Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I UK 352/10
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 7 kwietnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Teresa Flemming-Kulesza (przewodniczący)
SSN Małgorzata Gersdorf (sprawozdawca)
SSN Józef Iwulski
w sprawie z odwołania W. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 7 kwietnia 2011 r.,
skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 8 czerwca 2010 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w zakresie początkowej daty
przyznania świadczenia i sprawę w tej części przekazuje Sądowi
Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o
kosztach postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 20 sierpnia 2008 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych
odmówił ubezpieczonemu W. K. prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do
pracy.
Wyrokiem z dnia 29 maja 2009 r., Sąd Okręgowy zmienił tę decyzję i
przyznał ubezpieczonemu prawo do renty na okres od 1 maja 2008 r. do 29
listopada 2010 r. Sąd uznał, że ubezpieczony spełnia wszystkie warunki nabycia
prawa do renty. W szczególności częściową niezdolność do pracy potwierdzili biegli
kardiolog i onkolog-radioterapeuta.
Apelację od tego orzeczenia wywiódł Zakład Ubezpieczeń Społecznych,
zarzucając naruszenie prawa materialnego przez wadliwe przyjęcie, że
ubezpieczony pozostaje niezdolny do pracy a także naruszenie art. 100 ustawy z
dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (Dz.U. Nr 162 poz. 1118 ze zm.) przez przyznanie ubezpieczonemu
prawa do renty od 1 maja 2008 r., podczas gdy do 7 maja 2008 r. pobierał on
zasiłek chorobowy.
Wyrokiem z dnia 8 czerwca 2010 r., Sąd Apelacyjny oddalił w całości
apelację, podzielając ocenę materiału dowodowego oraz ocenę prawną sądu I
instancji w zakresie przysługiwania prawa do renty. W uzasadnieniu nie odniósł się
Sąd do kwestii zbiegu prawa do renty z okresem pobierania zasiłku chorobowego.
Skargę kasacyjną od tego orzeczenia wywiódł pełnomocnik ZUS,
zaskarżając wyrok w części – w zakresie przyznania ubezpieczonemu renty za
okres od 1 do 7 maja 2008 r. – wobec naruszenia art. 100 ust. 2 ustawy o
emeryturach i rentach z FUS.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna „w zakresie początkowej daty” przyznania
ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy jest
usprawiedliwiona, ponieważ w rozpoznawanej sprawie wielokrotnie pojawiała się
3
sprawa korzystania przez ubezpieczonego z prawa do zasiłku chorobowego do
dnia 7 maja 2008 r. Na tę okoliczność wskazywał organ rentowy, także w apelacji (
s.2 pisma procesowego zawierającego apelację organu). Mimo to Sąd Apelacyjny
oddalił zaskarżonym wyrokiem apelację organu rentowego, nie ustosunkowując się
do tego zarzutu. Zarzut zaś naruszenia art. 100 ust. 2 ustawy o emeryturach i
rentach z FUS jest trafny. Jednoznacznie z przepisu wynika, że jeżeli w dniu
spełnienia wszystkich warunków do przyznania emerytury lub renty osoba
uprawniona pobiera zasiłek chorobowy lub inne świadczenie za czas niezdolności
do pracy, to ustalone prawo do emerytury lub renty z FUS powstaje i może być
realizowane dopiero z dniem zaprzestania pobierania świadczeń
krótkoterminowych (art. 100 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS).
Ad casum istnieje zatem potrzeba zweryfikowania okresu pobierania zasiłku
chorobowego i wskazania prawidłowej daty początkowej przyznania świadczenia
rentowego.
Z uwagi na powyższe Sąd Najwyższy wyrokował na podstawie art. 39815
k.p.c., pozostawiając Sądowi Apelacyjnemu rozstrzygnięcie wniosku skarżącego
organu rentowego w przedmiocie kosztów postępowania kasacyjnego.

I UK 352/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia