Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I PZ 11/11
POSTANOWIENIE
Dnia 27 czerwca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Iwulski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Katarzyna Gonera
SSN Maciej Pacuda
w sprawie z powództwa D. A.
przeciwko G. Agencji Przekształceń Przedsiębiorstw SA w K.
o odszkodowanie i sprostowanie zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 27 czerwca 2011 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w K.
z dnia 8 grudnia 2010 r.,
uchyla punkt 2 (drugi) zaskarżonego postanowienia.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 8 grudnia 2010 r., w sprawie z powództwa D. A.
przeciwko G. Agencji Przekształceń Przedsiębiorstw S.A. o odszkodowanie i
sprostowanie zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, Sąd Okręgowy-Sąd
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych: 1) oddalił zażalenie powódki na postanowienie
Sądu Rejonowego - Sądu Pracy w Ka. z dnia 10 sierpnia 2010 r., odrzucające
apelację powódki od wyroku tego Sądu z dnia 19 maja 2010 r. w części dotyczącej
roszczenia o odszkodowanie ponad kwotę 4.530,15 zł oraz 2) zasądził od powódki
na rzecz pozwanej kwotę 225 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego
w postępowaniu zażaleniowym.
2
Na rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania zażaleniowego
zawarte w punkcie drugim postanowienia Sądu Okręgowego powódka wniosła
zażalenie do Sądu Najwyższego, wnosząc o jego zmianę w zaskarżonej części i
odstąpienie od obciążania jej kosztami postępowania zażaleniowego, ewentualnie
o uchylenie tego postanowienia w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi
Okręgowemu do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu zażalenia powódka
podniosła, że składając zażalenie od postanowienia Sądu pierwszej instancji
częściowo odrzucającego jej apelację od wyroku Sądu Rejonowego wnosiła o
nieobciążanie jej kosztami zastępstwa procesowego na wypadek oddalenia
zażalenia. Obciążenie powódki tymi kosztami przez Sąd Okręgowy "nie jest
sprawiedliwe z uwagi na sytuację zdrowotną i materialną powódki, która jest
rencistką i pobiera niskie świadczenie rentowe". Kwota zasądzona zaskarżonym
postanowieniem "jest niezbędnie potrzebna na codzienne utrzymanie, w tym koszty
leczenia i rehabilitacji". Zdaniem żalącej się, rozstrzygnięcie zawarte w punkcie
drugim postanowienia Sądu Okręgowego rażąco narusza art. 102 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie podlega uwzględnieniu dlatego, że rozstrzygnięcie o kosztach
postępowania zawarte w punkcie drugim zaskarżonego postanowienia Sądu
Okręgowego zostało wydane na podstawie art. 98 k.p.c. i w oparciu o wyrażoną tym
przepisem zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Tymczasem,
postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 10 sierpnia 2010 r. apelacja powódki od
wyroku tego Sądu z dnia 19 maja 2010 r. nie została odrzucona w całości, a jedynie
w części dotyczącej roszczenia o zapłatę odszkodowania przekraczającego kwotę
4.530,15 zł. W takim razie oddalenie zażalenia powódki na postanowienie
odrzucające częściowo apelację (punkt pierwszy postanowienia Sądu drugiej
instancji z dnia 8 grudnia 2010 r.) nie kończy postępowania w sprawie. Apelacja
powódki w pozostałej (nieodrzuconej) części nie została jeszcze rozpoznana. Na
podstawie art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. sąd rozstrzyga o kosztach w
orzeczeniu kończącym postępowanie w instancji. W rozpoznawanej sprawie nie
zostało zakończone postępowanie odwoławcze, a więc rozstrzygnięcie o kosztach
postępowania zażaleniowego (punkt drugi zaskarżonego postanowienia Sądu
Okręgowego) jest przedwczesne. Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania
3
wszczętego wniesieniem przez stronę zażalenia na postanowienie Sądu pierwszej
instancji o częściowym odrzuceniu apelacji powinno nastąpić w orzeczeniu
kończącym postępowanie w instancji, bowiem stronie wygrywającej sprawę należy
się od przeciwnika zwrot kosztów procesu, w tym także zwrot kosztów
postępowania incydentalnego (zażaleniowego), chociażby w tym postępowaniu
uległ przeciwnikowi (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 sierpnia 1965
r., I CZ 80/65, OSNCP 1966 nr 3, poz. 47). O zakresie zwrotu kosztów procesu
decyduje więc ostateczny wynik "sprawy", a nie wynik postępowania wpadkowego
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2009 r., V CZ 46/09,
LEX nr 627264).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy na podstawie art. 39815
§ 1 w związku z
art. 3941
§ 3 k.p.c. uchylił postanowienie Sądu Okręgowego w zaskarżonej części.