I CNP 17/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-06-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CNP 17/11
.
POSTANOWIENIE
Dnia 13 kwietnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie ze skargi B. B. o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 23 listopada
2009 r.,
wydanego w sprawie z powództwa B. B.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezydentowi m.. W., Miasta
W. i R. S.A. w W.
o przywrócenie posiadania w trybie dekretu z dnia 8 marca 1946 r.
o majątkach opuszczonych i poniemieckich,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 kwietnia 2011 r.,
1) odrzuca skargę;
2) zasądza od B. B. na rzecz Prokuratorii Generalnej Skarbu
Państwa kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem
zwrotu kosztów postępowania wywołanego wniesieniem
skargi.
2
Uzasadnienie
W dniu 2 grudnia 2010 r. powódka B. B. wniosła skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w W. z
dnia 23 listopada 2009 r. oddalającego jej zażalenie na postanowienie Sądu
pierwszej instancji odrzucające apelację powódki od wyroku oddalającego
powództwo o przywrócenie posiadania w trybie dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o
majątkach opuszczonych i poniemieckich nieruchomości bliżej określonej w pozwie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W dniu 25 września 2010 r. weszła w życie ustawa z dnia 22 lipca 2010 r.
o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo
upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 155, poz. 1037), która zmieniła między innymi
przepisy kodeksu postępowania cywilnego dotyczące skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Zgodnie z art. 4241
, art. 5192
,
art. 11481 § 3, art. 11511
§ 3 i art. 1215 § 3 k.p.c. w nowym brzmieniu skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje
obecnie tylko od prawomocnych wyroków sądu drugiej instancji kończących
postępowanie w sprawie oraz od postanowień co do istoty sprawy kończących
postępowanie, wydanych przez sąd drugiej instancji w postępowaniu
nieprocesowym, w postępowaniu o uznanie i stwierdzenie wykonalności orzeczeń
sądów państw obcych oraz w postępowaniu o uznanie i stwierdzenie wykonalności
wyroku sądu polubownego wydanego za granicą lub ugody zawartej przed sądem
polubownym za granicą.
W ustawie nowelizacyjnej z dnia 22 lipca 2010 r. nie przewidziano
przepisów międzyczasowych, co oznacza, zgodnie z zasadą bezzwłocznego
stosowania przepisu procesowego (porównaj uzasadnienie uchwały składu siedmiu
sędziów Sądu Najwyższego, zasady prawnej, z dnia 17 stycznia 2001 r. III CZP
49/00, OSNC 2001/4/53), że od dnia wejścia w życie tej ustawy skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczeń innych niż wymienione we
wskazanych wyżej przepisach jest niedopuszczalna.
3
Niedopuszczalna jest zatem wniesiona w dniu 2 grudnia 2010 r. skarga powódki
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu drugiej
instancji oddalającego zażalenie na postanowienie odrzucające apelację. Zgodnie
z art. 4248
k.p.c. skarga niedopuszczalna podlega odrzuceniu i dlatego Sąd
Najwyższy orzekł jak w punkcie 1 postanowienia.
Na zawarty w odpowiedzi na skargę wniosek Prokuratorii Generalnej Skarbu
Państwa reprezentującej przed Sądem Najwyższym pozwany Skarb Państwa-
Prezydenta m. W., zasądzono na jej rzecz od powódki zwrot kosztów postępowania
wywołanego wniesieniem skargi (art. 98 w zw. z art. 42412
oraz art. 39821
i art. 391
§ 1 k.p.c. ).
.
POSTANOWIENIE
Dnia 13 kwietnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie ze skargi B. B. o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 23 listopada
2009 r.,
wydanego w sprawie z powództwa B. B.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezydentowi m.. W., Miasta
W. i R. S.A. w W.
o przywrócenie posiadania w trybie dekretu z dnia 8 marca 1946 r.
o majątkach opuszczonych i poniemieckich,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 kwietnia 2011 r.,
1) odrzuca skargę;
2) zasądza od B. B. na rzecz Prokuratorii Generalnej Skarbu
Państwa kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem
zwrotu kosztów postępowania wywołanego wniesieniem
skargi.
2
Uzasadnienie
W dniu 2 grudnia 2010 r. powódka B. B. wniosła skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w W. z
dnia 23 listopada 2009 r. oddalającego jej zażalenie na postanowienie Sądu
pierwszej instancji odrzucające apelację powódki od wyroku oddalającego
powództwo o przywrócenie posiadania w trybie dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o
majątkach opuszczonych i poniemieckich nieruchomości bliżej określonej w pozwie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W dniu 25 września 2010 r. weszła w życie ustawa z dnia 22 lipca 2010 r.
o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo
upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 155, poz. 1037), która zmieniła między innymi
przepisy kodeksu postępowania cywilnego dotyczące skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Zgodnie z art. 4241
, art. 5192
,
art. 11481 § 3, art. 11511
§ 3 i art. 1215 § 3 k.p.c. w nowym brzmieniu skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje
obecnie tylko od prawomocnych wyroków sądu drugiej instancji kończących
postępowanie w sprawie oraz od postanowień co do istoty sprawy kończących
postępowanie, wydanych przez sąd drugiej instancji w postępowaniu
nieprocesowym, w postępowaniu o uznanie i stwierdzenie wykonalności orzeczeń
sądów państw obcych oraz w postępowaniu o uznanie i stwierdzenie wykonalności
wyroku sądu polubownego wydanego za granicą lub ugody zawartej przed sądem
polubownym za granicą.
W ustawie nowelizacyjnej z dnia 22 lipca 2010 r. nie przewidziano
przepisów międzyczasowych, co oznacza, zgodnie z zasadą bezzwłocznego
stosowania przepisu procesowego (porównaj uzasadnienie uchwały składu siedmiu
sędziów Sądu Najwyższego, zasady prawnej, z dnia 17 stycznia 2001 r. III CZP
49/00, OSNC 2001/4/53), że od dnia wejścia w życie tej ustawy skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczeń innych niż wymienione we
wskazanych wyżej przepisach jest niedopuszczalna.
3
Niedopuszczalna jest zatem wniesiona w dniu 2 grudnia 2010 r. skarga powódki
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu drugiej
instancji oddalającego zażalenie na postanowienie odrzucające apelację. Zgodnie
z art. 4248
k.p.c. skarga niedopuszczalna podlega odrzuceniu i dlatego Sąd
Najwyższy orzekł jak w punkcie 1 postanowienia.
Na zawarty w odpowiedzi na skargę wniosek Prokuratorii Generalnej Skarbu
Państwa reprezentującej przed Sądem Najwyższym pozwany Skarb Państwa-
Prezydenta m. W., zasądzono na jej rzecz od powódki zwrot kosztów postępowania
wywołanego wniesieniem skargi (art. 98 w zw. z art. 42412
oraz art. 39821
i art. 391
§ 1 k.p.c. ).