Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III SPP 27/10
POSTANOWIENIE
Dnia 13 stycznia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący)
SSN Zbigniew Hajn
SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi J. J.
z udziałem Prezesa Sądu Apelacyjnego
na przewlekłość postępowania Sądu Apelacyjnego w […]
w sprawie I ACz 981/09,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 stycznia 2011 r.,
1. oddala skargę,
2. zasądza od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego, na rzecz
radcy prawnego J. W. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia),
powiększoną o kwotę podatku od towarów i usług tytułem
nieopłaconej pomocy prawnej wykonywanej z urzędu w
postępowaniu kasacyjnym.
U z a s a d n i e n i e
J. J. - powołując się na przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze
na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez
nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 178, poz. 1843 ze zm.) - w dniu 2 listopada 2010
r. wniósł do Sądu Najwyższego skargę na nieuzasadnioną przewlekłość
2
postępowania przed Sądem Apelacyjnym w sprawie o sygn. akt I ACz 981/09.
Skarżący domagał się w niej: 1) stwierdzenia, że w postępowaniu przed Sądem
Apelacyjnym w wyżej wymienionej sprawie nastąpiła przewlekłość postępowania;
2) przyznania od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego kwoty 20 000 zł; 3) oraz
zwolnienia od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu skargi podniósł, że w dniu 24 listopada 2009 r. Sąd
Apelacyjny wydał postanowienie w sprawie o sygn. akt. I ACz 981/09, w
przedmiocie wniosku skarżącego z dnia 16 listopada 2009 r. o ustanowienie dla
skarżącego pełnomocnika z urzędu, które nie zostało skarżącemu skutecznie
doręczone. W aktach przedmiotowej sprawy znajduje się zwrotne potwierdzenie
odbioru postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 24 listopada 2009 r., opatrzone
pieczęcią i podpisem pracownika sekretariatu Aresztu Śledczego, jednakże nie
dołączono drugiego zwrotnego potwierdzenia odbioru opatrzonego podpisem
skarżącego - oznacza to że, nie doszło do skutecznego doręczenia skarżącemu
osadzonemu w Areszcie Śledczym postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 24
listopada 2009 r. Skarżący został więc pozbawiony możliwości zapoznania się z
treścią wyżej wymienionego postanowienia w okresie od dnia 9 grudnia 2009 r. do
dnia wniesienia przedmiotowej skargi, co jego zdaniem uzasadnia wyżej wniesioną
skargę.
W odpowiedzi na skargę Prezes Sądu Apelacyjnego wniósł o oddalenie
skargi jako bezzasadnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Rozpoznanie objętego skargą postępowania Sądu Apelacyjnego w trybie
ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do
rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki
obejmuje ochronę prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej
zwłoki. Stosownie do przedmiotu skargi jej rozpoznanie nie może wykraczać poza
kontrolę sprawności postępowania. Badaniu w tym trybie nie podlegają
rozstrzygnięcia, które w sprawie zapadają, ale tylko przyczyny zwłoki w
rozstrzyganiu o istocie sprawy (por. art. 1 i art. 2 powołanej ustawy).
Rozpoznając sprawę na zasadach powołanej ustawy z dnia 17 czerwca
2004 r. Sąd Najwyższy uznał, że z sytuacji, na którą powołuje się skarżący, nie
3
wynika naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej
zwłoki. Skarżący powołując się w niniejszej skardze na brak wiedzy o treści
postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 24 listopada 2009 r. w przedmiocie
ustanowienia pełnomocnika z urzędu i brak w związku z tym możliwości podjęcia
„odpowiednich czynności w przedmiotowej sprawie mających na celu ochronę jego
interesu prawnego", nie tylko nie konkretyzuje podjęcia jakich odpowiednich
czynności został pozbawiony przez Sąd, skoro Sąd stosownie do art. 137 § 2 k.p.c.
doręczył przedmiotowe postanowienie skarżącemu przez zarząd Aresztu
Śledczego. Ponadto skarżący pomija fakt, iż w wyniku własnych działań, poprzez
wnoszenie kolejnych wniosków w sposób oczywisty sam zmierzał do przedłużenia
postępowania. Między innymi we wniosku z dnia 1 lutego 2010 r. skarżący również
domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia pełnomocnika z
urzędu do wniesienia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczeń Sądu
Apelacyjnego z dnia 24 listopada 2009 r. (oraz z 30 grudnia 2009r.) - karta 120.
W tym stanie rzeczy nie można Sądowi Apelacyjnemu zasadnie zarzucić
opieszałości w doręczeniu osadzonemu J. J. przedmiotowych postanowień, skoro
w aktach niniejszej sprawy znajduje się dowód w postaci zwrotnego potwierdzenia
odbioru przez Dyrektora Aresztu Śledczego w dniu 11 grudnia 2009 r. dwóch
odpisów postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 24 listopada 2009 r. na których
widnieje adnotacja „dla osadzonego J. J. s. C., ". Innymi słowy nie jest zasadne
czynienie zarzutu Sądowi za nieprawidłowe działanie organów Aresztu Śledczego.
Wobec bezzasadności skargi, Sąd Najwyższy orzekł stosownie do art. 12
ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r.