IV CZ 33/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-05-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 33/11
POSTANOWIENIE
Dnia 24 sierpnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
SSN Anna Kozłowska
w sprawie z powództwa J. K.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "J." w O. i E. T.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 sierpnia 2011 r.,
zażalenia pozwanej E. T.
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie trzecim wyroku
Sądu Okręgowego
z dnia 8 lutego 2011 r.,
1) oddala zażalenie;
2) zasądza od pozwanej E. T. na rzecz powoda kwotę 120 (sto
dwadzieścia) zł tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 8 lutego 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację powoda J.
K. od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 20 września 2010 r., którym oddalono
powództwo. Ponadto Sąd Okręgowy postanowił nie obciążać powoda kosztami
procesu za drugą instancję (pkt 3 wyroku), wyjaśniając w uzasadnieniu wyroku, że
rozstrzygnięcie o kosztach oparł na podstawie art. 102 k.p.c.
W zażaleniu na postanowienie o kosztach procesu za drugą instancję
zawarte w wyroku Sądu Okręgowego pozwana E. T. zarzuciła naruszenie art. 102
k.p.c. przez jego niewłaściwe zastosowanie oraz art. 98 § 1 i 3 k.p.c. przez
zaniechanie jego zastosowania przy orzekaniu o kosztach procesu.
Pozwana wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od powoda
na rzecz pozwanej E. T. zwrotu kosztów postępowania za drugą instancję.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 102 k.p.c., w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd
może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej
w ogóle kosztami. Sformułowanie „w wypadkach szczególnie uzasadnionych” jest
zwrotem niedookreślonym, który umożliwia organowi stosującemu ten przepis
uwzględnienie argumentów natury aksjologicznej, dotyczącej samej strony sporu
sądowego, okoliczności poprzedzających spór sądowy, czy charakteru
dochodzonego roszczenia. Stwarza to pewien luz decyzyjny dla organu
stosującego prawo, umożliwiający realizację celu, dla którego regulacja ta została
przez ustawodawcę przyjęta – zaniechania obciążania jednej ze stron kosztami
procesu w sytuacjach szczególnych. Z tej przyczyny ingerencja Sądu
odwoławczego w rozstrzygnięcia wydane na podstawie art. 102 k.p.c. powinna być
ograniczona do korekty orzeczeń dotkniętych poważnym błędem, w szczególności
wówczas gdy zastosowanie art. 102 k.p.c. nastąpiło bez wskazania przyczyn
takiego rozstrzygnięcia albo gdy podanych przyczyn jego zastosowania w sposób
oczywisty nie można uznać za objętych hipotezą tego przepisu.
3
Taka sytuacja nie ma miejsca w sprawie skoro Sąd Okręgowy, stosując art.
102 k.p.c., uwzględnił sytuację osobistą i materialną powoda oraz charakter
dochodzonego roszczenia. Nie bez znaczenia dla zastosowania art. 102 k.p.c.
jest także okoliczność, że powód istotnie doznał uszczerbku na zdrowiu, a jego
przekonanie o zasadności dochodzonego roszczenia mogło opierać się
na przyznaniu mu przez Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji „Warta” S.A.
w W. (ubezpieczyciela pozwanej) kwoty 10.000 zł tytułem zadośćuczynienia.
Możliwości zastosowania art. 102 k.p.c. nie wyłączało to, że powództwo zostało
oddalone przez Sąd pierwszej instancji.
Z powyższych względów zażalenie podlegało oddaleniu na podstawie art.
39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. Na wniosek powoda, zawarty w odpowiedzi na
zażalenie, Sąd Najwyższy orzekł o kosztach postępowania zażaleniowego na
podstawie art. 98 § 1 i 3, art. 99 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3, art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 24 sierpnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
SSN Anna Kozłowska
w sprawie z powództwa J. K.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "J." w O. i E. T.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 sierpnia 2011 r.,
zażalenia pozwanej E. T.
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie trzecim wyroku
Sądu Okręgowego
z dnia 8 lutego 2011 r.,
1) oddala zażalenie;
2) zasądza od pozwanej E. T. na rzecz powoda kwotę 120 (sto
dwadzieścia) zł tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 8 lutego 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację powoda J.
K. od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 20 września 2010 r., którym oddalono
powództwo. Ponadto Sąd Okręgowy postanowił nie obciążać powoda kosztami
procesu za drugą instancję (pkt 3 wyroku), wyjaśniając w uzasadnieniu wyroku, że
rozstrzygnięcie o kosztach oparł na podstawie art. 102 k.p.c.
W zażaleniu na postanowienie o kosztach procesu za drugą instancję
zawarte w wyroku Sądu Okręgowego pozwana E. T. zarzuciła naruszenie art. 102
k.p.c. przez jego niewłaściwe zastosowanie oraz art. 98 § 1 i 3 k.p.c. przez
zaniechanie jego zastosowania przy orzekaniu o kosztach procesu.
Pozwana wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od powoda
na rzecz pozwanej E. T. zwrotu kosztów postępowania za drugą instancję.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 102 k.p.c., w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd
może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej
w ogóle kosztami. Sformułowanie „w wypadkach szczególnie uzasadnionych” jest
zwrotem niedookreślonym, który umożliwia organowi stosującemu ten przepis
uwzględnienie argumentów natury aksjologicznej, dotyczącej samej strony sporu
sądowego, okoliczności poprzedzających spór sądowy, czy charakteru
dochodzonego roszczenia. Stwarza to pewien luz decyzyjny dla organu
stosującego prawo, umożliwiający realizację celu, dla którego regulacja ta została
przez ustawodawcę przyjęta – zaniechania obciążania jednej ze stron kosztami
procesu w sytuacjach szczególnych. Z tej przyczyny ingerencja Sądu
odwoławczego w rozstrzygnięcia wydane na podstawie art. 102 k.p.c. powinna być
ograniczona do korekty orzeczeń dotkniętych poważnym błędem, w szczególności
wówczas gdy zastosowanie art. 102 k.p.c. nastąpiło bez wskazania przyczyn
takiego rozstrzygnięcia albo gdy podanych przyczyn jego zastosowania w sposób
oczywisty nie można uznać za objętych hipotezą tego przepisu.
3
Taka sytuacja nie ma miejsca w sprawie skoro Sąd Okręgowy, stosując art.
102 k.p.c., uwzględnił sytuację osobistą i materialną powoda oraz charakter
dochodzonego roszczenia. Nie bez znaczenia dla zastosowania art. 102 k.p.c.
jest także okoliczność, że powód istotnie doznał uszczerbku na zdrowiu, a jego
przekonanie o zasadności dochodzonego roszczenia mogło opierać się
na przyznaniu mu przez Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji „Warta” S.A.
w W. (ubezpieczyciela pozwanej) kwoty 10.000 zł tytułem zadośćuczynienia.
Możliwości zastosowania art. 102 k.p.c. nie wyłączało to, że powództwo zostało
oddalone przez Sąd pierwszej instancji.
Z powyższych względów zażalenie podlegało oddaleniu na podstawie art.
39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. Na wniosek powoda, zawarty w odpowiedzi na
zażalenie, Sąd Najwyższy orzekł o kosztach postępowania zażaleniowego na
podstawie art. 98 § 1 i 3, art. 99 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3, art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.