Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 113/10
POSTANOWIENIE
Dnia 23 marca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jan Górowski
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku B. M.
przy uczestnictwie L. I., P. C. i B. R.
o stwierdzenie nabycia spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 marca 2011 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania L. I. na postanowienie Sądu Okręgowego
w K.
z dnia 6 września 2010 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 6 września 2010 r. Sąd Okręgowy w K. odrzucił
apelację uczestniczki postępowania L. I. w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku,
z uwagi na nieuiszczenie należnej opłaty od tego środka odwoławczego (art. 1302
§
3 k.p.c.). Reprezentujący uczestniczkę adwokat uiścił mianowicie kwotę 50 zł
zamiast należnej kwoty 100 zł.
W zażaleniu uczestniczka domagała się uchylenia tego postanowienia
zarzucając, że nie mógł mieć zastosowania uchylony art. 1302
§ 3 k.p.c.,
a ponadto nie może dojść do odrzucenia a limine środka odwoławczego jeżeli
zostanie uiszczona “częściowo opłata”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne. Przy wnoszeniu apelacji bezspornie nie została
uiszczona należna opłata wynosząca 100 zł (art. 50 pkt 1 u.k.s.c.). Częściowe
opłacenie tego środka odwoławczego kwotą 50 zł nie miało istotnego znaczenia,
ponieważ z jednoznacznej treści ustawy wynikało, że procesowy rygor dotyczył
pisma nienależycie opłaconego (art. 1302
§ 3 k.p.c. w związku z art. 1302
§ 1
k.p.c.), a więc zarówno pisma całkowicie nieopłaconego, jak i opłaconego
w wysokości niższej niż wymagana.
Sąd Okręgowy zasadnie również uznał, że w rozpoznawanej sprawie miał
zastosowanie art. 1302
§ 3 k.p.c. obligujący sąd do odrzucenia a limine środka
odwoławczego nienależycie opłaconego, wniesionego przez profesjonalnego
pełnomocnika. Rozpoznawana sprawa została mianowicie wszczęta w dniu
16 czerwca 2009 r., a więc przed wejściem w życie ustawy nowelizującej z dnia
5 grudnia 2008 r.... (Dz.U. Nr 234, poz. 1571), co nastąpiło 1 lipca 2009 r. (por. art.
9 tej ustawy). Do takiego postępowania miały zastosowanie przepisy
dotychczasowe, w tym art. 1302
§ 3 k.p.c. (por. art. 8 ust. 1 ustawy nowelizującej
oraz uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 15 czerwca 2010 r., II
UZP 4/10, OSNAPiUS 2001, nr 3-4, poz. 38).
Należało w konsekwencji oddalić zażalenie (art. 39814
k.p.c. w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c.).

V CZ 113/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia