IV CZ 25/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-05-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 25/11
POSTANOWIENIE
Dnia 29 czerwca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa P. P. i A. B.
przeciwko Skarbowi Państwa – Wojewodzie L. i Nadleśnictwu C. w C.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 czerwca 2011 r.,
zażalenia powódki A. B.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 10 stycznia 2011 r.,
oddala zażalenie i zasądza od powódki A. B. na rzecz Skarbu
Państwa – Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1.800
(tysiąc osiemset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 10 stycznia 2011 r. odrzucił skargę
kasacyjną A. B.
W uzasadnieniu wskazał, że powódka A. B., będąca współuczestnikiem
materialnym, oznaczyła wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę 49.800, przez co
wartość ta nie osiągnęła wymaganego progu określonego w art. 3982
§ 1 k.p.c. W
przypadku współuczestnictwa materialnego (art. 72 § 1 pkt 1 k.p.c.) ocena
dopuszczalności skargi kasacyjnej musi być dokonana dla każdego ze
współuczestników oddzielnie, a każdy z nich ma obowiązek uiszczania odrębnej
opłaty.
W zażaleniu powódka zarzuciła naruszenie art. 3982
§ 1 w zw. z art. 72 § 1
pkt 1 k.p.c. i wniosła o uchylenie postanowienia Sądu Apelacyjnego oraz nakazanie
nadania dalszego biegu skardze kasacyjnej w zakresie jej dotyczącym.
W odpowiedzi na zażalenie Skarb Państwa – Wojewoda L. i Nadleśnictwo
C. w C., zastępowany przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa, wniósł o jego
oddalenie i zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W judykaturze ugruntowany jest pogląd – podzielany przez Sąd Najwyższy
w obecnym składzie – że w przypadku współuczestnictwa materialnego opartego
na tej samej podstawie faktycznej i prawnej (art. 72 § 1 pkt 1 in fine k.p.c.)
o dopuszczalności skargi kasacyjnej decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia
określona osobno w stosunku do każdego z powodów, a nie suma wartości
przedmiotu zaskarżenia wszystkich roszczeń (por. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2007 r., I CZ 91/07, z dnia 10 maja 2006 r., III CZ
24/06, niepubl.). Oznacza to, że w razie wniesienia w sprawie o prawa majątkowe
skargi kasacyjnej przez kilku powodów, których łączy wskazana wyżej więź
procesowa, wartość przedmiotu zaskarżenia powinna wynosić dla każdego ze
skarżących co najmniej pięćdziesiąt tysięcy złotych (art. 3982
§ 1 k.p.c.).
Prawidłowo zatem Sąd Apelacyjny ustalił, że skarga kasacyjna A. B. nie
spełnia przesłanki dopuszczalności w postaci wartości przedmiotu zaskarżenia
określonej w art. 3982
§ 1 k.p.c. i ją odrzucił.
3
Z tych względów na podstawie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.
należało orzec, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 29 czerwca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa P. P. i A. B.
przeciwko Skarbowi Państwa – Wojewodzie L. i Nadleśnictwu C. w C.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 czerwca 2011 r.,
zażalenia powódki A. B.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 10 stycznia 2011 r.,
oddala zażalenie i zasądza od powódki A. B. na rzecz Skarbu
Państwa – Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1.800
(tysiąc osiemset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 10 stycznia 2011 r. odrzucił skargę
kasacyjną A. B.
W uzasadnieniu wskazał, że powódka A. B., będąca współuczestnikiem
materialnym, oznaczyła wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę 49.800, przez co
wartość ta nie osiągnęła wymaganego progu określonego w art. 3982
§ 1 k.p.c. W
przypadku współuczestnictwa materialnego (art. 72 § 1 pkt 1 k.p.c.) ocena
dopuszczalności skargi kasacyjnej musi być dokonana dla każdego ze
współuczestników oddzielnie, a każdy z nich ma obowiązek uiszczania odrębnej
opłaty.
W zażaleniu powódka zarzuciła naruszenie art. 3982
§ 1 w zw. z art. 72 § 1
pkt 1 k.p.c. i wniosła o uchylenie postanowienia Sądu Apelacyjnego oraz nakazanie
nadania dalszego biegu skardze kasacyjnej w zakresie jej dotyczącym.
W odpowiedzi na zażalenie Skarb Państwa – Wojewoda L. i Nadleśnictwo
C. w C., zastępowany przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa, wniósł o jego
oddalenie i zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W judykaturze ugruntowany jest pogląd – podzielany przez Sąd Najwyższy
w obecnym składzie – że w przypadku współuczestnictwa materialnego opartego
na tej samej podstawie faktycznej i prawnej (art. 72 § 1 pkt 1 in fine k.p.c.)
o dopuszczalności skargi kasacyjnej decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia
określona osobno w stosunku do każdego z powodów, a nie suma wartości
przedmiotu zaskarżenia wszystkich roszczeń (por. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2007 r., I CZ 91/07, z dnia 10 maja 2006 r., III CZ
24/06, niepubl.). Oznacza to, że w razie wniesienia w sprawie o prawa majątkowe
skargi kasacyjnej przez kilku powodów, których łączy wskazana wyżej więź
procesowa, wartość przedmiotu zaskarżenia powinna wynosić dla każdego ze
skarżących co najmniej pięćdziesiąt tysięcy złotych (art. 3982
§ 1 k.p.c.).
Prawidłowo zatem Sąd Apelacyjny ustalił, że skarga kasacyjna A. B. nie
spełnia przesłanki dopuszczalności w postaci wartości przedmiotu zaskarżenia
określonej w art. 3982
§ 1 k.p.c. i ją odrzucił.
3
Z tych względów na podstawie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.
należało orzec, jak w sentencji.