Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 16/11
POSTANOWIENIE
Dnia 13 kwietnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Bogumiła Ustjanicz
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku A. B.
przy uczestnictwie Gminy S.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 kwietnia 2011 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na orzeczenie o kosztach, zawarte w postanowieniu
Sądu Okręgowego w Ś.
z dnia 11 stycznia 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2011 r. Sąd Okręgowy w Ś., zasądził od
wnioskodawczyni na rzecz uczestnika postępowania kwotę 600 złotych tytułem
postępowania apelacyjnego. Sąd wskazał, iż podstawę tego orzeczenia stanowi art.
520 § 3 k.p.c., a sytuacja majątkowa wnioskodawczyni pozwala na poniesienie
przez nią kosztów postępowania.
Orzeczenie o kosztach postępowania zostało zaskarżone zażaleniem przez
wnioskodawczynię, która wniosła jego zmianę poprzez zastosowanie wobec niej
art. 102 k.p.c. i odstąpienie od obciążenia wnioskodawczyni kosztami postępowania
apelacyjnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie okazało się nieuzasadnione. Stosownie do treści art. 520 § 3 zd. 1
k.p.c., jeżeli interesy uczestników są sprzeczne, sąd może włożyć na uczestnika,
którego wnioski zostały oddalone lub odrzucone, obowiązek zwrotu kosztów
postępowania poniesionych przez innego uczestnika. W sprawie o stwierdzenie
nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie interesy stron postępowania
są sporne, a tym samym w sprawie znajdował zastosowanie powołany wyżej
przepis.
Sąd Okręgowy w Ś. kierując się brzmieniem art. 520 § 3 zd. 1 zasądził od
wnioskodawczyni koszty postępowania na rzecz jej przeciwnika. Wnioskodawczyni
natomiast uważa, że należało zastosować art. 102 k.p.c., gdyż zachodzi
szczególna sytuacja, przemawiająca za zastosowaniem przez sąd zasady
słuszności przy orzekaniu o kosztach, w miejsce zasady, którą stanowi
odpowiedzialność za wynik procesu.
Zastosowanie art. 102 k.p.c. może mieć miejsce w sytuacjach wyjątkowych,
a przede wszystkim wówczas, gdy ustalona przez sąd sytuacja majątkowa strony
pozwala na stwierdzenie, iż obciążenie jej kosztami postępowania skutkować
będzie ujemnymi konsekwencjami dla niej samej lub jej rodziny, co odpowiada
zasadzie słuszności. W judykaturze przyjęto, że zmiana orzeczenia o kosztach
3
przez sąd odwoławczy powinna mieć charakter wyjątkowy i dotyczyć sytuacji
oczywistego naruszenia wskazań do zastosowania art. 102 k.p.c. (zob. np.
postanowienie SN z dnia 3 grudnia 2007 r., I CZ 110/07 i postanowienie SN z dnia
1 października 2010, I CZ 142/10, niepublikowane).
Na tle motywów zaskarżonego postanowienia oraz uzasadnienia zawartego
w zażaleniu, brak jest podstaw do uznania, że w sprawie zachodzi sytuacja
wyjątkowa, uzasadniająca zastosowanie art. 102 k.p.c. Wnioskodawczyni, jak
wynika z ustaleń dokonanych w toku postępowania, uzyskuje stały miesięczny
dochód w postaci renty w kwocie 1219,29 zł, a także jest właścicielką zabudowanej
nieruchomości. Nie znajduje się zatem w sytuacji majątkowej, która nie pozwala na
poniesienie przez nią kosztów postępowania w wysokości określonej
w zaskarżonym postanowieniu.
Z tego względu, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
k.p.c., Sąd
Najwyższy orzekł jak w sentencji.

V CZ 16/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia