III CZ 54/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-04-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I Ca 742/04 III Ca 270/05
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 54/11
POSTANOWIENIE
Dnia 26 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski
SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi R. W. o wznowienie postępowań w sprawach:
1. z wniosku R. W.
przy uczestnictwie H. D., A. D., B. M., D. Z., E. L., H. G. o zasiedzenie służebności
zakończonej prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego
z dnia 11 stycznia 2005 r., oraz
2. ze skargi R. W.
o wznowienie postępowania w sprawie z wniosku R. W.
przy uczestnictwie H. D., A. D., B. M., D. Z., E. L., H. G.
o zasiedzenie służebności zakończonej prawomocnym postanowieniem
Sądu Okręgowego
z dnia 13 kwietnia 2005 r.,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 października 2011 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 8 czerwca 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 8 czerwca 2011 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę R.
W. o wznowienie postępowań, w sprawach: 1) z wniosku R. W. przy uczestnictwie
H. D., A. D., B. M., D. Z., E. L. i H. G. o zasiedzenie służebności, zakończonej
prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 11 stycznia 2005 r.,
sygn. akt I Ca 742/04 oraz 2) ze skargi R. W. przy uczestnictwie tych samych osób
o zasiedzenie służebności, zakończonej prawomocnym postanowieniem Sądu
Okręgowego z dnia 13 kwietnia 2005 r., sygn. akt III Ca 270/05. Podstawę prawną
odrzucenia skargi stanowił art. 408 w związku z art. 13 § 2 k.p.c., ze względu na
upływ pięciu lat od uprawomocnienia się wskazanych orzeczeń, przy czym,
zdaniem Sądu nie zachodził przypadek pozbawienia wnioskodawcy możności
działania lub braku należytej reprezentacji.
Według Sądu Okręgowego art. 408 k.p.c. należy interpretować w związku
z treścią art. 401 k.p.c., który określa przyczyny nieważności postępowania, dające
podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania, co sprawia, że
pozbawienie strony możności działania w sprawie, której dotyczy wznowienie może
mieć miejsce tylko w czasie trwania tej sprawy, a nie po jej zakończeniu. Na
poparcie swojego stanowiska Sąd powołał uchwałę Sądu Najwyższego z dnia
18 lipca 1968 r., CZP 59/68, OSNC 1969, nr 7-8, poz. 124.
W zażaleniu wnioskodawca zarzucił zaskarżonemu postanowieniu
naruszenie art. 408 k.p.c. poprzez niezastosowanie drugiej części tego przepisu
oraz art. 401 pkt 1 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w niniejszej
sprawie. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie podlega oddaleniu.
Odrzucenie skargi o wznowienie postępowania postanowieniem Sądu
Okręgowego nastąpiło na podstawie art. 408 w związku z art. 13 § 2 k.p.c., ze
względu na upływ pięciu lat od uprawomocnienia się orzeczeń w sprawach, których
dotyczy wznowienie. Zgodnie z art. 408 k.p.c. w takim przypadku wznowienie jest
dopuszczalne tylko w razie wystąpienia przynajmniej jednej z dwóch okoliczności:
3
albo strona była pozbawiona możności działania, albo nie była należycie
reprezentowana.
Sąd Okręgowy trafnie uznał, że żadna z powołanych okoliczności nie
zachodzi w niniejszej sprawie. Nie można twierdzić, jak czyni to skarżący, że był
pozbawiony możności działania w rozumieniu art. 408 k.p.c., gdyż na gruncie tego
przepisu chodzi o pozbawienie takiej możności w sprawie, której dotyczy
wznowienie i do braku której doszło na skutek naruszenia przepisów prawa. W tej
kwestii było zasadne odwołanie się Sądu Okręgowego do art. 401 pkt 2 k.p.c.
Dysponowanie przez skarżącego w latach 2005 - 2010 wpisem służebności
w księgach wieczystych nie stanowiło o pozbawieniu uczestnika możności działania
w czasie prowadzenia postępowań, zakończonych prawomocnymi postanowieniami
ze stycznia i kwietnia 2005 r. Okoliczności wskazane w zażaleniu, mimo
poczynionych prób nie wypełniają wskazanych podstaw, na których opiera żądanie
skarżący. Dlatego uznać należy, że Sąd Okręgowy zasadnie na podstawie art. 410
§ 1 k.p.c. odrzucił skargę wnioskodawcy o wznowienie postępowań.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w związku
z art. 39814
k.p.c. oddalił zażalenie.
POSTANOWIENIE
Dnia 26 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski
SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi R. W. o wznowienie postępowań w sprawach:
1. z wniosku R. W.
przy uczestnictwie H. D., A. D., B. M., D. Z., E. L., H. G. o zasiedzenie służebności
zakończonej prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego
z dnia 11 stycznia 2005 r., oraz
2. ze skargi R. W.
o wznowienie postępowania w sprawie z wniosku R. W.
przy uczestnictwie H. D., A. D., B. M., D. Z., E. L., H. G.
o zasiedzenie służebności zakończonej prawomocnym postanowieniem
Sądu Okręgowego
z dnia 13 kwietnia 2005 r.,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 października 2011 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 8 czerwca 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 8 czerwca 2011 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę R.
W. o wznowienie postępowań, w sprawach: 1) z wniosku R. W. przy uczestnictwie
H. D., A. D., B. M., D. Z., E. L. i H. G. o zasiedzenie służebności, zakończonej
prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 11 stycznia 2005 r.,
sygn. akt I Ca 742/04 oraz 2) ze skargi R. W. przy uczestnictwie tych samych osób
o zasiedzenie służebności, zakończonej prawomocnym postanowieniem Sądu
Okręgowego z dnia 13 kwietnia 2005 r., sygn. akt III Ca 270/05. Podstawę prawną
odrzucenia skargi stanowił art. 408 w związku z art. 13 § 2 k.p.c., ze względu na
upływ pięciu lat od uprawomocnienia się wskazanych orzeczeń, przy czym,
zdaniem Sądu nie zachodził przypadek pozbawienia wnioskodawcy możności
działania lub braku należytej reprezentacji.
Według Sądu Okręgowego art. 408 k.p.c. należy interpretować w związku
z treścią art. 401 k.p.c., który określa przyczyny nieważności postępowania, dające
podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania, co sprawia, że
pozbawienie strony możności działania w sprawie, której dotyczy wznowienie może
mieć miejsce tylko w czasie trwania tej sprawy, a nie po jej zakończeniu. Na
poparcie swojego stanowiska Sąd powołał uchwałę Sądu Najwyższego z dnia
18 lipca 1968 r., CZP 59/68, OSNC 1969, nr 7-8, poz. 124.
W zażaleniu wnioskodawca zarzucił zaskarżonemu postanowieniu
naruszenie art. 408 k.p.c. poprzez niezastosowanie drugiej części tego przepisu
oraz art. 401 pkt 1 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w niniejszej
sprawie. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie podlega oddaleniu.
Odrzucenie skargi o wznowienie postępowania postanowieniem Sądu
Okręgowego nastąpiło na podstawie art. 408 w związku z art. 13 § 2 k.p.c., ze
względu na upływ pięciu lat od uprawomocnienia się orzeczeń w sprawach, których
dotyczy wznowienie. Zgodnie z art. 408 k.p.c. w takim przypadku wznowienie jest
dopuszczalne tylko w razie wystąpienia przynajmniej jednej z dwóch okoliczności:
3
albo strona była pozbawiona możności działania, albo nie była należycie
reprezentowana.
Sąd Okręgowy trafnie uznał, że żadna z powołanych okoliczności nie
zachodzi w niniejszej sprawie. Nie można twierdzić, jak czyni to skarżący, że był
pozbawiony możności działania w rozumieniu art. 408 k.p.c., gdyż na gruncie tego
przepisu chodzi o pozbawienie takiej możności w sprawie, której dotyczy
wznowienie i do braku której doszło na skutek naruszenia przepisów prawa. W tej
kwestii było zasadne odwołanie się Sądu Okręgowego do art. 401 pkt 2 k.p.c.
Dysponowanie przez skarżącego w latach 2005 - 2010 wpisem służebności
w księgach wieczystych nie stanowiło o pozbawieniu uczestnika możności działania
w czasie prowadzenia postępowań, zakończonych prawomocnymi postanowieniami
ze stycznia i kwietnia 2005 r. Okoliczności wskazane w zażaleniu, mimo
poczynionych prób nie wypełniają wskazanych podstaw, na których opiera żądanie
skarżący. Dlatego uznać należy, że Sąd Okręgowy zasadnie na podstawie art. 410
§ 1 k.p.c. odrzucił skargę wnioskodawcy o wznowienie postępowań.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w związku
z art. 39814
k.p.c. oddalił zażalenie.