Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 68/11
POSTANOWIENIE
Dnia 30 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski (przewodniczący)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
SSA Roman Dziczek (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Iwo L.
przeciwko Andrzejowi D.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 listopada 2011 r.,
zażalenia powoda na postanowienie o kosztach zawarte
w wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 29 kwietnia 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2011 r. rozpoznając sprawę z
powództwa Iwo L. przeciwko Andrzejowi D. o zapłatę, na skutek apelacji
pozwanego oddalił apelację i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę
3 698,02 zł tytułem kosztów postępowania apelacyjnego, na podstawie art. 98
k.p.c.
W zażaleniu na zawarte w przywołanym wyroku postanowienie o kosztach
procesu w postępowaniu apelacyjnym powód zarzucił, że Sąd drugiej instancji,
z naruszeniem art. 98 § 1 i 2 oraz art. 108 § 1 k.p.c., nie zasądził od pozwanego na
jego rzecz poniesionych przez niego kosztów wynagrodzenia biegłego sądowego
w postępowaniu przed Sądem Rejonowym. Wskazał, że w wyroku Sądu pierwszej
instancji z dnia 1 marca 2010 r. w punkcie trzecim, w przedmiocie rozliczenia
kosztów sporządzonych w sprawie opinii przez biegłego sądowego Sąd ten
postanowił zarządzić wydanie odrębnego postanowienia, ale dotychczas tego nie
uczynił. A skoro tak, zdaniem powoda, Sąd drugiej instancji oddalając apelację
pozwanego powinien był zasądzić na rzecz powoda nie tylko koszty postępowania
apelacyjnego, lecz całość kosztów procesu, stosownie do powołanych w zażaleniu
przepisów postępowania.
Sąd Najwyższy zaważył, co następuje:
Zgodnie z art. 394¹ § 1 pkt 2 k.p.c., dodanym przez ustawę z dnia 19 marca
2009 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 69,
poz. 592), zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje także na postanowienie
sądu drugiej instancji co do kosztów procesu, które nie były przedmiotem
rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji. To oznacza również zbadanie, jak trafnie
podnosi powód w zażaleniu, prawidłowości wyliczenia i zasądzenia przez Sąd
drugiej instancji kosztów, choćby Sąd nie orzekł o oddaleniu wniosku strony
o przyznanie kosztów procesu w części nieuwzględnionej (por. uchwały Sądu
Najwyższego: z dnia 11 grudnia 1972 r., III PZP 14/72, OSNC 1972, nr 12, poz. 215
i z dnia 30 listopada 2011 r., III CZP 69/11, Biul. SN 2011, nr 12, s. 16 - 17).
3
Dokonując takiej oceny w granicach zaskarżenia zażaleniem (art. 378 § 1
w zw. z art. 39821
i art. 394¹ § 3 k.p.c.) należało uznać, że jest ono pozbawione
usprawiedliwionych podstaw.
W myśl art. 108 § 1 k.p.c. sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu
kończącym sprawę w instancji. Tak też uczynił Sąd Okręgowy. Oddalając apelację
pozwanego Sąd drugiej instancji orzekł jednocześnie o kosztach postępowania
w instancji odwoławczej, w całości obciążając nimi pozwanego, stosownie do
reguły odpowiedzialności za wynik procesu (art. 98 k.p.c.), w wysokości, której
powód w zażaleniu nie kwestionował.
Zarzuty zażalenia sprowadzają się do kwestionowania nieobjęcia
orzeczeniem o kosztach procesu przez Sąd Okręgowy, poniesionych przez powoda
wydatków na biegłego sądowego przed Sądem Rejonowym. Rozstrzygnięcie w tym
zakresie Sądu pierwszej instancji podlegało jednak – czego zdaje się nie zauważać
powód – oddzielnemu zaskarżeniu, stosownie do art. 394 § pkt 9 k.p.c. (z którego
powód nie skorzystał) i nie stanowiło przedmiotu kontroli instancyjnej w ramach
zaskarżenia apelacją pozwanego. Wskazane wydatki przed Sądem pierwszej
instancji nie należały do kosztów sądowych poniesionych przez stronę
w postępowaniu apelacyjnym. Jako takie nie podlegały rozliczeniu w instancji
odwoławczej w ramach rozstrzygania o apelacji pozwanego i o kosztach, na
podstawie art. 108 § 1 w zw. z art. 98 i art. 391 § k.p.c.
Z tych względów, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c., Sąd
Najwyższy orzekł jak w sentencji.
Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13