Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 55/10
POSTANOWIENIE
Dnia 5 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Iwona Koper
SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa R. K. i I. P.
przeciwko Gminie Miasta R.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 listopada 2010 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie o kosztach postępowania apelacyjnego
zawarte w pkt. 5 wyroku Sądu Okręgowego w R. z dnia 23 lutego 2010 r., sygn. akt I Ca
(…),
uchyla zaskarżone postanowienie i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi
Okręgowemu w R. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach
postępowania zażaleniowego przed Sądem Najwyższym.
Uzasadnienie
Postanowieniem zamieszczonym w pkt 5) sentencji wyroku z dnia 23 lutego 2010
r. [sygn. akt I Ca (…)], Sąd Okręgowy, orzekający jako Sąd drugiej instancji, zniósł
wzajemnie między stronami koszty postępowania apelacyjnego. W uzasadnieniu tego
rozstrzygnięcia Sąd ten wskazał wyłącznie na art. 100 k.p.c., jako podstawę tego
orzeczenia.
2
Orzeczenie to zaskarżyła pozwana Gmina Miasta R., zarzucając w zażaleniu
niewłaściwe zastosowanie art. 100 k.p.c.
W uzasadnieniu zażalenia skarżąca wywodzi, że Sąd odwoławczy zmienił
zaskarżoną apelacją pozwanej część orzeczenia zasadniczo zgodnie z żądaniem
zawartym we wnioskach apelacyjnych, ponieważ wskutek orzeczenia Sądu drugiej
instancji pozwana uległa stronie powodowej jedynie w 19,34% w stosunku do wartości
przedmiotu zaskarżenia określonego w apelacji. Uwzględniając dokonaną przez
pozwaną opłatę od apelacji w wysokości 1159 zł, oraz wygraną pozwanej w ponad 80%
w postępowaniu apelacyjnym, zaskarżone rozstrzygnięcie o kosztach bez
jakiegokolwiek dalszego uzasadnienia, poza powołaniem się na podstawę art. 100
k.p.c., jest dla strony pozwanej krzywdzące, wywodzi żaląca.
Powód R. K. w osobiście sporządzonej odpowiedzi na zażalenie wniósł o
oddalenie zażalenia w całości, twierdząc, że art. 100 k.p.c. nie wymaga ścisłego,
arytmetycznego rozdzielnia kosztów procesu wg. stosunku uwzględnionej i oddalonej
części powództwa.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.
Przy częściowym uwzględnieniu apelacji, podstawą orzeczenia o kosztach
postępowania apelacyjnego jest art. 100 k.p.c. Pozwala on na zniesienie tych kosztów
między stronami, gdy poniesione przez nie koszty „równoważą się”, albo na zasądzenie
całych poniesionych kosztów od przeciwnika, gdy ten uległ w przeważającym rozmiarze.
Przy orzekaniu o kosztach postępowania na podstawie art. 100 k.p.c. istotne znaczenie
ma więc wynik sprawy w danej instancji oraz rozmiar wydatków poniesionych przez
strony. Bez tych danych i ich oceny przez Sąd nie da się miarodajnie uzasadnić decyzji
orzeczniczej (v. postanowienie SN z dnia 20 maja 2010 r., sygn. akt V CZ 29/10,
niepubl.; postanowienie SN z dnia 8 września2010 r., sygn. akt II CZ 68/10, niepubl.;
postanowienie SN z dnia 24 listopada 2009 r., sygn. akt V CZ 53/09, niepubl.).
W rozpoznawanej sprawie Sąd Najwyższy nie ma możliwości dokonania kontroli
zaskarżonego orzeczenia, ponieważ uzasadnienie nie zawiera podstawowych informacji
mających wpływ na orzeczenie o kosztach, w szczególności brak jest określenia przez
Sąd procentowego (ułamkowego) zakresu uwzględnienia apelacji oraz ustalenia
wydatków stron w postępowaniu apelacyjnym. W tej części uzasadnienie nie spełnia
wymagań określonych w art. 328 § 2 k.p.c.
3
Należało w konsekwencji uchylić zaskarżone postanowienie, pozostawiając
Sądowi Apelacyjnemu orzeczenie o kosztach postępowania zażaleniowego (art. 39815
§
1 k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. oraz art. 108 § 2 k.p.c. w związku z art. 39820
k.p.c. i art. 391 § 1 k.p.c.).