II CNP 74/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-06-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 74/10
POSTANOWIENIE
Dnia 10 marca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 10 marca 2011 r.,
skargi J. P.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku zaocznego
Sądu Rejonowego w G.
z dnia 25 lipca 2007 r.,
wydanego w sprawie z powództwa J. P. „H. J. P.,
R. K.” Spółki Cywilnej w M.
przeciwko V.
w Berlinie
o zapłatę,
1. odrzuca skargę
2. oddala wniosek strony pozwanej o zasądzenie zwrotu
kosztów postępowania skargowego.
2
Uzasadnienie
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku zaocznego Sądu
Rejonowego w G. z dnia 25 lipca 2007 r., wydanego w sprawie […],
dotyczy wyroku sądu pierwszej instancji. Zgodnie z brzmieniem art. 4241
§ 2
k.p.c. skarga dotycząca tego rodzaju orzeczeń jest dopuszczalna jedynie
wyjątkowo, gdy niezgodność z prawem wyroku jest następstwem naruszenia
podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw
człowieka i obywatela. Art. 4245
§ 1 pkt 5 wymaga wykazania przez skarżącego, że
występuje wypadek wyjątkowy określony w art. 4241
§ 2 k.p.c. W tym zakresie
skarżący wskazał, że przy dokonywaniu pozwanemu doręczenia odpisu pozwu z
załącznikami i wezwania na rozprawę zostały naruszone podstawowe zasady
procedury cywilnej dotyczące doręczeń. Powołane przez skarżącego przepisy
postępowania regulujące sposób doręczeń pism procesowych i orzeczeń sądowych
nie należą do przepisów regulujących podstawowe zasady porządku prawnego w
rozumieniu art. 4241
§ 2 k.p.c. Skarżący nie spełnił zatem wymogu określonego w
art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. Z tego względu skarga podlegała odrzuceniu na podstawie
art. 4248
§ 2 k.p.c.
Wniosek pozwanego o zasądzenie kosztów postępowania skargowego nie
był zasadny z uwagi na złożenie odpowiedzi na skargę po upływie terminu
określonego w art. 3987
§ 1 k.p.c., który w sprawie znajdował zastosowanie
odpowiednio (art. 42412
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 10 marca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 10 marca 2011 r.,
skargi J. P.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku zaocznego
Sądu Rejonowego w G.
z dnia 25 lipca 2007 r.,
wydanego w sprawie z powództwa J. P. „H. J. P.,
R. K.” Spółki Cywilnej w M.
przeciwko V.
w Berlinie
o zapłatę,
1. odrzuca skargę
2. oddala wniosek strony pozwanej o zasądzenie zwrotu
kosztów postępowania skargowego.
2
Uzasadnienie
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku zaocznego Sądu
Rejonowego w G. z dnia 25 lipca 2007 r., wydanego w sprawie […],
dotyczy wyroku sądu pierwszej instancji. Zgodnie z brzmieniem art. 4241
§ 2
k.p.c. skarga dotycząca tego rodzaju orzeczeń jest dopuszczalna jedynie
wyjątkowo, gdy niezgodność z prawem wyroku jest następstwem naruszenia
podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw
człowieka i obywatela. Art. 4245
§ 1 pkt 5 wymaga wykazania przez skarżącego, że
występuje wypadek wyjątkowy określony w art. 4241
§ 2 k.p.c. W tym zakresie
skarżący wskazał, że przy dokonywaniu pozwanemu doręczenia odpisu pozwu z
załącznikami i wezwania na rozprawę zostały naruszone podstawowe zasady
procedury cywilnej dotyczące doręczeń. Powołane przez skarżącego przepisy
postępowania regulujące sposób doręczeń pism procesowych i orzeczeń sądowych
nie należą do przepisów regulujących podstawowe zasady porządku prawnego w
rozumieniu art. 4241
§ 2 k.p.c. Skarżący nie spełnił zatem wymogu określonego w
art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. Z tego względu skarga podlegała odrzuceniu na podstawie
art. 4248
§ 2 k.p.c.
Wniosek pozwanego o zasądzenie kosztów postępowania skargowego nie
był zasadny z uwagi na złożenie odpowiedzi na skargę po upływie terminu
określonego w art. 3987
§ 1 k.p.c., który w sprawie znajdował zastosowanie
odpowiednio (art. 42412
k.p.c.).