V CSK 473/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-05-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CSK 473/10
POSTANOWIENIE
Dnia 29 czerwca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk
w sprawie z wniosku E. Spółki Akcyjnej w K.
przy uczestnictwie D. C. i Skarbu Państwa - Starosty M.
o zasiedzenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 29 czerwca 2011 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestniczka postępowania D. C.
od postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 7 kwietnia 2010 r.,
1. odrzuca skargę kasacyjną;
2. oddala wniosek pełnomocnika z urzędu M. F. o przyznanie
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z
urzędu;
3. nie obciąża uczestnika postępowania D. C. kosztami
postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Uczestnik postępowania D. C., reprezentowany w sprawie przez
pełnomocnika ustanowionego z urzędu (k. 186 i 192 akt sprawy), wniósł środek
zaskarżenia nazwany „kasacją” od postanowienia Sądu Okręgowego z dnia
7 kwietnia 2010 r. (k. 208 akt sprawy). Jak wynika z treści zarządzenia Sądu
Okręgowego z 8 lipca 2010 r. (k. 207 akt sprawy), uczestnika postępowania (jego
pełnomocnika) wezwano jedynie „do usunięcia braków skargi kasacyjnej” w postaci
nadesłania dwóch odpisów skargi pod rygorem jej odrzucenia.
W „kasacji” uczestnika postępowania wskazano, że zaskarżone
postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 7 kwietnia 2010 r. narusza art. 233 § 1
k.p.c., art. 328 § 2 k.p.c., art. 382 k.p.c., art. 386 k.p.c. i art. 379 pkt 5 k.p.c.
Skarżący wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy
Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Jeżeli uznać wniesiony przez skarżącego środek zaskarżenia za skargę
kasacyjną w rozumieniu art. 3981
k.p.c. i n., to należy stwierdzić, że zawiera ona
bardzo ogólnie podane uzasadnienie. Wprawdzie wskazano w jej wstępie
naruszenie przepisów prawa procesowego (w tym także - przepisów art. 379 pkt 5
k.p.c), jednakże nie sposób stwierdzić, że w drugiej części skargi znalazły się
wywody stanowiące jurydycznie odpowiednie uzasadnienie wskazanych podstaw
kasacyjnych. Oznacza to, że złożony środek zaskarżenia (skarga kasacyjna) nie
zawiera m.in. w ogóle jednego z jej konstrukcyjnych wymogów, przewidzianego
w art. 3984
§ 1 pkt 2 k.p.c., tj. konieczności przytoczenia podstaw kasacyjnych i ich
uzasadnienia. Jeżeli skarga nie spełnia takiego wymagania, może być odrzucona
przez Sąd drugiej instancji lub Sąd Najwyższy (art. 3986
§ 2 i 3 k.p.c.). Dlatego Sąd
Najwyższy orzekł jak w sentencji.
Wniosek pełnomocnika uczestnika postępowania o „zasądzenie kosztów
zastępstwa adwokackiego z urzędu” należało oddalić, ponieważ nie spełnia on
3
wymogów przewidzianych w § 20 rozporządzenia MS z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie (...) (Dz.U. nr 163, poz. 1348 ze zm.).
Nieobciążanie wnioskodawcy kosztami postępowania kasacyjnego znajduje
swoje usprawiedliwienie w treści art. 102 k.p.c
POSTANOWIENIE
Dnia 29 czerwca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk
w sprawie z wniosku E. Spółki Akcyjnej w K.
przy uczestnictwie D. C. i Skarbu Państwa - Starosty M.
o zasiedzenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 29 czerwca 2011 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestniczka postępowania D. C.
od postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 7 kwietnia 2010 r.,
1. odrzuca skargę kasacyjną;
2. oddala wniosek pełnomocnika z urzędu M. F. o przyznanie
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z
urzędu;
3. nie obciąża uczestnika postępowania D. C. kosztami
postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Uczestnik postępowania D. C., reprezentowany w sprawie przez
pełnomocnika ustanowionego z urzędu (k. 186 i 192 akt sprawy), wniósł środek
zaskarżenia nazwany „kasacją” od postanowienia Sądu Okręgowego z dnia
7 kwietnia 2010 r. (k. 208 akt sprawy). Jak wynika z treści zarządzenia Sądu
Okręgowego z 8 lipca 2010 r. (k. 207 akt sprawy), uczestnika postępowania (jego
pełnomocnika) wezwano jedynie „do usunięcia braków skargi kasacyjnej” w postaci
nadesłania dwóch odpisów skargi pod rygorem jej odrzucenia.
W „kasacji” uczestnika postępowania wskazano, że zaskarżone
postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 7 kwietnia 2010 r. narusza art. 233 § 1
k.p.c., art. 328 § 2 k.p.c., art. 382 k.p.c., art. 386 k.p.c. i art. 379 pkt 5 k.p.c.
Skarżący wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy
Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Jeżeli uznać wniesiony przez skarżącego środek zaskarżenia za skargę
kasacyjną w rozumieniu art. 3981
k.p.c. i n., to należy stwierdzić, że zawiera ona
bardzo ogólnie podane uzasadnienie. Wprawdzie wskazano w jej wstępie
naruszenie przepisów prawa procesowego (w tym także - przepisów art. 379 pkt 5
k.p.c), jednakże nie sposób stwierdzić, że w drugiej części skargi znalazły się
wywody stanowiące jurydycznie odpowiednie uzasadnienie wskazanych podstaw
kasacyjnych. Oznacza to, że złożony środek zaskarżenia (skarga kasacyjna) nie
zawiera m.in. w ogóle jednego z jej konstrukcyjnych wymogów, przewidzianego
w art. 3984
§ 1 pkt 2 k.p.c., tj. konieczności przytoczenia podstaw kasacyjnych i ich
uzasadnienia. Jeżeli skarga nie spełnia takiego wymagania, może być odrzucona
przez Sąd drugiej instancji lub Sąd Najwyższy (art. 3986
§ 2 i 3 k.p.c.). Dlatego Sąd
Najwyższy orzekł jak w sentencji.
Wniosek pełnomocnika uczestnika postępowania o „zasądzenie kosztów
zastępstwa adwokackiego z urzędu” należało oddalić, ponieważ nie spełnia on
3
wymogów przewidzianych w § 20 rozporządzenia MS z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie (...) (Dz.U. nr 163, poz. 1348 ze zm.).
Nieobciążanie wnioskodawcy kosztami postępowania kasacyjnego znajduje
swoje usprawiedliwienie w treści art. 102 k.p.c