Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II PZ 55/10
POSTANOWIENIE
Dnia 22 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący)
SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca)
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
w sprawie z powództwa S. B.
przeciwko Kuźnia J. S.A.
o zapłatę, ustalenie i rentę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 22 lutego 2011 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych
z dnia 2 września 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z 2 września 2010 r. Sąd Okręgowy– Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych odrzucił apelację strony pozwanej Kuźni J. Spółki
Akcyjnej. W uzasadnieniu stwierdzono, że postępowanie w sprawie wszczęte
zostało 9 kwietnia 2008 r. Zastosowanie miał więc art. 1302
§ 3 k.p.c. obowiązujący
do 30 czerwca 2009 r. (art. 8 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r., Dz. U. Nr 234 poz.
1571). Zawodowy pełnomocnik pozwanej nie uiścił w terminie do wniesienia
apelacji, tj. do 28 czerwca 2010 r., należnej opłaty. Opłatę uiszczono dopiero 20
lipca 2010 r. Sąd stwierdził zatem, że apelacja powinna była zostać odrzucona
2
przez Sąd Rejonowy bez wzywania do uiszczenia należnej opłaty (art. 370 k.p.c. w
związku z art. 1302
§ 3 k.p.c.).
Na postanowienie zażalenie złożyła pozwana. W jego uzasadnieniu
stwierdzono między innymi, że w sprawie postępowanie zakończone wydaniem
przez Sąd Okręgowy zaskarżonego postanowienia z 2 września 2010 r. zostało
wszczęte nie, jak przyjął Sąd II instancji wniesieniem pozwu 9 kwietnia 2008 r., lecz
wniesieniem przez pozwaną. 28 czerwca 2010 r. apelacji. W opinii skarżącego,
postępowanie wszczęte w wyniku wniesienia przez stronę apelacji stanowi
postępowanie odrębne od postępowania przed Sądem I instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest z oczywistych względów nieuzasadnione i podlega
oddaleniu. Zgodnie z art. 1302
§ 3 k.p.c. sąd odrzuca bez wezwania o uiszczenie
opłaty pismo wniesione przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika
patentowego środki odwoławcze lub środki zaskarżenia (apelację, zażalenie,
skargę kasacyjną, skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia, sprzeciw od wyroku zaocznego, zarzuty od nakazu zapłaty, skargę
na orzeczenie referendarza sądowego) podlegające opłacie w wysokości stałej
lub stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu
zaskarżenia. Przepis ten został uchylony z dniem 1 lipca 2009 r. przez art. 1 pkt 3
lit. a) ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania
cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 234, poz. 1571). Z kolei
zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy zmieniającej, jej przepisy stosuje się do
postępowań wszczętych po dniu jej wejścia w życie (z zastrzeżeniem przepisów
ust. 2-5, które nie odnoszą się do niniejszej sprawy). Data ta odnosi się do
wniesienia pozwu (postanowienie SN z 3 lutego 2010 r., I UZ 1/10,
niepublikowane).
Dla sprawy kluczowe znaczenie ma, że pozew został wniesiony przed 1
lipca 2009 r. Oznacza to, że przepisy ustawy z 5 grudnia 2008 r. nie znajdują w
sprawie zastosowania i prawidłowo na podstawie art. 1302
§ 3 k.p.c. odrzucono
3
apelację (tak samo SN w postanowieniach z 9 grudnia 2009 r., II PZ 22/09, LEX
nr 577834, 28 października 2009 r., II PZ 16/09, LEX nr 559945 i 13 października
2010 r., II UZ 22/10, niepublikowane).
Z powyższych względów, na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w związku z art.
39814
k.p.c., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

II PZ 55/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia