I CZ 89/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-04-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 89/11
POSTANOWIENIE
Dnia 28 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Bogumiła Ustjanicz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa M. C.
przeciwko I. M. i S. M.
o uznanie umowy za bezskuteczną,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 28 października 2011 r.,
zażalenia pozwanych na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 13 kwietnia 2011 r.,
oddala zażalenie i zasądza od pozwanych na rzecz powoda
kwotę 600 zł (sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu
w postępowaniu zażaleniowym.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny zasądził solidarnie od
pozwanych I. M. i S. M. na rzecz powoda M. C. kwotę 5400 zł tytułem zwrotu
kosztów procesu w postępowaniu apelacyjnym. Z uzasadnienia tego orzeczenia
wynika, że pozwani cofnęli apelację wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego z dnia
5 marca 2010 r., co było podstawą umorzenia postępowania apelacyjnego
postanowieniem z dnia 10 lutego 2011 r. Odpis tego postanowienia został
doręczony pełnomocnikowi powoda w dniu 23 marca 2011 r., który w dniu 1
kwietnia 2011 r. złożył wniosek o zasądzenie kosztów procesu w postępowaniu
apelacyjnym. Z uwagi na to, że nie został przekroczony dwutygodniowy termin
przewidziany art. 203 § 2 i § 3 w związku z art. 391 § 2 k.p.c. żądanie podlegało
uwzględnieniu, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w związku z art. 391 § 2 k.p.c., do
wysokości 75% minimalnej stawki.
Pozwani w zażaleniu domagali się zmiany zaskarżonego postanowienia,
zarzucając że nie było podstaw do zasądzenia kosztów procesu, skoro cofnięcie
apelacji dokonane zostało przed skierowaniem sprawy na rozprawę, a pełnomocnik
powoda nie złożył odpowiedzi na apelację. Zasądzenie kosztów w tak wysokiej
sumie jest krzywdzące i nie pozostaje w związku z nakładem pracy pełnomocnika
powoda.
Powód wniósł o oddalenie zażalenia, ponieważ odpowiedź na apelację
złożona została w przepisanym terminie, a nadto zaszła potrzeba wystąpienia
z wnioskiem o zabezpieczenie roszczenia. Do cofnięcia apelacji doszło po upływie
czterech miesięcy od wniesienia odpowiedzi na apelację.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 391 § 2 k.p.c. sąd jest związany cofnięciem
apelacji i nie może kontrolować tej czynności procesowej, będącej wyrazem
dyspozycyjności przez skarżącego środkiem odwoławczym. Nie wymaga ono
również zgody strony przeciwnej, ponieważ przewidziane tym przepisem odesłanie
3
do przepisów regulujących cofnięcie pozwu dotyczy jedynie orzekania o kosztach
procesu, a ponadto nie dochodzi do naruszenia interesu tej strony. Przepis art. 203
§ 2 w związku z art. 391 § 2 k.p.c. wskazuje, że stronę, która cofnęła apelację
traktuje się jako przegrywającą sprawę na tym etapie postępowania, a zatem
zobowiązaną do zwrotu przeciwnikowi, na jego żądanie, kosztów procesu.
Odpowiedź na apelację wniesiona została w terminie przewidzianym art. 372 k.p.c.,
skoro odpis apelacji doręczono pełnomocnikowi powoda w dniu 25 października
2010 r., a odpowiedź na nią wraz z wnioskiem o zabezpieczenie roszczenia złożył
on w dniu 8 listopada 2010 r. Pismo to nie zostało zwrócone, a zatem żądanie
zasądzenia kosztów procesu, obejmujących wynagrodzenie pełnomocnika, według
minimalnej stawki przewidzianej § 6 w związku z § 12 ust. pkt 2 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 212 ze zm.)
zasadnie zostało uznane za usprawiedliwione.
Z powyższych względów zażalenie jako pozbawione uzasadnionych
podstaw podlegało oddaleniu w oparciu o art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.
