V CZ 53/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-05-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 53/11
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Marta Romańska
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi I. P.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego z dnia 6 października 2010 r.,
w sprawie z powództwa I. P.
przeciwko B. G.
o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 lipca 2011 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego
z dnia 21 grudnia 2010 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 21 grudnia 2010 r. odrzucił wniesioną
przez I. P. skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia tego Sądu z dnia 6 października 2010 r. wydanego w postępowaniu
o zwolnienie powódki od kosztów sądowych. Jako podstawę odrzucenia skargi Sąd
orzekający wskazał art. 4246
§ 3 k.p.c. i wyjaśnił, że skarga została wniesiona z
naruszeniem art. 871
§ 1 k.p.c., ponieważ powódka sporządziła ja osobiście, mimo
że nie jest adwokatem, radcą prawnym ani żadną z osób uprawnionych
wskazanych w art. 871
§ 2 k.p.c.
Skarżąca w sporządzonym przez siebie zażaleniu na powyższe
postanowienie zarzuciła naruszenie art. 871
§ 2 k.p.c. poprzez odrzucenie skargi
pomimo, że w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych nie stosuje się art.
871
§ 1 k.p.c. Wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie
sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd pierwszej instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżąca błędnie interpretuje charakter postępowania o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, które zamierzała wszcząć
swoją skargą. Mimo, że przedmiotem zaskarżenia jest postanowienie wydane
w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych, skarga nie wszczyna
kolejnego etapu tego postępowania i nie może doprowadzić do innego
rozstrzygnięcia sprawy poddanej kontroli. Skarga inicjuje odrębne, szczególne
postępowanie, którego celem jest zbadanie legalności działalności jurysdykcyjnej
sądów powszechnych, a jej uwzględnienie umożliwia skarżącemu dochodzenie od
państwa odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez wydanie zaskarżonego
orzeczenia.
Tym samym nie można w postępowaniu zapoczątkowanym złożeniem skargi
stosować art. 871
§ 2 k.p.c., jako podstawy uprawniającej stronę nie mająca
kwalifikacji prawnych do samodzielnego złożenia skargi w niniejszej sprawie.
Brak zdolności skarżącej do działania obejmuje także złożenie obecnie
rozpatrywanego zażalenia, które z tego powodu należało dorzucić zgodnie z art.
3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i odpowiednio stosowanym art. 373 k.p.c.
3
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Marta Romańska
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi I. P.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego z dnia 6 października 2010 r.,
w sprawie z powództwa I. P.
przeciwko B. G.
o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 lipca 2011 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego
z dnia 21 grudnia 2010 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 21 grudnia 2010 r. odrzucił wniesioną
przez I. P. skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia tego Sądu z dnia 6 października 2010 r. wydanego w postępowaniu
o zwolnienie powódki od kosztów sądowych. Jako podstawę odrzucenia skargi Sąd
orzekający wskazał art. 4246
§ 3 k.p.c. i wyjaśnił, że skarga została wniesiona z
naruszeniem art. 871
§ 1 k.p.c., ponieważ powódka sporządziła ja osobiście, mimo
że nie jest adwokatem, radcą prawnym ani żadną z osób uprawnionych
wskazanych w art. 871
§ 2 k.p.c.
Skarżąca w sporządzonym przez siebie zażaleniu na powyższe
postanowienie zarzuciła naruszenie art. 871
§ 2 k.p.c. poprzez odrzucenie skargi
pomimo, że w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych nie stosuje się art.
871
§ 1 k.p.c. Wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie
sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd pierwszej instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżąca błędnie interpretuje charakter postępowania o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, które zamierzała wszcząć
swoją skargą. Mimo, że przedmiotem zaskarżenia jest postanowienie wydane
w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych, skarga nie wszczyna
kolejnego etapu tego postępowania i nie może doprowadzić do innego
rozstrzygnięcia sprawy poddanej kontroli. Skarga inicjuje odrębne, szczególne
postępowanie, którego celem jest zbadanie legalności działalności jurysdykcyjnej
sądów powszechnych, a jej uwzględnienie umożliwia skarżącemu dochodzenie od
państwa odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez wydanie zaskarżonego
orzeczenia.
Tym samym nie można w postępowaniu zapoczątkowanym złożeniem skargi
stosować art. 871
§ 2 k.p.c., jako podstawy uprawniającej stronę nie mająca
kwalifikacji prawnych do samodzielnego złożenia skargi w niniejszej sprawie.
Brak zdolności skarżącej do działania obejmuje także złożenie obecnie
rozpatrywanego zażalenia, które z tego powodu należało dorzucić zgodnie z art.
3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i odpowiednio stosowanym art. 373 k.p.c.
3