IV CZ 95/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-04-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 95/11
POSTANOWIENIE
Dnia 23 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Wojciech Katner (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Anna Kozłowska
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku T. S. i K. S.
przy uczestnictwie J. C. i H. C.
o zniesienie współwłasności i podział do korzystania,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 listopada 2011 r.,
zażalenia wnioskodawcy K. S.
na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 postanowienia
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 22 marca 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w G. odrzucił w punkcie drugim postanowienia z dnia 22
marca 2011 r. skargę kasacyjną wnioskodawcy K. S. od postanowienia Sądu
Okręgowego w G. z dnia 28 października 2008 r., uzasadniając to wniesieniem
skargi kasacyjnej po upływie ustawowego terminu, oddalając w pkt pierwszym
postanowienia z dnia 22 marca 2011 r. wniosek o przywrócenie terminu do złożenia
tej skargi.
W zażaleniu na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej
wnioskodawca zarzucił naruszenie przez Sąd drugiej instancji art. 168 § 1
i art. 169 § 4 k.p.c. przez błędne przyjęcie, że wnioskodawca „nie złożył
w terminie skargi kasacyjnej ze swojej winy” oraz, że w danym stanie faktycznym
nie zachodzi wypadek wyjątkowy. Wnioskodawca wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia w całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie podlega oddaleniu.
Zgodnie z art. 168 § 1 k.p.c. sąd na wniosek strony postanowi
o przywróceniu terminu do dokonania czynności procesowej, jeżeli strona nie
dokonała tej czynności w terminie bez swojej winy. Z kolei, według art. 169 § 4
k.p.c. po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest
dopuszczalne tylko w wypadkach wyjątkowych.
Sąd drugiej instancji słusznie uznał, że nie została spełniona po stronie
skarżącego przesłanka braku winy w niedochowaniu terminu do wniesienia skargi
kasacyjnej (wnioskodawca mylnie określił to jako nie złożenie w terminie
skargi „ze swojej winy”). Z ustaleń wynika, że wnioskodawca K. S. został pouczony
przez Sąd Okręgowy na posiedzeniu, w którym brał udział, iż w niniejszej sprawie
przysługuje mu skarga kasacyjna, jak i o tym, że w celu wniesienia skargi winien w
ciągu siedmiu dni od ogłoszenia orzeczenia złożyć wniosek o sporządzenie
uzasadnienia i doręczenie odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem. Ponadto
wnioskodawca został również pouczony o konieczności informowania Sądu drugiej
3
instancji o każdej zmianie miejsca zamieszkania z uwagi na przysługującą skargę
kasacyjną oraz o przymusie sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej przez
adwokata lub radcę prawnego. Powtórnie wnioskodawca został pouczony o
sposobie i terminie wniesienia skargi kasacyjnej oraz o treści art. 871
k.p.c. w
związku z doręczeniem odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem. W świetle tych
okoliczności nie można za brak winy skarżącego w niedochowaniu terminu do
wniesienia skargi kasacyjnej uznać błędnego pouczenia co do tych kwestii w
kancelariach prawniczych, które sam wybrał i do których się udał. Z tego względu
zasadne było niezastosowanie w sprawie art. 168 § 1 k.p.c.
Nie było również przesłanek do zastosowania art. 169 § 4 k.p.c., gdyż
w sprawie nie można się dopatrzeć wyjątkowego wypadku. W zażaleniu skarżący
nie podaje żadnej okoliczności, która wskazywałaby na taką wyjątkowość, a nie jest
nią kolejny raz przytaczana błędna informacja z dwóch, jak to nazywa –
niezależnych, profesjonalnych kancelarii.
Z tych względów na podstawie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3
i art. 39821
k.p.c. zażalenie należało oddalić.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 23 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Wojciech Katner (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Anna Kozłowska
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku T. S. i K. S.
przy uczestnictwie J. C. i H. C.
o zniesienie współwłasności i podział do korzystania,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 listopada 2011 r.,
zażalenia wnioskodawcy K. S.
na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 postanowienia
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 22 marca 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w G. odrzucił w punkcie drugim postanowienia z dnia 22
marca 2011 r. skargę kasacyjną wnioskodawcy K. S. od postanowienia Sądu
Okręgowego w G. z dnia 28 października 2008 r., uzasadniając to wniesieniem
skargi kasacyjnej po upływie ustawowego terminu, oddalając w pkt pierwszym
postanowienia z dnia 22 marca 2011 r. wniosek o przywrócenie terminu do złożenia
tej skargi.
W zażaleniu na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej
wnioskodawca zarzucił naruszenie przez Sąd drugiej instancji art. 168 § 1
i art. 169 § 4 k.p.c. przez błędne przyjęcie, że wnioskodawca „nie złożył
w terminie skargi kasacyjnej ze swojej winy” oraz, że w danym stanie faktycznym
nie zachodzi wypadek wyjątkowy. Wnioskodawca wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia w całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie podlega oddaleniu.
Zgodnie z art. 168 § 1 k.p.c. sąd na wniosek strony postanowi
o przywróceniu terminu do dokonania czynności procesowej, jeżeli strona nie
dokonała tej czynności w terminie bez swojej winy. Z kolei, według art. 169 § 4
k.p.c. po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest
dopuszczalne tylko w wypadkach wyjątkowych.
Sąd drugiej instancji słusznie uznał, że nie została spełniona po stronie
skarżącego przesłanka braku winy w niedochowaniu terminu do wniesienia skargi
kasacyjnej (wnioskodawca mylnie określił to jako nie złożenie w terminie
skargi „ze swojej winy”). Z ustaleń wynika, że wnioskodawca K. S. został pouczony
przez Sąd Okręgowy na posiedzeniu, w którym brał udział, iż w niniejszej sprawie
przysługuje mu skarga kasacyjna, jak i o tym, że w celu wniesienia skargi winien w
ciągu siedmiu dni od ogłoszenia orzeczenia złożyć wniosek o sporządzenie
uzasadnienia i doręczenie odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem. Ponadto
wnioskodawca został również pouczony o konieczności informowania Sądu drugiej
3
instancji o każdej zmianie miejsca zamieszkania z uwagi na przysługującą skargę
kasacyjną oraz o przymusie sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej przez
adwokata lub radcę prawnego. Powtórnie wnioskodawca został pouczony o
sposobie i terminie wniesienia skargi kasacyjnej oraz o treści art. 871
k.p.c. w
związku z doręczeniem odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem. W świetle tych
okoliczności nie można za brak winy skarżącego w niedochowaniu terminu do
wniesienia skargi kasacyjnej uznać błędnego pouczenia co do tych kwestii w
kancelariach prawniczych, które sam wybrał i do których się udał. Z tego względu
zasadne było niezastosowanie w sprawie art. 168 § 1 k.p.c.
Nie było również przesłanek do zastosowania art. 169 § 4 k.p.c., gdyż
w sprawie nie można się dopatrzeć wyjątkowego wypadku. W zażaleniu skarżący
nie podaje żadnej okoliczności, która wskazywałaby na taką wyjątkowość, a nie jest
nią kolejny raz przytaczana błędna informacja z dwóch, jak to nazywa –
niezależnych, profesjonalnych kancelarii.
Z tych względów na podstawie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3
i art. 39821
k.p.c. zażalenie należało oddalić.
jw