V CZ 83/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 83/10
POSTANOWIENIE
Dnia 8 grudnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSA Maria Szulc
w sprawie z powództwa W. C.
przeciwko M. S. i S. D.
o ustalenie nieważności umowy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 grudnia 2010 r.,
zażalenia pozwanego M. S. na postanowienie Sądu Okręgowego w O. z dnia 2 lipca
2010 r., sygn. akt VI Ga (…) [VU (…)],
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Po złożeniu apelacji od wyroku Sądu Rejonowego w O. z dnia 22 grudnia 2009 r.
[sygn. akt V GC (…)], pozwany M. S. wniósł – na podstawie art. 49 k.p.c. – o wyłączenie
dwóch sędziów Sądu Okręgowego w O., którzy w postępowaniu zażaleniowym
rozstrzygnęli „w sposób niekorzystny dla pozwanego” wniosek powoda o udzielenie
zabezpieczenia.
Postanowieniem z dnia 2 lipca 2010 r. Sąd Okręgowy w O. oddalił ten wniosek,
ponieważ nie zostały ujawnione przesłanki wyłączenia sędziów określone w art. 48 i 49
k.p.c.
Rozpoznając zażalenie pozwanego M. S., Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
O tym, które postanowienia sądu drugiej instancji mogą być zaskarżone
zażaleniem do Sądu Najwyższego, rozstrzyga art. 3941
k.p.c. Przepis ten nie odsyła w
2
jakimkolwiek zakresie do unormowania zamieszczonego w art. 394 § 1 k.p.c.,
obowiązującego w postępowaniu zażaleniowym przed sądami powszechnymi. Oznacza
to, że art. 3941
k.p.c. stanowi o dopuszczalności zażalenia do Sądu Najwyższego w
sposób autonomiczny i wyczerpujący.
Postanowienie sądu drugiej instancji oddalające wniosek o wyłączenie sędziego
nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie, nie zostało również
wymienione w art. 3941
k.p.c. w innym kontekście procesowym. Z przedstawionych
przyczyn zażalenie pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w O. z dnia 2 lipca
2010 r. jest niedopuszczalne i podlega odrzuceniu (art. 373 k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. i art. 39821
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 8 grudnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSA Maria Szulc
w sprawie z powództwa W. C.
przeciwko M. S. i S. D.
o ustalenie nieważności umowy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 grudnia 2010 r.,
zażalenia pozwanego M. S. na postanowienie Sądu Okręgowego w O. z dnia 2 lipca
2010 r., sygn. akt VI Ga (…) [VU (…)],
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Po złożeniu apelacji od wyroku Sądu Rejonowego w O. z dnia 22 grudnia 2009 r.
[sygn. akt V GC (…)], pozwany M. S. wniósł – na podstawie art. 49 k.p.c. – o wyłączenie
dwóch sędziów Sądu Okręgowego w O., którzy w postępowaniu zażaleniowym
rozstrzygnęli „w sposób niekorzystny dla pozwanego” wniosek powoda o udzielenie
zabezpieczenia.
Postanowieniem z dnia 2 lipca 2010 r. Sąd Okręgowy w O. oddalił ten wniosek,
ponieważ nie zostały ujawnione przesłanki wyłączenia sędziów określone w art. 48 i 49
k.p.c.
Rozpoznając zażalenie pozwanego M. S., Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
O tym, które postanowienia sądu drugiej instancji mogą być zaskarżone
zażaleniem do Sądu Najwyższego, rozstrzyga art. 3941
k.p.c. Przepis ten nie odsyła w
2
jakimkolwiek zakresie do unormowania zamieszczonego w art. 394 § 1 k.p.c.,
obowiązującego w postępowaniu zażaleniowym przed sądami powszechnymi. Oznacza
to, że art. 3941
k.p.c. stanowi o dopuszczalności zażalenia do Sądu Najwyższego w
sposób autonomiczny i wyczerpujący.
Postanowienie sądu drugiej instancji oddalające wniosek o wyłączenie sędziego
nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie, nie zostało również
wymienione w art. 3941
k.p.c. w innym kontekście procesowym. Z przedstawionych
przyczyn zażalenie pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w O. z dnia 2 lipca
2010 r. jest niedopuszczalne i podlega odrzuceniu (art. 373 k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. i art. 39821
k.p.c.).