Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 82/10
POSTANOWIENIE
Dnia 8 grudnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek
SSA Maria Szulc (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa A. F.
przeciwko Związkowi Harcerstwa Polskiego w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 grudnia 2010 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 2 lipca 2010 r., sygn. akt
I ACa (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 2 lipca 2010 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę kasacyjną
A. F. od wyroku tego sądu z dnia 17 marca 2010 r. Jako podstawę tego orzeczenia
wskazano art. 1302
§ 3 k.p.c., zgodnie z którym sąd odrzuca nieopłacony środek
zaskarżenia wniesiony przez adwokata lub radcę prawnego bez wzywania do uiszczenia
opłaty. Jak wskazał Sąd Apelacyjny, przepis ten znajduje zastosowanie w sprawie na
mocy art. 8 ust. 1 ustawy z 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - kodeks postępowania
cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 234, poz. 1571 - dalej jako:
ustawa z 5 grudnia 2008 r.) zgodnie, z którym art. 1302
§ 3 k.p.c. ma zastosowanie do
spraw wszczętych przed dniem 1 lipca 2009 r. W rozpoznawanej sprawie powództwo
2
zostało wniesione w dniu 2 marca 2004 r., zaś skarga kasacyjna w dniu 14 czerwca
2010 r.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód zarzucił naruszenie art. 8 ustawy
z dnia 5 grudnia 2008 r. przez utożsamienie wszczęcia sprawy przed dniem 1 lipca
2009 r. z wszczęciem postępowania kasacyjnego - podczas gdy jest ono nowym
postępowaniem, o charakterze odrębnym względem postępowania przed sądem drugiej
instancji. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne.
Skarżący trafnie wskazuje, że art. 1302
§ 3 k.p.c. nie znajdował zastosowania w
rozpoznawanej sprawie, a tym samym brak było podstaw do odrzucenia nieopłaconej
skargi kasacyjnej bez wezwania pełnomocnika do usunięcia tego braku. Stanowisko to
znajduje oparcie w mającej moc zasady prawnej uchwale siedmiu sędziów Sądu
Najwyższego z dnia 15 czerwca 2010 r. (II UZP 4/10, Biul. SN 2010, nr 6, poz. 18)
zgodnie, z którą nieopłacona skarga kasacyjna złożona przez adwokata lub radcę
prawnego po wejściu w życie ustawy z dnia 5.XII.2008 r. podlega odrzuceniu w razie
niewykonania zarządzenia wzywającego do opłacenia skargi (art. 3986
§ 2 k.p.c w zw. z
art. 130 § 1 k.p.c.). W uzasadnieniu uchwały Sąd Najwyższy wskazał, że postępowanie
wywołane wniesieniem skargi kasacyjnej jest nowym postępowaniem, które nie może
być uważane za kontynuację postępowania, w którym zostało wydane zaskarżone
orzeczenie. W konsekwencji, w postępowaniu kasacyjnym zainicjowanym po dniu
1 lipca 2009 r., art. 1302
§ 3 k.p.c. nie może znaleźć zastosowania.
Należy przy tym zauważyć, że omawiana uchwała wiążąca inne składy Sądu
Najwyższego, jednoznacznie rozstrzygnęła wątpliwości, co do relacji między
postępowaniem kasacyjnym i postępowaniem przed sądem powszechnym pojawiające
się we wcześniejszym orzecznictwie na gruncie art. 8 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r.
Dotyczy to również powołanego przez Sąd Apelacyjny postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2010 r. (V CZ 28/10, niepubl.), w którym
zaprezentowano stanowisko odmienne od przyjętego w uchwale.
W konsekwencji, brak było podstaw do odrzucenia skargi kasacyjnej przez Sąd
Apelacyjny na podstawie art. 1302
§ 3 k.p.c, bez uprzedniego wezwania do
prawidłowego uiszczenia opłaty na podstawie art. 130 § 1 k.p.c.
3
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 3941
§ 3
k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.

V CZ 82/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia