Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 24/11
POSTANOWIENIE
Dnia 25 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak
w sprawie ze skargi kuratora spadku po Z. G. o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 28 stycznia 2009
r.,
wydanego w sprawie z powództwa kuratora spadku po Z. G.
przeciwko B. H.-K.
o unieważnienie umowy albo o stwierdzenie nieważności umowy,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 listopada 2011 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2009 r. Sąd Apelacyjny oddalił wniosek
kuratora spadku po Z. G. – H. N. o sprostowanie wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia
10 grudnia 2008 r.
Kurator spadku zaskarżył to postanowienie Sądu Apelacyjnego skargą
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W dniu 22 lipca 2010 r. uchwalono ustawę o zmianie ustawy – Kodeks
cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo
upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 155, poz. 1037), która weszła w życie w dniu
25 września 2010 r. Zgodnie z przepisami tej ustawy, skarga o stwierdzenie
niezgodności z prawem orzeczenia przysługuje obecnie tylko od prawomocnych
wyroków sądu drugiej instancji kończących postępowanie w sprawie oraz od
postanowień co do istoty sprawy kończących postępowanie, wydanych przez sąd
drugiej instancji w postępowaniu nieprocesowym, w postępowaniu o uznanie
i stwierdzenie wykonalności orzeczeń sądów państw obcych oraz w postępowaniu
o uznanie i stwierdzenie wykonalności wyroku sądu polubownego wydanego za
granicą lub ugody zawartej przed sądem polubownym za granicą (art. 4241
, art.
5192
, art. 11481
§ 3, art. 11511
§ 3 i art. 1215 § 3 k.p.c.). Od innych prawomocnych
orzeczeń, w tym postanowień incydentalnych, a także orzeczeń wydanych
w postępowaniu egzekucyjnym oraz upadłościowym i naprawczym, skarga nie
przysługuje (art. 7674
§ 3 k.p.c. oraz art. 33 ust. 3 i art. 2231
ustawy z dnia
28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze, jedn. tekst: Dz. U. z 2009 r.
Nr 175, poz. 1361 ze zm.), a jeżeli przez ich wydanie została wyrządzona szkoda,
strona może dochodzić jej wynagrodzenia bez uprzedniego stwierdzenia
niezgodności orzeczenia z prawem w postępowaniu ze skargi, czyli przed sądem
powszechnym, bezpośrednio od Skarbu Państwa, w sprawie o odszkodowanie
(art. 4241b
). Unormowanie to jest zharmonizowane z art. 4171
§ 2 zdanie pierwsze
k.c. w nowym brzmieniu, z którego jednoznacznie obecnie wynika, że jeżeli
3
przepisy odrębne stanowią inaczej – a te właśnie tak stanowią – można dochodzić
odszkodowania bez obowiązku uzyskania orzeczenia prejudycjalnego.
W ustawie z dnia 22 lipca 2010 r. nie przewidziano przepisów
międzyczasowych, co oznacza – zgodnie z zasadą bezzwłocznego stosowania
przepisu procesowego (por. uzasadnienie uchwały składu siedmiu sędziów Sądu
Najwyższego, zasady prawnej, z dnia 17 stycznia 2001 r., III CZP 49/00, OSNC
2001, nr 4, poz. 53) – że od chwili wejścia w życie tej ustawy skarga o stwierdzenie
niezgodności z prawem orzeczeń innych niż wymienionych w art. 4241
k.p.c. jest
niedopuszczalna.
Ponieważ od zaskarżonego przez kuratora spadku postanowienia skargo
o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem nie przysługuje,
jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu – art. 4248
§ 1 k.p.c.
md

I CNP 24/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia