwanego
Dariusza Kosiorowskiego na rzecz powoda M. G. kwotę 11.940 zł z odsetkami (pkt I.1),
kwotę 9.085 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt I.2), jak również nakazał
2
pozwanemu, aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa kwotę 362,81 zł tytułem zwrotu
wydatków tymczasowo wyłożonych ze środków budżetowych Sądu (pkt I.3). Ponadto
zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.200 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania apelacyjnego (pkt II).
Powód wniósł zażalenie na zawarte w wyroku Sądu Okręgowego postanowienie
co do kosztów zarówno postępowania pierwszoinstancyjnego, jak i kosztów
postępowania apelacyjnego. Powód zaskarżył rozstrzygnięcie w zakresie kwot:
1. 597 zł – kosztów postępowania apelacyjnego – w części opłaty sądowej od
apelacji,
2. 2.400 zł - kosztów postępowania przed sądem I instancji – w części kosztów
zastępstwa procesowego,
3. 1.200 zł - kosztów postępowania przed sądem II instancji – w części kosztów
zastępstwa procesowego,
4. 1.275 zł - kosztów postępowania przed sądem I instancji – w części kosztów
powoda w zakresie utraty zarobków w wyniku stawiennictwa powoda na
rozprawach, posiedzeniach wyjazdowych, czynnościach biegłego.
Skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia, ewentualnie o uchylenie
postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c., ustanowionym w następstwie wyroku
Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 marca 2007 r., SK 3/05 (OTK-A 2007, nr 3, poz.
32), zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje na postanowienie sądu drugiej
instancji co do kosztów procesu, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu
pierwszej instancji.
Zażalenie powoda w zakresie, w którym zaskarża rozstrzygnięcie co do kosztów
procesu w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, nie dotyczy kosztów objętych
hipotezą przytoczonego przepisu. W przepisie tym chodzi o koszty postępowania
apelacyjnego oraz koszty postępowania kasacyjnego w przypadkach, w których Sąd
Najwyższy, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania sądowi drugiej instancji,
pozostawił mu rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego. O kosztach tych
sąd drugiej instancji orzeka, jak to ujął Trybunał Konstytucyjny w powołanym wyroku,
„po raz pierwszy”. Przepis ten nie dotyczy natomiast kosztów postępowania przed
sądem pierwszej instancji będących przedmiotem rozstrzygnięcia sądu drugiej instancji.
Koszty te były bowiem już przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji. Nie da
3
się więc zasadnie powiedzieć, że sąd drugiej instancji orzekał o nich – jak to ujął
Trybunał Konstytucyjny – „po raz pierwszy”. Bez znaczenia z punktu widzenia
powyższej oceny jest to, że rozstrzygnięcie sądu drugiej instancji co do kosztów
postępowania przed sądem pierwszej instancji różni się od zapadłego w tym względzie
rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji. Możliwość odmiennych rozstrzygnięć w toku
instancji jest oczywistym założeniem kontroli instancyjnej orzeczeń (por. postanowienie
SN z dnia 23 czerwca 2010 r., II CZ 7/10, niepubl.).
W konsekwencji – zażalenie pozwanych w zakresie, w którym zaskarża
rozstrzygnięcie co do kosztów procesu w postępowaniu przed I instancji, tj. wskazanych
w pkt 2 i 4, należało jako niedopuszczalne odrzucić.
Odnośnie do kwoty 597 zł, tj. kosztów postępowania apelacyjnego w części
opłaty sądowej od apelacji, należy zwrócić uwagę, że Sąd Okręgowy w L.
postanowieniem z dnia 5 lipca 2010 r. zmienił orzeczenie o kosztach postępowania
apelacyjnego w tym zakresie zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 597 zł,
tytułem zwrotu uiszczonej opłaty sądowej od apelacji. W tym zakresie postępowanie
podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe (art. 355 § 1 w zw. z art. 3941
§ 3, w zw. z
art. 39821
i w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.).
W pozostałej części zażalenie powoda, tj. co do kwoty 1.200 zł tytułem kosztów
postępowania przed sądem II instancji, choć w świetle art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c.
dopuszczalne, okazało się bezzasadne. Zasądzenie przez Sąd Okręgowy na rzecz
powoda kwoty 1.200 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu
apelacyjnym było trafne. Obszerność apelacji, świadcząca zdaniem skarżącego o
znacznym nakładzie pracy, nie uzasadnia przyznania podwójnej stawki minimalnej
(1200 zł x 2 = 2.400 zł). Sąd ma w tej kwestii szerokie pole ocenne, którego nie
przekroczył. Nie zmienia tego okoliczność wskazana przez powoda, że w ustnym
podaniu motywów rozstrzygnięcia sądu odwoławczego „znalazło się stwierdzenie o
rażącym naruszeniu art. 233 k.p.c. przez sąd I instancji”.
Mając powyższe na względzie, orzeczono jak w sentencji (art. 373 w związku z
art. 39821
oraz art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).