Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 20/11
POSTANOWIENIE
Dnia 12 maja 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Dariusz Dończyk
w sprawie z urzędu
przy uczestnictwie K. Ż., P. S., J. S. i U.B.
o zmianę postanowienia Sądu odnośnie małoletniego K. Ż.,
oraz z wniosku K. Ż.
o powierzenie wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnim K. Ż.,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 maja 2011 r.,
zażalenia adwokat A.Ż. pełnomocnika z urzędu K. Ż.
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 1 marca 2011 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 1 marca 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił
wniosek pełnomocnika z urzędu o przyznanie wynagrodzenia.
W zażaleniu wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia
i przekazanie wniosku Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie podlega odrzuceniu. Zgodnie z jednolitym stanowiskiem
orzecznictwa, obowiązek wypłacenia wynagrodzenia pełnomocnikowi
ustanowionemu z urzędu stanowi subsydiarny, publicznoprawny obowiązek Skarbu
Państwa służący realizacji zasady równości w postępowaniu cywilnym oraz
urzeczywistnieniu prawa do sądu. Obowiązek ten nie mieści się w ramach kosztów
procesu w rozumieniu k.p.c., tak więc rozstrzygnięcie sądu o kosztach nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu nie jest orzeczeniem co do kosztów
procesu z art. 3941
k.p.c. Tym samym, niedopuszczalne jest zażalenie do Sądu
Najwyższego na rozstrzygnięcia sądu II instancji w przedmiocie wynagrodzenia dla
pełnomocnika ustanowionego z urzędu (por. orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia
25 czerwca 2009 r., III CZP 36/09, OSNC 2010/2/24, z dnia 17 listopada 2009 r.,
III CZ 53/09, Biul. SN 2010/2, s. 11, z dnia 15 kwietnia 2010 r., II CZ 118/09,
nie publ.).
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.