IV CZ 70/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-04-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I CKN 1309/99
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 70/11
POSTANOWIENIE
Dnia 21 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
SSA Roman Dziczek
w sprawie z powództwa M. S.
przeciwko J. S.
o ustanowienie rozdzielności majątkowej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 października 2011 r.,
zażalenia pozwanej
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 27 grudnia 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 27 grudnia 2010 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną pozwanej z takim uzasadnieniem, że nie został usunięty brak formalny
skargi w postaci braku jednego jej odpisu, pomimo doręczenia pełnomocnikowi
skarżącej w dniu 26 listopada 2010 r. wezwania do jego uzupełnienia.
Na postanowienie to skarżąca wniosła zażalenie, podnosząc, że odrzucenie
skargi było nieuzasadnione z tej przyczyny, że nieuzupełnienie braku formalnego
skargi nie było przez skarżącą zawinione i zachodzą przesłanki przywrócenia
terminu do dokonania tej czynności. W uzasadnieniu skarżąca przedstawiła
okoliczności mające usprawiedliwiać nieuzupełnienie braku skargi w terminie oraz
powołała się na złożony w tym samym dniu wniosek o przywrócenie terminu.
W konkluzji wniosła o uchylenie postanowienia.
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje:
Zażalenie na odrzucenie środka odwoławczego z powodu niedokonania
w terminie czynności lub nieuzupełnienia jej braków formalnych lub fiskalnych może
opierać się na twierdzeniu, że braki takie nie występowały lub zostały usunięte
w terminie, czyli na podważaniu podstawy odrzucenia, a nie na usprawiedliwianiu –
niekwestionowanego - faktu uchybienia terminowi. Takie uzasadnienie jest
właściwe dla wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności, który jest
alternatywny w stosunku do zażalenia (por. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 8 marca 2000 r., I CKN 1309/99, niepublikowane).
Sąd prawidłowo ustalił, że brak formalny skargi nie został uzupełniony
w terminie, a skarżąca tego nie kwestionuje. W takim stanie rzeczy zachodziła
podstawa do odrzucenia skargi kasacyjnej na podstawie art. 3984
§ 3 w zw. z art.
3986
§ 2 k.p.c. (w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia błędnie oznaczono
jednostki redakcyjne przepisów), co oznacza, że zażalenie należało oddalić, o czym
Sąd Najwyższy orzekł stosownie do art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39814
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 21 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
SSA Roman Dziczek
w sprawie z powództwa M. S.
przeciwko J. S.
o ustanowienie rozdzielności majątkowej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 października 2011 r.,
zażalenia pozwanej
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 27 grudnia 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 27 grudnia 2010 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną pozwanej z takim uzasadnieniem, że nie został usunięty brak formalny
skargi w postaci braku jednego jej odpisu, pomimo doręczenia pełnomocnikowi
skarżącej w dniu 26 listopada 2010 r. wezwania do jego uzupełnienia.
Na postanowienie to skarżąca wniosła zażalenie, podnosząc, że odrzucenie
skargi było nieuzasadnione z tej przyczyny, że nieuzupełnienie braku formalnego
skargi nie było przez skarżącą zawinione i zachodzą przesłanki przywrócenia
terminu do dokonania tej czynności. W uzasadnieniu skarżąca przedstawiła
okoliczności mające usprawiedliwiać nieuzupełnienie braku skargi w terminie oraz
powołała się na złożony w tym samym dniu wniosek o przywrócenie terminu.
W konkluzji wniosła o uchylenie postanowienia.
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje:
Zażalenie na odrzucenie środka odwoławczego z powodu niedokonania
w terminie czynności lub nieuzupełnienia jej braków formalnych lub fiskalnych może
opierać się na twierdzeniu, że braki takie nie występowały lub zostały usunięte
w terminie, czyli na podważaniu podstawy odrzucenia, a nie na usprawiedliwianiu –
niekwestionowanego - faktu uchybienia terminowi. Takie uzasadnienie jest
właściwe dla wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności, który jest
alternatywny w stosunku do zażalenia (por. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 8 marca 2000 r., I CKN 1309/99, niepublikowane).
Sąd prawidłowo ustalił, że brak formalny skargi nie został uzupełniony
w terminie, a skarżąca tego nie kwestionuje. W takim stanie rzeczy zachodziła
podstawa do odrzucenia skargi kasacyjnej na podstawie art. 3984
§ 3 w zw. z art.
3986
§ 2 k.p.c. (w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia błędnie oznaczono
jednostki redakcyjne przepisów), co oznacza, że zażalenie należało oddalić, o czym
Sąd Najwyższy orzekł stosownie do art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39814
k.p.c.