Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 3/11
POSTANOWIENIE
Dnia 4 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSA Maria Szulc
w sprawie z powództwa CTE sp. z o.o.
w S.
przeciwko Wodociągi P. sp. z o.o. w P.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 4 lutego 2011 r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie zawarte
w wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 29 października 2010 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę w tym
zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu,
pozostawiając mu rozstrzygnięcie o kosztach postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem zawartym w wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 29
października 2010 r. zniesiono wzajemnie między stronami koszty postępowania
apelacyjnego. Wyrokiem tym Sąd Apelacyjny częściowo uwzględnił apelację skutek
pozwanej w ten sposób, że obniżył zasądzoną na rzecz powódki kwotę 86.127,65
zł do 71.227,04 zł, a w pozostałej części apelację oddalił.
W uzasadnieniu wskazał, że wobec częściowego uwzględnienia apelacji
koszty postępowania apelacyjnego wzajemnie zniesiono na postawie art. 100 k.p.c.
Powódka zaskarżyła zażaleniem powyższe postanowienie wnosząc o jego
zmianę i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu
apelacyjnym oraz kosztów postępowania zażaleniowego, ewentualnie o zmianę
zaskarżonego postanowienia i rozstrzygnięcie o kosztach postępowania
apelacyjnego poprzez ich stosunkowe rozdzielenie w proporcjach wynikających
z odpowiedzialności za wynik postępowania apelacyjnego oraz o zasądzenie od
pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego albo
ewentualnie o zmianę zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu i rozstrzygnięcia o kosztach
postępowania zażaleniowego. Powódka zarzuciła zaskarżonemu postanowieniu
naruszenie art. 100 k.p.c. poprzez jego nienależyte zastosowanie, art. 98 § 1 k.p.c.
poprzez jego niezastosowanie i art. 328 § 2 k.p.c. w związku z art. 361 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wzajemne zniesienie kosztów procesu na postawie art. 100 k.p.c. jest
możliwe wówczas, gdy żądanie zostało uwzględnione w około połowie i przy mniej
więcej równej wysokości kosztów procesu, a decydują o tym względy słuszności, co
nie może być utożsamiane z dowolnością (postanowienie SN z dnia 10 maja
1985 r., sygn. akt II CZ 56/85, nie publ.; wyrok SN z dnia 11 grudnia 2007 r., sygn.
akt I PK 157/07, OSNP z 2009 r., nr 3-4, poz. 33). Żądanie pozwanej zgłoszone
w apelacji zostało uwzględnione jedynie w około 17,3% w stosunku do jego
wartości (wartości przedmiotu zaskarżenia wyroku Sądu I instancji). Sąd Apelacyjny
był uprawniony do orzeczenia o kosztach procesu na podstawie art. 100 k.p.c.,
3
ale nie znosząc wzajemnie koszty postępowania apelacyjnego, motywując
to rozstrzygnięcie częściowym uwzględnieniem apelacji, a rozdzielając je
stosunkowo, porównując wartość zgłoszonego w apelacji żądania (wartość
przedmiotu zaskarżenia) z żądaniem uwzględnionym (postanowienie SN z dnia
16 października 1987 r., sygn. akt I CZ 126/87, nie publ.; wyrok SN z dnia
4 października 1972 r., sygn. akt II PR 223/72, nie publ.; wyrok SN z dnia 21 lutego
2002 r., sygn. akt I PKN 932/00, OSNP z 2004, nr 4, poz. 63; postanowienie SN
z dnia 31 stycznia 1991 r., sygn. akt II CZ 255/90, OSP z 1991 r., nr 11, poz. 279).
Wobec powyższego, na podstawie art. 39815
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.