Na podstawie art. 98 § 1 i 3 w związku z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c. uwzględnione
zostało żądanie powoda zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
POSTANOWIENIE
Dnia 28 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Bogumiła Ustjanicz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa M. C.
przeciwko I. M. i S. M.
o uznanie umowy za bezskuteczną,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 28 października 2011 r.,
zażalenia pozwanych na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 13 kwietnia 2011 r.,
oddala zażalenie i zasądza od pozwanych na rzecz powoda
kwotę 600 zł (sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu
w postępowaniu zażaleniowym.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny zasądził solidarnie od
pozwanych I. M. i S. M. na rzecz powoda M. C. kwotę 5400 zł tytułem zwrotu
kosztów procesu w postępowaniu apelacyjnym. Z uzasadnienia tego orzeczenia
wynika, że pozwani cofnęli apelację wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego z dnia
5 marca 2010 r., co było podstawą umorzenia postępowania apelacyjnego
postanowieniem z dnia 10 lutego 2011 r. Odpis tego postanowienia został
doręczony pełnomocnikowi powoda w dniu 23 marca 2011 r., który w dniu 1
kwietnia 2011 r. złożył wniosek o zasądzenie kosztów procesu w postępowaniu
apelacyjnym. Z uwagi na to, że nie został przekroczony dwutygodniowy termin
przewidziany art. 203 § 2 i § 3 w związku z art. 391 § 2 k.p.c. żądanie podlegało
uwzględnieniu, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w związku z art. 391 § 2 k.p.c., do
wysokości 75% minimalnej stawki.
Pozwani w zażaleniu domagali się zmiany zaskarżonego postanowienia,
zarzucając że nie było podstaw do zasądzenia kosztów procesu, skoro cofnięcie
apelacji dokonane zostało przed skierowaniem sprawy na rozprawę, a pełnomocnik
powoda nie złożył odpowiedzi na apelację. Zasądzenie kosztów w tak wysokiej
sumie jest krzywdzące i nie pozostaje w związku z nakładem pracy pełnomocnika
powoda.
Powód wniósł o oddalenie zażalenia, ponieważ odpowiedź na apelację
złożona została w przepisanym terminie, a nadto zaszła potrzeba wystąpienia
z wnioskiem o zabezpieczenie roszczenia. Do cofnięcia apelacji doszło po upływie
czterech miesięcy od wniesienia odpowiedzi na apelację.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 391 § 2 k.p.c. sąd jest związany cofnięciem
apelacji i nie może kontrolować tej czynności procesowej, będącej wyrazem
dyspozycyjności przez skarżącego środkiem odwoławczym. Nie wymaga ono
również zgody strony przeciwnej, ponieważ przewidziane tym przepisem odesłanie
3
do przepisów regulujących cofnięcie pozwu dotyczy jedynie orzekania o kosztach
procesu, a ponadto nie dochodzi do naruszenia interesu tej strony. Przepis art. 203
§ 2 w związku z art. 391 § 2 k.p.c. wskazuje, że stronę, która cofnęła apelację
traktuje się jako przegrywającą sprawę na tym etapie postępowania, a zatem
zobowiązaną do zwrotu przeciwnikowi, na jego żądanie, kosztów procesu.
Odpowiedź na apelację wniesiona została w terminie przewidzianym art. 372 k.p.c.,
skoro odpis apelacji doręczono pełnomocnikowi powoda w dniu 25 października
2010 r., a odpowiedź na nią wraz z wnioskiem o zabezpieczenie roszczenia złożył
on w dniu 8 listopada 2010 r. Pismo to nie zostało zwrócone, a zatem żądanie
zasądzenia kosztów procesu, obejmujących wynagrodzenie pełnomocnika, według
minimalnej stawki przewidzianej § 6 w związku z § 12 ust. pkt 2 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 212 ze zm.)
zasadnie zostało uznane za usprawiedliwione.
Z powyższych względów zażalenie jako pozbawione uzasadnionych
podstaw podlegało oddaleniu w oparciu o art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.
Na podstawie art. 98 § 1 i 3 w związku z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c. uwzględnione
zostało żądanie powoda zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.