Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I PZ 26/11
POSTANOWIENIE
Dnia 6 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Małgorzata Gersdorf
w sprawie z powództwa Izby Celnej w B.
przeciwko M.G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 6 października 2011 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w S.
z dnia 30 czerwca 2011 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 13 maja 2005 r. Sąd Rejonowy w S. umorzył
postępowanie w sprawie z powództwa Izby Celnej w B. przeciwko M. G. o zapłatę
kwoty 494,30 zł wobec cofnięcia pozwu ze zrzeczeniem się roszczenia przez stronę
powodową.
Zażalenie na to postanowienie wniósł pozwany, domagając się jego
uchylenia ze względu na niezgodność z prawem oraz domagając się rozpatrzenia
wniosku o zwrot kosztów procesu w kwocie 6.128,79 zł na które składały się koszt
uzyskania formularza sprzeciwu od nakazu zapłaty (100 zł), przeczytania pozwu w
czasie, który pozwany mógł przeznaczyć na przyjemniejsze rzeczy (1.000 zł),
napisania odpowiedzi (5.000 zł) oraz pakowania i wysyłki sprzeciwu (28,79 zł).
2
Postanowieniem z 30 czerwca 2011 r., sygn. … 4/11 Sąd Okręgowy w S.
zmienił zaskarżone postanowienie w ten sposób, że rozstrzygnięcie o umorzeniu
postępowania znalazło się w pkt 1, natomiast w pkt 2 sąd oddalił wniosek o zwrot
kosztów procesu. Umorzenie postępowania nie naruszało zdaniem sądu art. 469
k.p.c. Natomiast roszczenie o zwrot kosztów procesu nie zostało uwzględnione,
albowiem żadna z wymienionych przez powoda sum nie mieści się w pojęciu
kosztów procesu, niezależnie od tego, że wyliczono je dowolnie i bez dowodów na
to, że faktycznie zostały poniesione i miały taką wartość.
Zażalenie od tego postanowienia wywiódł osobiście powód domagając się
jego zmiany w pkt 1 przez zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania według
obowiązujących przepisów, uznanie za niezgodne z prawem przeprowadzenia
postępowania w trybie uproszczonym i upominawczym a także uchylenie
postanowień sądu I i II instancji jako rażąco naruszających obowiązujący w Polsce
porządek prawny.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jako niedopuszczalne wymaga odrzucenia.
Stosownie do art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo procesowe przez adwokatów lub radców prawnych.
Zgodnie z art. 871
§ 2 przepisu § 1 nie stosuje się w postępowaniu o zwolnienie od
kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego oraz gdy
stroną, jej organem, jej przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem jest
sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych,
a także gdy stroną, jej organem lub jej przedstawicielem ustawowym jest adwokat,
radca prawny lub radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.
Powód nie wykazał, że reprezentuje się jako strona uprawnieniem do
samodzielnego występowania w postępowaniu przed Sądem Najwyższym.
Zażalenie złożył samodzielnie, a zatem bez spełnienia wymagania wynikającego z
art. 871
§ 1 k.p.c. Sprawa nie należy do kategorii wymienionych w art. 871
§ 2 k.p.c.
W tym stanie rzeczy zażalenie samego pozwanego jest niedopuszczalne i wymaga
odrzucenia.
3
Mając na uwadze powyższe, na zasadzie art. 373 k.p.c. w związku z art. 370
k.p.c., art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c. Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji.