Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 65/11
POSTANOWIENIE
Dnia 19 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Bogumiła Ustjanicz
SSA Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa R. B. i B. B.
przeciwko T. N. Polska - Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
z siedzibą w G.
o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 października 2011 r.,
zażalenia powodów
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 4 stycznia 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 6 listopada 2008 r. w sprawie WSC 169/08, Sąd
Apelacyjny odrzucił skargę kasacyjną powodów B. B. i R. B. od wyroku tego Sądu z
dnia 30 lipca 2008 roku w sprawie I ACa 548/08. Postanowienie to zostało uznane
za doręczone w dniu 4.12.2008 roku pełnomocnikowi powodów, adwokatowi P. P.
na adres jego kancelarii, z uwagi na nie podjęcie przesyłki, mimo jej awizowania (k.
301).
W dniu 20.10.2010 r. powodowie złożyli wniosek o przywrócenie terminu do
złożenia zażalenia na powyższe postanowienie, argumentując, że uchybili mu bez
swojej winy, dołączając do niego zażalenie.
Postanowieniem z dnia 4 stycznia 2011 r w sprawie I A Ca 548/08, Sąd
Apelacyjny oddalił wniosek powodów o przywrócenie terminu i wskazane wyżej
zażalenie na postanowienie z dnia 6.11.2008 roku odrzucił jako spóźnione.
W zażaleniu na punkt II postanowienia z dnia 4 stycznia 2011 roku,
odrzucającego zażalenie, powodowie, zarzucając naruszenie przepisu art. 169 § 4
k.p.c., przez uznanie, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzi wyjątkowy
wypadek uzasadniający przywrócenie uchybionego terminu, domagali się uchylenia
zaskarżonego postanowienia .
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie powodów nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 168 § 1 k.p.c., przywrócenie terminu do dokonania czynności
procesowej może nastąpić w sytuacji, gdy strona nie dokonała tej czynności
w terminie bez swojej winy, przy czym - w myśl art. 169 § 4 k.p.c. - przywrócenie
terminu po roku od jego upływu jest dopuszczalne tylko w wypadkach wyjątkowych.
Z zestawienia wymienionych przepisów wynika, że brak winy strony
w uchybieniu terminu nie uzasadnia jego przywrócenia, jeżeli minął rok od upływu
tego terminu, a rozpoznawany wypadek nie ma charakteru wyjątkowego.
3
Tym samym ustawodawca chroni utrwalony, na skutek upływu czasu, stan
powstały w wyniku uchybienia terminu do podjęcia czynności procesowej,
zastrzegając, że powrót do sytuacji sprzed upływu tego czasu jest możliwy tylko
w wypadku wyjątkowym.
Ustawa nie definiuje pojęcia „wypadek wyjątkowy", ani nie dostarcza w tym
zakresie jakichkolwiek wskazówek interpretacyjnych, odwołując się w pełni do
kompetencji sędziego, stąd też jego decyzja w tym zakresie nabiera charakteru
dyskrecjonalnego, opartego na swobodnym uznaniu, kształtowanym własnym
przekonaniem oraz oceną okoliczności rozpoznawanej sprawy (por. postanowienie
SN z dnia 9 lutego 1999 r., I CKN 802/98, OSNC 1999, nr 7-8, poz. 141).
Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy, podzielić
należy zapatrywanie Sądu Apelacyjnego, iż reprezentowani przez profesjonalnego
pełnomocnika powodowie, nie podjęli jakiejkolwiek próby wykazania,
że w okolicznościach faktycznych rozpoznawanej sprawy wchodzi w rachubę
wyjątkowy wypadek, o którym mowa w art. 169 § 4 k.p.c. Nie wskazuje na to także
charakter roszczenia powodów oraz ich sytuacja życiowa, jak również charakter
zarzutów zgłoszonych w rozpatrywanym zażaleniu.
Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z art.
39814
k.p.c., orzeczono, jak w sentencji.

II CZ 65/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia