Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 106/10
POSTANOWIENIE
Dnia 10 marca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z wniosku O. K.
przy uczestnictwie Gminy W.
o stwierdzenie zasiedzenia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 marca 2011 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 6 sierpnia 2010 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2010 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił
skargę kasacyjną wnioskodawcy na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c., albowiem
wnoszący skargę nie uzupełnił w zakreślonym terminie braku formalnego skargi.
W zażaleniu na to postanowienie wskazano, że nie doręczono
pełnomocnikowi wnioskodawcy wezwania do usunięcia braków formalnych skargi
kasacyjnej, a znajdujący się w aktach sprawy dowód doręczenia podpisała Z. O.,
która nigdy nie była i do obecnej chwili nie jest pracownicą kancelarii adwokackiej
pełnomocnika wnioskodawcy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wbrew twierdzeniem zawartym w uzasadnieniu zażalenia, wezwanie,
skierowane dnia 26 czerwca 2010 r. do pełnomocnika procesowego wnioskodawcy,
zostało doręczone dnia 19 lipca 2010 r. (k. 116 akt ) w trybie przewidzianym w art.
139 § 1 k.p.c. oraz w § 9 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
17 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych
przez pocztę w sądowym w postępowaniu cywilnym (Dz. U. Nr 99, poz. 697
ze zm.). Wymienione rozporządzenie, z mocy art. 5 ustawy z dnia 17 grudnia
2009 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych
ustaw (Dz. U. z 2010 r., Nr 7, poz. 45) obowiązywało w dacie doręczenia
przedmiotowego pisma sądowego. Opisany w zażaleniu sposób doręczenia pisma
sądowego, potwierdzony przez Z. O., obejmuje inne pismo sądowe a mianowicie
odpis orzeczenia Sądu drugiej instancji z dnia 26 stycznia 2010 r. (k. 103a akt),
przy czym należy podkreślić, iż wnioskodawca wniósł skargę kasacyjną w
ustawowym terminie, liczonym od tego doręczenia.
Z tych względów uzasadnione było odrzucenie przez Sąd drugiej instancji
skargi kasacyjnej wnioskodawcy, której braków nie usunięto w terminie,
a skierowane przeciwko temu orzeczeniu zażalenie podlega oddaleniu na
podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.