V CZ 38/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-05-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 38/11
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z wniosku I. P.
przy uczestnictwie E. K.
o zniesienie współwłasności nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 lipca 2011 r.,
zażalenia uczestnika postępowania na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 2 marca 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 2 marca 2011 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną uczestnika postępowania jako niedopuszczalną z uwagi na podaną
wartość zaskarżenia kasacyjnego (art. 3986
§ 2 k.p.c. w związku z art. 13 § 2
k.p.c.). W sprawie o zniesienie współwłasności określona została mianowicie kwotą
50.000 zł.
W zażaleniu uczestnik wniósł o uchylenie tego postanowienia. Nie
kwestionując podanej wartości zaskarżenia, wyraził pogląd, że art. 5191
§ 4 pkt 4
k.p.c. należy rozumieć w ten sposób, że niedopuszczalność skargi kasacyjnej ze
względu na wartość zaskarżenia poniżej 150.000 zł dotyczy tylko sytuacji, w której
zniesienie współwłasności połączone jest z działem spadku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest oczywiście bezzasadne.
Przedstawiony w zażaleniu pogląd prawny nie ma jakiegokolwiek uzasadnienia
w art. 519 § 4 pkt 4 k.p.c., określającym wartość „dopuszczalnego” zaskarżenia
kasacyjnego w sprawach o zniesienie współwłasności i dział spadku. Podana w nim
wartość zaskarżenia (150.000 zł) dotyczy obu tych rodzajów spraw. Takie
odczytanie przepisu nigdy nie budziło wątpliwości.
Należało w konsekwencji oddalić zażalenie (art. 39814
k.p.c. w związku
z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z wniosku I. P.
przy uczestnictwie E. K.
o zniesienie współwłasności nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 lipca 2011 r.,
zażalenia uczestnika postępowania na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 2 marca 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 2 marca 2011 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną uczestnika postępowania jako niedopuszczalną z uwagi na podaną
wartość zaskarżenia kasacyjnego (art. 3986
§ 2 k.p.c. w związku z art. 13 § 2
k.p.c.). W sprawie o zniesienie współwłasności określona została mianowicie kwotą
50.000 zł.
W zażaleniu uczestnik wniósł o uchylenie tego postanowienia. Nie
kwestionując podanej wartości zaskarżenia, wyraził pogląd, że art. 5191
§ 4 pkt 4
k.p.c. należy rozumieć w ten sposób, że niedopuszczalność skargi kasacyjnej ze
względu na wartość zaskarżenia poniżej 150.000 zł dotyczy tylko sytuacji, w której
zniesienie współwłasności połączone jest z działem spadku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest oczywiście bezzasadne.
Przedstawiony w zażaleniu pogląd prawny nie ma jakiegokolwiek uzasadnienia
w art. 519 § 4 pkt 4 k.p.c., określającym wartość „dopuszczalnego” zaskarżenia
kasacyjnego w sprawach o zniesienie współwłasności i dział spadku. Podana w nim
wartość zaskarżenia (150.000 zł) dotyczy obu tych rodzajów spraw. Takie
odczytanie przepisu nigdy nie budziło wątpliwości.
Należało w konsekwencji oddalić zażalenie (art. 39814
k.p.c. w związku
z art. 3941
§ 3 k.p.c.).