Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 101/11
POSTANOWIENIE
Dnia 19 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bogumiła Ustjanicz
SSA Agnieszka Piotrowska
w sprawie z powództwa R. M.
przeciwko R. H.
o alimenty,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 października 2011 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie o kosztach
zawarte w pkt III i IV wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 5 kwietnia 2011 r.,
1. oddala zażalenie w części zaskarżającej rozstrzygnięcie
zawarte w pkt III wyroku Sądu Okręgowego z dnia 5
kwietnia 2011 r. oraz odrzuca zażalenie w pozostałej
części,
2. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 120 (sto
dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem zawartym w punktach III I IV wyroku z dnia
5 kwietnia 2011 r. Sąd Okręgowy zasądził od pozwanego R. H. na rzecz powódki
R. M. kwotę 240 zł tytułem zwrotu części kosztów zastępstwa procesowego w
postępowaniu apelacyjnym oraz nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu
Państwa – Sądu Rejonowego w P. kwotę 120 zł tytułem części nieuiszczonej opłaty
od apelacji.
W zażaleniu pełnomocnik pozwanego wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia i odstąpienie od obciążania pozwanego kosztami postępowania
apelacyjnego. Podniósł, że w konkretnym przypadku pozwanego zachodzą
przesłanki do zastosowania art. 102 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W wypadkach szczególnie uzasadnionych, na podstawie art. 102 k.p.c.,
Sąd może zasądzić od strony przegrywającej część kosztów procesu albo nie
obciążać jej kosztami w ogóle. W orzecznictwie precyzuje się pojęcie „wypadku
szczególnie uzasadnionego”, tym niemniej ocena, czy w sprawie zachodzi wypadek
szczególnie uzasadniony należy do swobodnej decyzji sądu ze względu na
konieczność zapewnienia poczucia sprawiedliwości oraz realizacji zasady
słuszności.
Chociaż kwestia trafności i zasadności skorzystania z tego uprawnienia
podlega, co do zasady, kontroli Sądu wyższego rzędu, to jednak ewentualna
zmiana zaskarżonego postanowienia o kosztach powinna ograniczać się do
sytuacji wyjątkowych (zob. m. in. postanowienia SN z dnia 3 grudnia 2007 r., I CZ
110/07 nie publ. i z dnia 1 października 2010, I CZ 142/10 nie publ.).
W uzasadnieniu wniesionego zażalenia nie zostały przedstawione
okoliczności i argumenty, które usprawiedliwiałyby żądanie zastosowania art.102
k.p.c.
Wobec powyższego zażalenie należało oddalić (art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
3
W części odnoszącej się do nakazania przez Sąd Okręgowy ściągnięcia od
pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwoty 120 zł tytułem nieuiszczonej opłaty od
apelacji, zażalenie podlegało odrzuceniu jako niedopuszczalne (art. 373 w zw. z art.
39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c.). Przyjąć bowiem należy, że regulacja zawarta w art.
3941
§ 1 pkt 2 k.p.c. dotyczy jedynie kosztów rozliczanych między stronami.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 108 § 1 w zw. z art.
98 § 3 i art. 99 w zw. z art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39821
w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.